Największe miasto Unii Europejskiej i trzecie co do wielkości w Europie, kiedyś.
Dzisiaj jest to strefa najbezpieczniejsza z całej Wielkiej Brytanii, większość kraju to tylko ruiny i pustkowia. Z Londynu można się wydostać kanałami, a z kraju tylko drogą morską.
Miasto jest otoczone 10- metrowym płotem, za którymi znajdują się posterunki wojskowe.
Nic w tym dziwnego, miasto pierwotnie służyło jak jedna z pierwszych stref kwarantanny podczas wybuchu zarazy wywołanej przez Wirusa.

Rozglądam się

Znajdowałeś się na moście, z lewej strony kilkanaście wraków samochodów, a po prawej posterunek wojskowy.

Idę w stronę budynku posterunku wojskowego

Po drodze spotkałeś z 5 zombie, w tym jeden wyglądał na martwego żołnierza.

//... No dziękuję bardzo. Przypominam że nie zostanę zabity zaraz po akceptacji postaci. Obietnica była //
Sprawdzam czy da się ich wyminąć

Udaje się. Zbliżyłeś się do drzwi od posterunku, wyglądały na nieuszkodzone.
//Dałem ci szanse na jakiś lepszy ekwipunek, nie na śmierć.

Wbijam

Pusto, szafki są otwarte, w środku nic nie ma.
Za to deski podłogowe są dziwnie luźne...

Próbuję je oderwać.
//Pytanie jak mogę dostać się na Nową Ziemię?

//Statkiem, samolotem. A jeśli dodatkowo chcesz przeżyć musisz samemu znaleźć sposób, by dostać się do O.H.S.//
Z łatwością się udało.
Znalazłeś tam zwłoki żołnierza w pełnym mundurze (jednak bez broni), miał przestrzeloną głowę.

Przeszukuję mundur.

Amunicja do strzelby, oraz granat dymny.
Mogą się przydać, mundur również.

Bierę mundur. Ubieram. Granat i amunicję też bierę

Reszta posterunku była bezużyteczna.

Opuszczam. Idę gdzie mnie wzrok poniesie

Czyli nigdzie, mgła ograniczała widoczność, nie widziałeś nawet wyprostowanej ręki.

W takim razie wracam do posterunku i próbuję się zabarykadować.

Udało się, posterunek miał piętro, lecz na piętrze było tylko duże pomieszczenie z dużym oknem. Był również materac.

Kładę się na materacu.
Sen

Obudziłeś się nazajutrz, nic nie zakłócało ci spokoju.

Opuszczam i idę w stronę Francji

Poszedłbyś, jednak zatrzymało cię morze, utonąłbyś, jakbyś chciał płynąć wpław.
Możesz również znaleźć tunel metra.

Szukam tunelu Metra

Nie ma go w tej części miasta.

Idę gdziekolwiek ;-;

Doszedłeś do Centrum, pusto i zimno. Jak zawsze, niedługo zacznie padać.

Szukam schronienia....

Był budynek.
Kilku piętrowy, dwa pierwsze piętra zrujnowane, jednak 3 wyglądało schludnie.

Wchodzę

Czysto, nikogo nie ma.

Szukam mebli

Brak, a jak już są, to pożal się boże: szczątki.

// Mogę je zjeść?

///._. Raczej możesz, ale czy warto?

// Może w środku jest coś wartościowego//

///Jest, więcej drewna

Wyrzucam ciało przez okno

//Jakie ciało? szczątki mebli.

// Ja pie**ole myślałem że chodzi o ludzkie szczątki ;-;

//;-;//

Duże te szczątki?

///Duże, małe, średnie, przeróżne. Największe to połamana ścianka szafy i blat stołu.

// Mogę tu zamieszkać na zawsze?

//Możesz, możesz ją również rozbudować.

Rozgląda się z ukrycia.

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie.

- Co to będzie, co to będzie?
Rusza cicho i powoli, skrupulatnie przeczesując teren wzrokiem.

Pusto, jakieś zombie wyjada coś ze śmietnika, zaczyna kropić, Londyn nawet podczas apokalipsy niewiele się zmienia.

Szepcze do siebie.
- Pamiętam... tą pamiętną noc... ja... i Alicja... wieczór, deszcz kropił... nasz pierwszy pocałunek... wszystko... romantycznie było...
Idzie dalej ignorując zombie.