Pielęgniarka:
- Słucham?

- Vane dalej się nie obudziła i tamten chłopak, co był tu jeszcze chwilę temu - Wskazał wzrokiem miejsce, w którym Dante stał niecałą minutę temu - ciągle znika i się pojawia

Pielęgniarka:
- Przepraszam, ale nie rozumiem związku pomiędzy teleportującym się chłopakiem, a nieprzytomną dziewczyną.

On też, po prostu sam próbuje sobie coś poukładać w głowie ale nie wychodzi.
- Dobra, mniejsza z chłopakiem ale dziewczyna się nie budzi, to coś poważnego?

Pielęgniarka:
- Najwyraźniej. Cóż, dzwonię na pogotowie. - i sięgnęła po telefon.

Z jednej strony mu ulżyło, bo Vane zajmą się odpowiednie osoby ale z drugiej strony sam fakt, że trzeba dzwonić na pogotowie go przeraża.
Ale musi grać spokojnego bo Elliah pewnie też zejdzie na zawał albo dostanie traumy.
- Spokojnie - Powiedział zwracając się do Ellie - Z Vane będzie dobrze

Ellie:

- O-Obiecujesz..? - spojrzał na niego.

Jak on ma na to odpowiedzieć? Przecież nie wie. Dziewczyna może równie dobrze umrzeć w tej chwili, nie zna się na tym. Ale z drugiej strony jest po prostu nieprzytomna... Dalej oddycha...
Potem pomodli się do Boga, żeby się zlitował nad nim, i nad Vane.
- Tak - Powiedział i się uśmiechnął.
Ta, totalnie wyjdzie mu to na złe.

Ellie:

Wtulił się w niego.

- A ty jak się czujesz?

Ellie:

- L-Lepiej... tylko o Vane się martwię.

- Z nią będzie dobrze, zajmą się nią - Znowu o uspokoił - Musisz zacząć martwić się też o siebie - Dodał i spojrzał na pielęgniarkę - Mogę zabrać Ellie do jej pokoju?

Pielęgniarka:
- Tak, oczywiście.

I znowu odwrócił się do Ellie
- Przyda ci się odpoczynek, wierz mi

Ellie:

- D-Dobrze...

Dante:

Pojawia się z powrotem.

Dante

Widzisz czarną masę wychodzącą z pomieszczenia.

Ok serio, co jest nie tak z tym chłopakiem.
Ale dobra, je**ć to na razie.
Wstał i pomógł Ellie zrobić to samo.

Alice
Siedzi skulona pod drzwiami przysypiając

Dante:

...oby serio nie wróciła.
Opuścił w milczeniu pomieszczenie.

Ellie:

Wsparł się o Hansa.
Nadal był nieco osłabiony.

Alice
I śpi.
Królik Alice imieniem Greddy
Nawala łapką w zegarek
Koto-Chmurka Cheshire
Budzi Alice, bijąc ja w ramię ogonem
Alice
Budzi się i wstaje w tempie natychmiastowym. Bierze królika na ręce i go uspokaja.
- Greddy, Spokój... - mruknęła, po czym chwyciła go za uszy i schowała do swojego kapelusza.
Cheshire
Kiwa główką.

Wyszedł razem z Ellie z gabinetu pielęgniarki.

Alice
Wychodzi z Cheshire i Greddy

Ray sprawdził oddech.
- puls wrócił. Jest jeszcze nieprzytomna, ale najgorsze mamy za sobą - Wyjął z wewnętrznej kieszeni długopis, skórzany notes i zaczął pisać.
"Dzień 152. Nadal nie mam dziewczyny. Właśnie jakąś uratowałem, mogę mieć szansę na podryw"

RayGuy_Player pisze:

"Dzień 152. Nadal nie mam dziewczyny. Właśnie jakąś uratowałem, mogę mieć szansę na podryw"

//Właśnie znalazłam sobie nowego mentora//

Ray

Do pokoju weszli szeksi panowie wyglądający jak jakieś pogotowie.

- Weźmiemy ją. - odezwał się do ciebie jeden z nich. - Dobrze się nią zajmiemy.

Ray westchnął z ulgą.
- dzięki, już myślałem, że zwariuje - wstał, po czym wyszedł na korytarz.

Vane:

Traci oddech. Ciało bez duszy nie może żyć długo. Lada moment ostatecznie umrze.

Franek

Lekko wzruszył ramionami i wyszedł na korytarz. Zerknal na zegarek. Późno już.

Ray wszedł do pokoju.
- wróciłem! Tym razem przygotowany! Gdzie jest ten pacjent, chciałem się upewnić czy nic jej nie jest? -

Ray

- Spokojnie, spokojnie. Już ją zabieramy, tylko musieliśmy się przygotować. - mówi ten z pogotowia i wychodzą wszyscy, razem z Vane.

Ray odetchnął z ulgą. Wyszedł z pokoju.

Xezus

-Noooo, więc tak jakby złamałem sobie nogę. Czy mogłaby pani mi naprawić tą nóżkę ? :3

Xezus

- Pokaż to. - odpowiedziała pielęgniarka.

No i jej pokazał tą nogę.
-Spadłem z okna. uwu

Xezus

- Ech, niedobrze. Wdało się już zakażenie. Mogę tylko sprawić, że nie umrzesz tak szybko.

-Ło h*j. Jak zajebiście.

Xezus

- To co? Mam to zrobić?

-Jak pani chce. I tak i tak zdechnę. heh. Myślałem, że tam słudzy szatana to nie mogą mieć zakażenia, ale co mi to.

Xezus

- Nie to nie. W tym stanie wytrzymasz max tydzień.

-A z tym znieczuleniem czy czymś ?

Xezus

- Miesiąc.

-Hmmm. No to i tak zdechnę a nie mam się z kim pożegnać, więc no nie wiem co robić.

Xezus

- Większość istot w takiej sytuacji chciałoby zrobić przynajmniej jakąś listę "rzeczy do zrobienia przed śmiercią". To podobno pomaga z pogodzeniem się z tym, że niby zrobiło się już wszystko co chciało.

-Szkoda tylko, że i tak moja egzystencja nie ma sensu :v A wszystko co zrobiłem to zrobiłem. No może po za znalezieniem miłości, ale to chyba nie warto. Miesiąc czasu ? Gdzie ja znajdę kogoś kto będzie się chciał zakochać na miesiąc czasu i nie będzie dwulicowy ?

Xezus

- Zawsze pozostaje jeszcze próba bicia się z Jeźdźcami Apokalipsy.

-Ale po co? Wie pani jestem szurnięty, ale nie głupi.

Xezus

- Oni są. Przynajmniej trójka. Zaraza jest w porządku, ale Głód, Wojna i Śmierć to totalni psychole.

-Tia... Nie można amputować czy coś?

//śmierć to nie psychol. Głód to jajcarz lubiący sobie pojeść. I tylko wojna jest je**ięty//

Xezus

- Za późno przyszedłeś. Teraz to tylko pogorszyłoby sprawę.