Podobno ciągle działa... podobno.
Podobno znajduje się tam mała armia ludzi, podobno.
Jednak nie próbuj się tam dostać, Dania to strefa śmierci, cud że ci ludzie ocaleli.

Joshua Graham się obudził. Leżał na prawdziwym łóżku, przykryty prawdziwą kołdrą.
Nie wiedział gdzie jest, ani czemu tu jest. Wydarzenia z Areny to ostatnie, co pamiętał.
I w sumie lepiej nie wybiec od razu do jakiegoś pomieszczenia, bo byłeś tylko i wyłącznie w białych bokserkach.

-Poślizgnąć się, no ku*wa...
Wstał z łóżka ocierając oczy i rozejrzał się.

//Żegnaj...

//Następnym razem nie pójdziemy na lody.//

//Zdajecie sobie sprawę jak to wygląda dla kogoś, kto nie czytał tematów Igrzysk Śmierci?

//Tak.

//heh

///XD///
Były to małe koszary, a ty byłeś jedyną osobą znajdującą się w tym pomieszczeniu.

Znalazłeś bojówki, buty do wspinaczki, oraz sweter.

Ubrał się mając nadzieję, że to nie jest jeden z tych swetrów co gryzą. Już w pełni ubrany rozciągnął się i skierował się do wyjścia lekko uchylając drzwi i rozglądając się na zewnątrz.
-Teraz mogę zginąć już naprawdę, zabawa się skończyła.

Zostałeś zatrzymany przez dwójkę żołnierzy. Ubrani byli tak jak ty, z taką różnicą, że mieli plecaki i ciężkie kamizelki kuloodporne. Dodatkowo ich głowę zdobyły rogate hełmy.
-Ty pójdziesz z nami.

Nawet nie próbował się opierać i ruszył z nimi.

Zaprowadzili cię do sali przesłuchań.

-To nie ja wyżarłem te ogórki, przysięgam.
Spojrzał na jednego błagalnie.

-Nie o to chodzi.
Drugi za to zareagował inaczej.
-Jeżeli to nie ty, to Mietek. Policzę się z nim później.
W tym czasie do pomieszczenia wszedł inny mężczyzna, identycznie ubrany i wyposażony, z taką różnicą, że nosił beret z herbem Danii.

//Dania. Po prostu Dania. Tylko ciastek brakuje, no i lego.//
-Zgaduję, że to Ty będziesz zadawał pytania.

Michalros
-Nie tyle pytania, co po prostu wyciągnę informacje co do ciebie żołnierzu.

-Sam jesteś żołnierzem, więc dobrze wiesz, że mogę jedynie powiedzieć moje dane personalne. Tak czy siak, nic innego i tak nie wiem.
Założył ręce na klatce piersiowej.

Michalros
-Zdajesz sobie sprawę, że mogę przynieść tutaj 25 calową, rozwalić ci nią palce, a następnie wsadzić do gardła?

-Zdajesz sobie sprawę, że nawet nie wiem gdzie jestem, ani po co?
//Coś mi się zdaje, że źle skończy się to przedrzeźnianie, ale nie mogę się powstrzymać.

-To co ty tutaj robisz?!

-Jestem przesłuchiwany. Chyba. Nawet nie wiem co chcecie wiedzieć.

-ech... skoro tu jesteś, to zapewne chcesz należeć do naszych jednostek.

-A...gdzie ja w ogóle jestem?
Podniósł brew z lekko zakwaszonym wyrazem twarzy.

-Witamy w Bazie wojskowej w Danii, w okolicy Parku Narodowego Thy!

-Jak się tu znalazłem?
Zmarszczył brwi próbując sobie przypomnieć coś sprzed areny.

-Bo my wiemy? Znaleźliśmy cię pod naszą bramą.

Oparł się o stół, a podbródek położył na rękach.
-No to fajnie, prawie nic nie pamiętam, a wy nic nie wiecie.

-Niezbyt nam się to podoba.

-A co ja mam powiedzieć?
Przetarł oczy dłonią po czym przegryzł wargę.

-No cóż. Możemy cię albo zastrzelić, albo przyjąć.

-Oczywistym jest, że wybieram opcję drugą. Czym się tak w ogóle zajmujecie? Dalej działacie jako regularna armia?

-Oczywiście. I walczymy z O.H.S.

//Zgaduję, że moja postać ich nie pamięta.//
-O.H.S?

-Ostatni Homo Sapiens. Wredni jak cholera.

Uśmiechnął się lekko, był to smutny uśmiech. W końcu kto byłby szczęśliwy na myśl o zabijaniu innych ludzi?
-Nie wiem czy nazwanie ich wrednymi pomoże mi w zabijaniu ich żołnierzy.

-Jeżeli ty ich nie zastrzelisz, to oni ciebie.

-Typowy motyw przewodni każdego żołnierza, no nie? Od czego mam zacząć?

-Najlepiej od teraz.

-W wojsku byłem medykiem, lecz z karabinem snajperskim także sobie radzę? Co mam zrobić?
Wstał.

-Za mną.
Wyszedł z tobą, prowadził cię przez liczne korytarze, przy których stało mnóstwo żołnierzy.

-Jesteście dość liczni, prowadzicie jakiś werbunek na zwykłych ludziach?
Szedł za nim rozglądając się.

-Pod warunkiem, że są z Danii, Szwecji, Norwegii, bądź Finlandii. Ty chyba jesteś pierwszym, który nie pochodzi z tych krajów.

Szedł dalej za nim w ciszy.

Dotarliście do zbrojowni.
///A, ty byłeś w Vindictae. Warto zapamiętać///

//Spróbuję, a jak coś to po prostu tutaj wrócę i sprawdzę. ;v//
Rozejrzał się po niej.

Było tutaj wiele uzbrojenia, ale w porównaniu do zbrojowni Vindictae wypada blado.

Poszukał Scar-L i jakiegoś rewolwera.
-Mogę sobie wziąć?

-Jasne.
///Jak Kubuś skończy, to zajmę się tobą :)