Trupojady były już martwe, można było wrócić po nagrodę, ale jak już trafiła się okazja można z nich coś użytecznego wyciągnąć i lepiej było je spalić by nie przyciągnęły następnych.

Vaastrad z radoscią podszedł do rozpłatanego Alghula. Zaczął grzebać w fioletowym brzuchu potwora, drugą ręką wycinał kolce z jego grzebienia
-Dowód - powiedział z uśmiechem- Bez niego nam nie zapłacą
Wiedźmin nie przepadał za grzebaniem w zwłokach potworów które ubił. Wnętrzności były wodniste i mokre. Wzdrygnąl się lekko. Alghul wpatrywał się w niego szklistymi martwymi oczkami. Vaastrad odciął mu łeb
-Drugi dowód

Jorbart zbierał tymczasem odczynniki chemiczne z ghuli. Wziął łyka wódki po czym gwizdnął i po jakimś czasie jego koń przybiegł, ale nie mógł ominąć płotu więc stał pod zdemolowanym ogrodzeniem.

-No to w drogę - Vaastrad zaczepił głowę potwora na haku- Ty odbierz zapłatę, ja muszę...coś załatwić

Yartell bez słowa wsiadł na konia i odjechał w kierunku wsi po zapłatę. Gdy wjechał na trakt leżały tam ghule zaszlachtowane na pacząrku podpalił je i pojechał dalej, wciąż czuł swąd spalonego mięsa.

We wsi przyjęto go chucznie i z radością. Dzieci biegaly wokół niego, a jeden mały chłopiec oświadczył że jak dorośnie to zostanie wiedźminem. Biedny, głupi szkrab
-30 srebrników, zgodnie z umową wiedźmaku- powiedział szczerząc się zezowaty- Proszę bardzo
Wieśniak zdjął z haku łeb alghula i latał po wiosce strasząc nim dzieci, które uciekaly z wesołym piskiem
-Gdzie drugi Wiedźmin? - zapytała się jakąś dziewczyna- Chyba, chyba nie poległ?

- Nie poległ, coś musiał załatwić

Wrócił do konia i spojrzał na dzieciaka

- Nie zostaniesz wiedźminem, już dawno ich nie szkolimy.

Wsiadł na konia i jechał powoli w kierunku Orkiszowa

Chlopiec spoglądał smutno za wiedźminem. Zagościły mu łzy w oczach. Otarł je

Orkiszowo było głośne. Od śmiechów. Lokalny miłośnik wiłów leżał bowiem w chlewie z szelkami naciagnietymi na głowę. Klął ns wszystkich bogów jakich musiał znać. Stojąca wokół gawiedź rechotala wesoło

- Co tu się dzieje?

Zsiadł z konia i próbował przejść przez ludzi, żeby zobaczyć z czego ludzie się tak śmiali.

Miłośnik wiłów szarpał się w błocie próbując się uwolnić z więzów które krępowaly jego kostki i nadgarstki. Wrzeszczał spod szelek które strasznie naciagaly mu skórę na twarzy
-Khhhhhurwaaa

Wiedźmin wyjął nóż i je rozciął po czym pomógł mu wstać

- Kto zrobił?

Powiedział zimnym głosem i zaczął się rozglądać

-No byliśmy s karczmie - zaczął mówić trendowaty chlop- Nagle wszedł ten drugi wiedźmak, bez mieczy ale z liną i zrobił....to

Zgromadzenie znowu się zaśmiało

Wiedźmin przepchał się przez ludzi

- Dokąd poszedł?

-Nie musisz mnie szukać - powiedział Vaastrad grobowym głosem

Siedział na skrzynce po drugiej strony ulicy. Patrzył Yartellowi prosto w oczy

- Czemu to zrobiłeś?

Yartell stał i patrzył na niego, po czym podpalił swoją fajkę.

-Nie twoja pieprzona sprawa - Yartell pierwszy raz spotkał się z takim tonem u swojego ucznia

- Skoro tak mówisz, tylko tak nie rób, bo mogą cię poskarżyć o napaść, a jak trafisz na kogoś wysoko postanowionego to przyczynisz się do końca wiedźminów, chcesz tego?

-Nic mi za to Nie grozi - warknął- Dopóki jesteśmy z Waslavem chroni nas prawo

Yartell wszedł do karczmy

- Co dzisiaj macie zupę, jakieś mięso z różna?

-Mięso - odburknął karczmarz, ale na widok Vaastrada uśmiechnął się i powiedział- Ale dla was i zupa się znajdzie!

Wiedźmin wyjął parę monet i dał je kucharzowi

- W takim razie daj zupy i jakieś piwo

Yartell usiadł i palił fajkę czekając na jedzenie

Karczmarz dosyć szybko dał he na stół. Vaastrad zaczął szybko jeść

Yartell zgasił fajkę po czym wziął się do jedzenia.

-Kiedy ma być tamten proces, bo nie zamierzam tu długo zostać?

-Dziś wieczorem wszystko ma się wyjaśnić - mruknał wiedźmin

Przez resztę dnia wiedźmin chodził po wsi, a potem po lesie. Usiadł na skraju jeziora i palił fajkę.

W jeziorze coś chlupnęło. Coś dużego

Wiedźmin wyjął miecz z pochwy, miał przy sobie akurat stalowy, więc to mogło sprawić mu trochę problemów.

Zobaczył niewiastę w zwiewnej białej sukni. Wynużyla się z wody i spojrzała na niego wodnistymi oczami

Schował miecz do pochwy

- Przepraszam za to, odruch zawodowy. Jestem Yartell.

Nie odpowiedziała z początku. Patrzyła na niego przerażona. Coś się stało

Yartell się rozejrzał po chwili powtórzył to w starszej mowie

Kobieta odpowiedziała jednym słowem "siostry"

Yartell nie zrozumiał o co chodzi, ale upewnił się, że nie zmarnuje więcej niż sekundy na wyciągnięcie miecza.

Wykonała błagalny gest w jego kierunku i powtórzyła "moje siostry, ja zapłacę"

- O co chodzi?

"Zabrali je, pomóż"

- kto? Jak?

"Ludzie z wioski. Tylko ja zostałam"

- W którym kierunku jest ta wioska?

Nimfa wskazała na grupkę domków ledwo widocznych ponad horyzontem

Yartell wstał i skierował się do tamtych domków.
Mam wrażenie, że nie obędzie się bez rzezi - pomyślał

We wsi panował względny sposób. Pośrodku stał słup zapełniony symbolami jakiś bóstw, klasyczny układ wielu chatek wokoło okrągłego placu. Nieliczni mieszkańcy przyglądali się wiedźminowi z ciekawością. Jakiś staruszek splunał w jego stronę, zapewne miejscowy guślarz. Przy jednej z chatek medalion gwałtownie zadrgał

Wiedźmin stanął, rozejrzał się

- Gdzie są nimfy? Może ty wiesz dziadygo?

Staruszek zatrzymał się i spojrzał w oczy mutanta
-Pewno u Mieszka w domu - wskazał na chate, najpewniej mysliwego. Największą w wiosce - Tam szukaj tych stworzeń nie boskich
Splunął jeszcze raz

Yartell przywalił mu okutą rękawicą w twarz

- Uważaj gówniarzu i może miej więcej szacunku do starszych!

Po tym skierował się do chaty myśliwego

Chata była okazała i stara. Największa we wsi, na szczycie ponad drzwiami z dębu znajdowała sie czaszka jelenia. Ze środka dobiegały śmiechy

Yartell wszedł do środka.

Myśliwy Mieszko rozpruwajacy na klęczkach szatę przywiazanej do krzesła rusałki zaklął
-Czego ku*wa?

- Może grzeczniej?

Chwycił go za włosy i rzucił na ziemię, po czym momentalnie wyjął miecz i przystawił do gardła.

- Gdzie reszta?

-Co...ja sam ku*wa - wrzasnął i starał sie kopnąć Yartella - Lestko, Bolek, Werrin! KUUURWAA
Trzech barczystych chłopów przebiegło ze starymi mieczami. Jeden z nich był w samych gaciach