Uklękła na kolano.
-Pani...

Cóż więc się stało elfko ?

-Potrzebuję pomocy... Sauron, on... Ma jakąś szczególną więź ze mną... Od czasu TEJ bitwy.. I w snach widzę płomienie... Od dawna, jeszcze przed bitwą... Potrzebuję pomocy... Sama nie wiem... Kim jestem...

- Córko, ciemność próbuje nad Tobą zawładnąć I będzie to próbować robić, gdyż dostrzegła w tobie potencjał
Galderi dotknęła twojej twarzy a poczułaś ulgę i ukojenie.

-DZiękuję... Lecz... Jaki potencjał? Tam było tyle o wiele znakomitzych ode mnie, a...

- Tego nawet ja nie wiem, władca pierścieni rządzi się swoimi prawami, on wie co robi, Marion!

Obejrzała się wokół.
-Mam jednak... Jeszcze jeden problem... Nie wiem... Kim jest mój ojciec...

- Zapamiętaj Marion to jego prawdziwe imię.
- Twój ojciec, pokiwała głową, nie mogę Ci powiedzieć.

-Czemu, o czcigodna?

- dla Twojego bezpieczeństwa.
// to je smok i żyje czy nie ? //

//Gadzie oczy, smocza Chrapka na złoto się budzi, siła kompletnie niepasująca do ciała, zamiłoanie to brutalnych rozwązań w walce... Zgadnij. I raczej tak. Dlatego się zastanawiam, czy się nie obudzi... W wiadomo jakim stanie.
-Rozumiem... Lecz mam smutniejsze wieści... Sauron pojawił się niedaleko... Chyba mu się nie spodobało, że w jego zbroi zabijam Uruki...

-Sauron tutaj, niemożliwe?!
Galadrei zamyśliła się
nagle jakaś zamaskowana istota wpadła przez okno.

Chwyciła Maczugę i stanęła przed Galadreią gotowa bronić jej za cenę nawet życia.

Istota ta z pewnością jest szpiegiem, szybko zaczęła uciekać, galadrei stworzyła barierę.

Zaczęła ją gonić. Istotę, nie Garadrielę.
-Łapać go!!!

Szybko udało Ci sie to złapać.
- Ugh puszcaj!

Ściąga z niego kaptur.
-Pokaż swoją twarz pokrako!!!

Zobaczyłaś twarz uruk-haia.
Ten zaczął sie szamotać i próbował Cię ugryźć.

Przydzwoniła mu z pięści w zęby.
-Czy ktoś tu pilnuje?

Uruk zaczynał się wyrywać.
Galadrei podszedła do Ciebie
- przez okno się zachciało ?

-Jego się pytaj - i z główki.

- Już ja wiem czego od Ciebie chce władca ciemności zaśmiała się cicho.
Uruk hai zemdlał.

-Czego? Bym mu Armię wytłukła? Bo na razie na to się zanosi...

- posłuchaj, wróć do domu odpocznij, nic Ci nie groźi.

Wstała, po czym kopnęła tego Uruka w jaja.
-Oczywiście... Tylko kto nim się zajmie?

-Zaraz przyjdą po niego ciężkozbrojni, a teraz wracaj i odpocznij.

-Dobrze... Mam nadzieję, żę się nie obudzi... Ale zostanę, dopóki nie przyjdą.

I po chwili przybyli i wynieśli uruk haia,
- Miej się dobrze, gdyby cokolwiek się działo, drzwi stoją dla Ciebie otworem.

-DZiękuję pani...- udała się do domu w o wiele peszym humorze.

Gdy tylko dotarłaś do domu, poczułaś ogromne zmęczenie.

udała się do pokoju, zrzuciła z siebie zbroję, wczesniej zamykajc drzwi od domu, i tak jak ją natura stworzyła legła na łóżko i poczęła słodko spać.
-Muszę zaznaczyć, ile ubiłam...

Zaczełaś śnić, lecz ten sen jest wyjątkowy, nie ma w nim ognia! zamiast tego jest olbrzymia potęga wzywająca Cię, a gdy potęg a znika pojawia się w twoim snie malutki płomień, którymi chwili przemienia się w górę płomienia.lecz ten płomień był inny czarny !

Nie wie, co robić... Co to jest? Nigdy wcześniejczegoś takiego nie miała... Co się dzieje...

Nagle wszytko ustało, cała moc jakby zniknęła,
- TWOJE JA CIĘ WZYWA, PRZEBUDŹ MNIE PRZEBUDŹ SIEBIE .

Spojrzała się po śnie we wszystkie strony.
-Ktoś ty...

- Ja jestem Tobą, Ty jesteś mną !
usłyszałś ryk niepodobny do niczego, przerażający i napełniony mocą.

Nie wiedziała, co powiedzieć.
Pokaż się!!! Pokaż mi się!!!

- Wciąż jesteś za słaba!
poczułaś olbrzymia energię z zewnątrz, ktoś Cię dotknął, dzięki czemu sen stał się spokojniejszy.

POstanowiła jednak się obudzić by zobaczyć, kto to.

obudziłaś się, lecz nikogo nie było, co dalej ?

Co to byłó... Musi się uspokoić, musi... I dowiedzieć się o tym.

nic nie przychodziło ci do głowy, tylko ta denerwująca cisza...

Właśnie, jest za cicho... - wyjrzała przez okno. Żadnych nocnych ptaków ani nic...

Ale co z tym dotknięciem w śnie? to sie samo z siebie nie wzięło.
na zewnątrz było cicho panowała absolutna cisza ale dlaczego ?

Ubrała zbroję, którą miała za czasów tej bitwy, maczugę i wyszła na zewnątrz... Coś jest nie w porządku.

Gdy tylko postawiłaś krok na zewnątrz coś Cię odepchneło, a drzwi się same zamknęły.

Coś nie jest w porządku...
-Sauron...

nie spotkałaś się z odpowiedzią, po chwili usłyszałś śpiew pojedynczego ptaka.

-Odeszli... - spróbowała jeszcze raz otworzyć drzwi.

Nie udało się, ptaki zaczęły śpiewać już normalnie, lecz dlaczego wcześniej nie śpiewały