Korzystając z ględzenia myśliwego natychmiastowo podpalił mu ręce magią ognia. Grotu nie powiniem wbić głębiej ze względu na wrodzoną reakcję ciała na ogień.

Jedyne, co mógł zrobić w takiej sytuacji z włócznia, to rzucić ją na ziemię, aby zacząć pospiesznie gasić dłonie uderzeniami i grunt lub roślinność, co na szczęście nie poskutkowało rozprzestrzenieniem się ognia.

Podnósł włócznię i odsunął się od myśliwego na bezpieczną odległość. - Daję ci ostatnią szansę. Wycofaj się, a zapomnimy o całej sprawie.

- Nie myśl, że to koniec. - syknął przez zęby, aby nie wydać przypadkiem okrzyku bólu i odszedł w leśną gęstwinę, zaś za nim ruszył wilk, warcząc jeszcze na każdego z osobna.
- Szkoda. - westchnął Ślicznotka, patrząc za oddalającym się zwierzęciem. - Miałbym piękne futro.

- To może już pośpieszmy się do miasta.. - Rzekł do najemników, opatrując swoją ranę.

- Kto to w ogóle był? - zagadnął jeden z najemników, zdaje się, że ten imieniem Vult, w drodze powrotnej do obozu.

- A taki jeden łowca z wioski. Cierpi na jakieś urojenia prześladowościowe czy jak to się tam nazywało.

- To nie wyjaśnia, czemu twierdził, że jesteś Wilkołakiem, zabiłeś kogoś tam i że on sam chciał Cię zabić, co pewnie by zrobił, gdybyśmy się nie pojawili.

- Gadał coś o bestii, a dowodem były jej ataki oraz jego rozległa blizna na klacie odniesiona z ataku z zaskoczenia.O zabójstwie to trochę inaczej było. Zabiłem jednego chłopa, bo byłem świadkiem jak brutalnie ubił jakąś dziewkę, a mnie chciał uciszyć, więc uczyniłem mu podobną śmierć. Myśliwy widząc mnie obryzganego krwią oraz znajdując zmasakrowane ciała wywnioskował, że zabiłem obu i łącząc ataki bestii wraz ze stanem zwłok, uznał mnie za potwora.

- Trzyma się kupy. - podsumował, gdy wróciliście do obozu, który to zaraz pozbieraliście, wracając na trakt, w dalszą drogę do Linest.
//Nic nie planuję, także zmiana tematu, zacznę, bo i tak niewiele Ci zostało.//