Od ścierwa Nekromantów ma się Paladynów, Kapłanów, Inkwizycję lub innych Magów Światła, więc nie znalazło się nic takiego... Cóż, z pozostałych zadań na potwory była tylko mowa o tych opiewających na wielkie płazy oraz pająki, które czają się na skraju Martwych Bagien, gdzie to przywędrował z Mrocznej Puszczy.

...ja wam pokażę paladynów i Inkwizycję...
-Wspaniale, więc idziemy przypiec parę odwłoków!- wzięła ogłoszenie z tablicy. -Jak wyglądają twoje umiejętności bojowe?

Na pokaz złapał mandolinę w dłoń i zaczął nią wywijać niczym mieczem.
- Przed Nawłociem i jego instrumentem wrogie legiony na twarz padają bez życia! - Oznajmił doniośle, po czym odłożył mandolinę. - A tak naprawdę, to tak się znam na walce, co ork na ozdobnym haftowaniu. -

-Zabawny przykład, w Akademii poznałam pewną półorczycę, która... Nieistotne. W takim razie chcesz ze mną ruszyć na to polowanie, czy poczekasz w mieście?

- Może walczyć nie potrafię, ale okazji, do pochwycenia takich czynów nie porzucę. Byłby z tego niesamowity epos! Idę z Tobą, nie inaczej. - Dziarsko odrzekł.

-Doskonale...Dobra, wyruszymy rano, teraz chodźmy się przespać -Po czym ruszyła powrotem do karczmy, by zapytać karczmarza o wolny pokój

- Ah, tak! Dobrze, żem siem już dogadał o pokój! - Zakręcił kluczem na palcu.

-Taa, szkoda, że ja jeszcze nie- podeszła do karczmarza -Masz pokoje?

- Masz pięć złota? - odparł pytaniem na pytanie, sięgając po odpowiedni kluczyk.

//Zbędnym jestem w tej rozmowie//

-Czy wyglądam jakbym miała nie mieć?- położyła monetki na blacie -Którędy się tam dostanę?

Wręczył Ci kluczyk i wskazał na prowadzące na piętro schody.
- Na górę, piąty pokój po prawej będzie wolny. - wyjaśnił i wrócił do czyszczenia blatu oraz innych czynności, na które akurat miał czas, bo i klientela wybyła.

Pomachała na pożegnanie Nawłociowi -O brzasku wyruszamy, nie zaśpij! - po czym poszła do swojego pokoju

- To mnie obudź! - Odmachał jej i poszedł do swojego pokoju, (//jeżeli za bardzo wybiegam w przyszłość to zignoruj resztę tego postu) gdzie tylko ściągnął z siebie koszulę oraz kapelusz i zaległ jak długi w łóżku, po całym dniu grajkowania.

Oboje zasnęliście w swych pokojach, śpiąc zdrowo i smacznie całą noc, aby obudzić się dopiero późnym rankiem dnia następnego.

Zeszła do karczmy, czekając na barda na dole

Ogarnął, że już dawno powinni być w podróży. Prędko oblekł się i zabrał manatki, po czym zbiegł na dół

Spotkaliście się mniej więcej w tym samym czasie, akurat w momencie, gdy karczmarz otworzył interes, a później stanął za ladą w oczekiwaniu na pierwszych gości, o ile nie liczył Was.

-Zjedzmy śniadanie i ruszamy. Masz jużx coś do jedzenia?-To ostatnie skierowała do karczmarza

- Po drodze jeszcze będę musiał zajść na targ.- Oznajmił, ale widząc, że Ghyta zaczęła rozmawiać z karczmarzem, stwierdził, że powie o tym jeszcze raz później.

Radio:
Dobry pomysł, a że właśnie rozmawiała z karczmarzem o jedzeniu, to czy aby nie wypadało pójść w jej ślady?
Wiatrowiej:
- Kucharzy jeszcze nie ma, więc mogę dać Wam kurczę na zimno, jakąś kiełbasę, wędlinę i chleb, trochę owoców, wczorajszy gulasz albo usmażyć jajecznicę na boczku, gastronomia to nie moja działka, ja stoję za ladą, polewam trunki, zajmuję się papierkami i ogółem jestem tu szefem.

Oj, wypadałoby. Poczekał jednak, aż skończą rozmowę.

-W takim razie może pozwolisz mi samemu coś ugotować? Wszyscy troje się porządnie najemy, a ty zarobisz coś tam...

- Całkiem miło z Twojej strony, ale wolałbym nie. - powiedział karczmarz i wzruszył ramionami. - Nie lubię jak ktoś mi w kuchni grzebie, chyba że jest zatrudnionym tu kucharzem, więc albo zjesz coś gotowego, albo pójdziesz szukać przygód z pustym żołądkiem, proste?

-Jasne, rozumiem. Dobra, dawaj tą jajecznicę i kiełbasę, przynajmniej będziemy mieli energię.

- O! - Ożywił się Nawłoć - To mi daj owoce i chleb, lubię takie zestawienie! -

- Dwanaście złota dla Ciebie i pięć dla Ciebie. - powiedział karczmarz, wskazując kolejno na Ghytę i Nawłocia, później zaś przyniósł temu drugiemu nieco owoców i pół bochna chleba, zaś po chwili z kuchni dało się słyszeć ciche pogwizdywanie i dźwięk oraz zapach smażonej jajecznicy.

Zajął się jedzeniem.

Usiadła i czekała, wyraźnie zachmurzona

Radio:
Zdołałeś uporać się ze swoim jedzeniem akurat w tym samym momencie, kiedy Twoja towarzyszka dostała swój posiłek.
Wiatrowiej:
Otrzymałaś to, co zamówiłaś, czyli pół pętka kiełbasy oraz sporą porcję jajecznicy na boczku z dodatkiem cebuli.

Rozsiadł się w krześle, cicho brzdękając na mandolinie. Czekał na Ghytę.

Z upodobaniem pochłonęła swoją porcję, po czym podeszła do nawłocia
-Ruszamy? -

- Jeszcze jak! - Wstał od stołu i zasunął krzesło.

-I co się tak cieszysz, to nie będzie piknik tylko poważne zlecenie. Chodźmy.- Ghyta starała się pochować uśmiech. Wyszła z karczmy i zaczęła szykować konia

- Właściwie, to jest taka sprawa, że musielibyśmy jeszcze zajść na targ, bo wiesz, moja oślica niedawno wyzionęła ducha i jestem bez transportu. - Bezradnie rozłożył dłonie.

Po tak nędznym śniadaniu nastrój Ghyty nie był dobry do wysłuchiwania podobnych rewelacji. Popatrzyła krzywo na barda-...sama jestem oślica, że się zgodziłam wziąć... Dobra, ruszamy na targ po osła.

Uh, jego towarzyszka coś nie w humorze. Definitywnie nie warto podejmować decyzji po alkoholu. Ruszył w kierunku targu.

Odnalazłeś go bez trudów, jak to dobrze, że większość miast w Elarid, które odwiedziłeś, jest zbudowana na podobnym planie...

Od razu począł rozglądać się za osiołkiem. Żeby tylko trafił się jakiś spokojny!

Hodowla zwierząt w górach czy na bagnach była dość problematyczna, że nie znalazłeś tu ani osła, ani konia, ani żadnego innego zwierzęcia mogącego pełnić rolę wierzchowca.

//Jurek, weź coś napisz, ja nie mam pomysłu//

-Wspaniale... Dobra, słowo się rzekło, trza go dotrzymać. Wskakuj, spróbujemy we dwójkę na moim wierzchowcu -Ghyta miała zaciętą minę i upór w oczach

Przestraszył się nieco tych emocji w oczach towarzyszki. Może lepiej było w ogóle nie przychodzić do tego miasta? Niemniej, słowo się rzekło. Wdrapał się na konia.

Pojechali w kierunku gniazd pająków. Taką mieli przynajmniej nadzieję

Gniazda? Zbyt wiele powiedziane, to najpewniej grupka wędrownych osobników, które z jakichś przyczyn opuściły swoje rodzime tereny.
//Zmiana tematu, zacznę Wam później na Martwych Bagnach.//

Radio:
Wróciłeś do miasta wraz ze swą towarzyszką. Krótko później oddaliście łby zleceniodawcy, w zamian dostając sto sztuk złota, z czego tylko trzydzieści przypadło Tobie. Nie ma się w sumie czemu dziwić, Ghyta odwaliła prawie całą robotę... Jednakże teraz siedzieliście oboje w tej samej karczmie, co wcześniej, bogatsi, sali i zdrowi.

- No, to teraz, skoro dobrze poszło z tymi pająkami - Zaczął, postukując monetą o blat - Co masz dalej w planie? -

- Być może kolejne zlecenie, ale na pewno nie zagrzeję tu miejsca. - odparła Elfka. - Czemu pytasz?

- Po prostu jestem ciekawy. - Przyznał, tym razem kręcąc bączki monetą na stole - Gdzie zamierzasz się udać? -

- Tego jeszcze nie wiem, ale na pewno gdzieś w Verden. - odrzekła ogólnikowo, a Ty nie byłeś zbytnio pewien, ile w tym prawdy.