Emma

- zaćmienie księżyca? To po prostu zjawisko astronomiczne powstające, gdy Ziemia znajduje się między Słońcem a Księżycem będącym w pełni i Księżyc „wejdzie” w stożek cienia Ziemi. Wiele pradawnych cywilizacji uważały to za zwiastun końca świata - stwierdził, zamykając okno. - oczywiście to tylko zabobony. Nic, czy powinniśmy się martwić

Emma
- Podobno mamy naprawić problemy z biegiem czasu

Emma

- wy? Nie rozśmieszaj mnie! Niby jak zamierzacie to zrobić? - zapytał trochę z pogardą, trochę z politowaniem w głosie.

Emma
- Czy potrzebujesz naoliwienia? Odnoszę wrażenie, że masz drobne problemy ze słuchem.

Emma

- Ja nie mam żadnych problemów! - nagle odpadła mu ręka. - to tylko zbieg okoliczności

Emma
- Lepiej będzie jak cię zreperuję.

Emma

- spokojnie, dam sobie radę... Masz coś metalowego?

Emma
- Skrzynka z narzędziami może być?

Emma
- A jest metalowa?

Emma
- Tak. Również narzędzia są z metalu.

//zostawię resztę wątku dla Ray'a, bo chyba miał jakąś ideę//
Emma
- To dawaj.

Emma
Bierze skrzynkę
- Ale jej nie zjesz?

Emma

Zegarek zatrzymał się kiedy już wpychał sobie klucz do ust.
- czo?

Emma
- Odkupisz mi całą skrzynkę?

Emma

Wyciągnął klucz z gęby i odłożył do skrzyni.
- w takim razie jak mam przykręcić rękę?

Emma
Podnosi jego rękę.
- Przecież mam skrzynkę z narzedziami. Wystarczy wymienić śrubę i na nią przymocować rękę.

Emma

- jakoś mnie to nie przekonuje...

Emma
- Jest to bardzo skuteczny sposób. Spokojnie, umiem reperować różne maszyny, więc z tobą też dam radę

Emma

- ale jak zginę, to cię pozwę!

Emma
- Mam doświadczenie.

Emma

- dobra, dobra, powiedzmy że ci ufam - odparł zrezygnowany.

Emma
- Spokojnie, nie będzie bolało
Uśmiechnęła się i zaczęła go naprawiać

Emma

Podczas naprawy zauważyłaś ciekawą rzecz. We wnętrzu nie było żadnych kabli, ale kółka zębate, jak w zegarku. Wszystko było zrobione z miedzi i pracowało w różnym tempie, co wyglądało całkiem satysfakcjonująco, ale utrudniało ci zmontowanie ręki, aby wszystkie zębatki dobrze się stykały. Cały mechanizm był niezwykle precyzyjny.

Emma
- Tak skomplikowany mechanizm widziałam kilka miesięcy temu.
Dalej naprawia.

//Jak przeczytałem o tym, że wszystko jest z miedzi to przypomniałem sobie jedną książkę, którą przeczytałem, a która opowiadała o... powiedziałbym wam tytuł, ale nie pamiętam. A wszystko o tej książce jest spoilerem.//

niemamnietu pisze:
//Jak przeczytałem o tym, że wszystko jest z miedzi to przypomniałem sobie jedną książkę, którą przeczytałem, a która opowiadała o... powiedziałbym wam tytuł, ale nie pamiętam. A wszystko o tej książce jest spoilerem.//

Napisz na priv

niemamnietu pisze:
//Jak przeczytałem o tym, że wszystko jest z miedzi to przypomniałem sobie jedną książkę, którą przeczytałem, a która opowiadała o... powiedziałbym wam tytuł, ale nie pamiętam. A wszystko o tej książce jest spoilerem.//

Ja też poproszę trochę spoilerów

Emma

Po chwili się udało.
- niezła jesteś

Emma
- Dzięki. Pracowałam z maszynami. Mówiłeś, że podróżujesz w czasie i chyba znasz moją przeszłość, prawda?

Emma

- właściwie to nie... Widziałem list gończy i pomyślałem, że wam pomogę... - Horo się zawstydził, ale ponieważ był robotem, nie mógł się zarumienić.

Emma
- Kto był na nim?

Emma

- ty i Zder. Nie jesteście zbyt doświadczonymi podróżnikami w czasie, skoro od razu was namierzono. W dodatku nagrodą jest zagięty kapsel od butelki - roześmiał się.

Emma
- Da się to jeszcze jakoś naprawić? I tak dla jasności: Zder jedzie do więzienia.

Emma

- ależ oczywiście! Mogę sfingować waszą śmierć. Albo nie robić nic, bo właściwie nikt nie będzie ścigał was za zabicie jednej nic nie wartej sprzątaczki. Chyba, że zrobiliście coś gorszego?

Emma
- Sprzątaczka żyła.

Emma

- przeżyła? - westchnął. - wybacz na chwilę - zniknął, a po chwili znów się pojawił. Towarzyszył mu przy tym charakterystyczny dźwięk pyknięcia.
- jestem. Pewien informator już nie ży... Powiedzmy, że dłużej już nie rezyduje na tym świecie... Tak... To chyba właściwe określenie...

Emma
- Co mu się stało? Gdzie i kiedy?

//Kiedy to bardzo właściwe pytanie.//

Emma

- absolutnie nic mu nie jest! Ma się dobrze, jest na Hawajach i świetnie się bawi! - uśmiechnął się. - o ile nie przeszkadza mu brak kilku kończyn

Emma
- Więc jak to wszystko odkręcimy?

Emma

- my? Nie ma żadnego my, skarbie. Jestem ja i moje bagno w które się wpakowałem! Znaczy, chętnie bym pomógł, ale nie sądzę, że ktokolwiek mógłby się wami zainteresować. Nawet czasomierze najgorszego sortu by się tego nie podjęli - otworzył okno. - i o co do cholery chodzi z tym księżycem!?

Emma
- Ten księżyc niepokoi mnie i przez niego nie mogę spać.

Emma

- aha. Faktycznie, czerwony kolor utrudnia zasypianie, a przynajmniej tak mi się wydaje

Emma
- Czy serio się powinnam martwić?

Emma

- raczej nie. Bardziej bałbym się tego ptaka na twoim ramieniu. Wiesz ile to roznosi bakterii?

Emma
- Przyjaźnię się z naturą, więc krzywda nie może mi się stać

Emma

- a ja się przyjaźniłem z radą i teraz chce mnie zabić

Emma
- Musiałeś coś złego uczynić

Emma

- ja nic nie zrobiłem - zaczął marudzić. - to oni uważają zabijanie dzieci za totalnie akceptowalne

Emma
-To dziwne.