Wiedźmin oparł się o ścianę i czekał na powrót rycerza

Waslav wrócił po chwili umazany krwią
-Pojedynczy Kilmulis - odparł- I tak był ranny, dobiłem go

- Możemy jechać?

Yartell spojrzał na niego

-Jak najbliższe - Waslav oblizał się , strzepnął zbroję i spojrzał na dwóch Żołdaków- Ik! Lestek! Ruszajmy

Vaastrad powoli otworzył oczy

Yartell podał mu jego miecz

- Wstawaj, jedziemy

Szybko wsiadł na swojego konia i wyjechał na szlak

Vaastrad ruszył za nim. Podjechał. Wzrok wciąź miał mętny

- Pamiętasz co się stało?

-Szczerze? -odpowiedział powoli- Nie

- Krzyczałeś coś o smoku i prawie zdechłeś

Yartell wyjął książkę z torby i zaczął coś w niej kreślić

-To, hmmmm. Coś jeszcze?

Oderwał na chwilę nos z książki

- Wspominałeś coś o Malice

Yartell skończył pisać w książce i schował ją do torby, przez chwilę było widać, że to bestiariusz i to w dodatku całkiem stary.

-Aha, to nic takiego - Vaastrad zmienił temat- Co to za książka?

- Stary bestariusz spisany przez jakiegoś ucznia Alzura, uzupełniam w nim informacje. Pewien profesor ocenił go jako bezcenny i krzyczał jak dowiedział się, że nanosiłem w nim poprawki


Wyjął książkę z torby i podał Vaastradowi z stroną otwartą na opisie wiedźmina, nie było na nim żadnych poprawek.

Zaczął czytac. Usmiechnął się przy napise: "Plugawy i chciwy wielce"
-Zamierzasz to dać Keldarowi na zimowanie w Kaer Seren?

- Zapisuję sobie informacje na temat potworów, by łatwiej je zabijać i skreślam niedopatrzenia maga i zapisuję własne z obserwacji i korzystam w przypadkach kiedy znajdę jakiegoś mutanta stworzonego w laboratoriach.

Wyrwał mu książkę po czym zmienił stronę na opis gryfa, tam z kolei z oryginalnego tekstu nie zostało prawie nic.

-Całkiem nieźle - uśmiechnął się- Archegryfa też już masz?

- Następna strona

Na tamtej stronie było nieco mniej dodatkowych informacji, najbardziej rzuczało się w oczy lista zastosowań kwasu

-Naprawdę nieźle. Bezkosta masz?

- Nie pamiętam czy coś o nim w tym zmieniałem, ale może gdzieś się coś znajdzie, poszukaj

Yartell wyjął kromkę chlepa i zaczął ją jeść

Zaczął przetrząsać ksiażkę. Stwora nie było w reliktach, ani wampirach. Przeszukał istoty rozumne, ale tam też ani sladu. Natrafił tylko na krótka notkę w "niesklasyfikowanych". Zaczał czytać na głos:
-"Stwór to rzadki i paskudny wielce, lubuje się w krwi ludzkiej. Zamieszkuje on jaskinie i dziuple w wiekowych puszczach" Trochę żałosne

- Napisał to mag, spodziewasz się, że będą to bardzo dokładne opisy, ale w Oxenfurcie się zarzekali, że to bardzo dokładny bestiariusz mimo, że w praktyce jest bardzo zróżnicowany.