//panie! Kosztowności kurła!

O, może to będzie kościół? Albo wieża obronna?

Janusz:
//Panie, kurłła, coście innego mówili na priv

Radio:
Chłopiec zaczął malować okna i jakąś... Dziwny długi pręt na dachu

A to ciekawe...Dalej oglądała.

Wokół wieży zaczęły powstawać mniejsze

// panie kurła, ale zabieranie kosztiwności to co innego niż palenie i mordowanie

To będzie całe miasto? Oglądała.

Janusz:
//Panie kurłła, dobra
Postanawiacie iść w stronę wiochy

Radio:
Chłopiec zaczął kolorować

-Dobra, połowa z was obchodzi wioskę i jak usłyszycie strzały to wchodzicie. Was pięciu, zabierajcie bydło i wracajcie do Smoleńska. Reszta za mną.

//i jak coś, to nie mam zamiaru strzelać do ludzi
Podjeżdżają do wioski

Bacznie przyglądała się jego pracy.

Janusz:
Okrążacie wioskę

Radio:
Chłopiec już chciał kończyć, gdy zobaczył kurzawę. Przyjrzał się dokładnie i okazało się, że to jakieś wojsko

-Dobrze więc. Panowie, za mną! URAA!
Spiął konia i ruszył galopem do centrum wsi, wymachując w ręce pistoletem.

- Na Boga! Co się dzieje?! Dziatku (staropolskie określenie na dzieci) , biegnij do ludzi, ostrzeż ich! -

Janusz:
Kilku ludzi okradliście niemal natychmiastowo

Radio:
Dzieciak pobiegł ostrzec ludność, a Ty wróciłaś do dworku mając pod pachą obraz dziatka

Strzelił pistoletem, by do ataku ruszyła reszta towarzyszy.
-Ura! Ura towarzysze! Rozejdźcie się po domach! Spędzać wszystkich do centrum wioski!

Odstawiła obraz i zaczęła nawoływać służbę do obrony. Sama, choć by dla wizerunku, pobiegła po szablę ojca.

Podczas gdy jego towarzysze okradają domy, sam wyrusza by sprawdzić co jeszcze jest w wiosce.

Radio:
Twoi obrońcy dzielnie walczyli z najeźdzcami. Kilku zastrzelili lub zasztyletowali

Janusz:
Mimo przeważającej siły Twoich wojsk, zaczęły one przegrywać z wieśniakami, bowiem w jednym momencie na Twoje wojsko rzuciła się cała wieś

-Towarzysze, pamiętacie, żeby nie zabijać? ZDEJMUJĘ TEN ZAKAZ. Strzelajcie!

Sama wzięła pistolet i dołączyła do wieśniaków i ostrzeliwała wroga.

Janusz i Radio
Kilku ludzi Kaliny i Aleksandra zginęło od kul, ale obie strony zacięcie walczyły. Wojsku z Rosji zaczęła się kończyć amunicja, a do obrony wsi dołączyły także dzieci, któte polewały najeźdzców lodowatą wodą, żeby ich osłabić

//Janusz, ja dalej czekam na rozwijanie się historii mojej postaci w Twoim PBF-ie

// Walczę z sobą czy spalić wioskę...

Burger2004_09 pisze:
//Janusz, ja dalej czekam na rozwijanie się historii mojej postaci w Twoim PBF-ie

Spokojnie, zaraz będzie

//To Ty się bij ze sobą, podczas gdy nasze NPC-ety będą dzielnie walczyć

Postarała się zobaczyć, kto im przewodzi.

//czyli pora na grylla! HALYNA! BIER ROZPAŁKĘ

Rozpala losową pochodnię, którą miał przy siodle i zaczął objeżdżać wioskę, podpalając coniektóre chaty. Przy okazji każe ludzią wsiadać na konie i atakować szablami.

Burger2004_09 pisze:
//Janusz, ja dalej czekam na rozwijanie się historii mojej postaci w Twoim PBF-ie

// już jest jak coś

//A kiełbasę z Biedry dawać?
Janusz:
Kilka chatek zaczęło się palić, ale dzieci, które wcześniej walczyły z Twoim oddziałem, ruszyły szybko do akcji ratowniczej. A że dziatek było bardzo wiele, szybko walczyły z ogniem

Radio:

MemicznyJanusz pisze:

Wygląd: (opisuje po krótce)
-brodaty
-krótko przystrzeżone włosy, ciemny blond

Tak wyglądał ich dowódca

Odrzucił pochodnię na jedno z pól. I wyciągnął karabinek, którym mógł strzelać z konia. Po czym rozpoczął ostrzał służby

Wycelowała w niego pistolet i wystrzelila

// HMM czy pistolet mnie dosięgnął?

//HMMMMMMMMMMMMMMMMMM
Zabrakło dosłownie niewiele, żeby zabić dowódcę. Ten samodzielnie ostrzeliwał służbę, której kilku przedstawicieli powalił, jednak na szczęście nie odesłał na tamten świat

Zaczęła przeładowywać pistolet, jednak to trochę trwa:
- Rzućcie mi karabin! - Krzyknęła.

Przełożył karabin na plecy i widząc porażkę swoich ludzi ruszył do przodu galopem, wywijając szablą w każdego kto się nawinął. Konia kierował na służbę.

Radio:
Widząc nadjeżdżającego dowódcę, straż szybko podała Ci karabin

Janusz:
Do dworku było coraz bliżej...

Na chwilę uspokoiła oddech. Przymierzyła. Strzeliła w dowódcę.

//ples no kill, I of surrender

//I will not
Dowódca został trafiony w ramię. Stracił kontrolę nad koniem i spadł

Spadł z konia i leży na ziemi. Obok niego upada szabla, a koń pojechał dalej.

Przeniosła się na innych. Do nich strzelała.

Reszta szybko padła. Ci, którzy nie zginęli, błagali o litość

//grunt, że ukradłem bydło ^^

Wzniosła karabin w górę, w zwycięskim geście.
- Zwycięstwo! -

- Zwycięstwo! - zagrzmiała wieś - Zwycięstwo!

- Pokonaliśmy bandytów, tak? -

- TAK!

//to mnie zabije

Rozradowana zwycięstwem, zaraz posmutniała, gdy przypomniała sobie o rannych. Poleciła zabrać ich do gościnnych pokoi w dworku, a złapanych uwięzić w piwnicach. Sama podeszła do ich dowódcy, mierząc z pistoletu.