Mapę złożył a posiłek zjadł

Postanowił zaryzykować i spróbować siłą otworzyć skrzynię. Jeśli zamknięcie było zbyt solidne żeby je zwyczajnie wyłamać, wyjął pistolet i przestrzelił zamek.

Vader:
- To co my teraz robić? - spytał ten sam tragarz, co wcześniej.
Zygarde:
No nie, a Francuz zgarnął całą kwotę.
- Interesy z panem to przyjemność. Pod jaki adres dostarczyć tragarzy?
Abby:
- No cóż, wychowałem się tu i znam każdy zakamarek Kairu. A czemu pani pyta?
FD_God:
- A co może być poza tubylcami, upałem i zwierzętami? Nie wierzysz chyba w te całe klątwy?
GD:
Spełnił on swoje zadanie, jakim było napełnienie Twojego żołądka, lecz nic więcej.
Omeg:
Konieczne było użycie broni, ale solidna porcja ołowiu sprawiła, że zamek wreszcie się otworzył. Problem jest taki, że ktoś na pewno usłyszał strzał, jeśli nie wartownicy, to Ci w środku.

Rozterka targała Taichim. Wprawdzie mógłby ruszyć tropem swej służki, lecz ona również będzie go szukać. Najlepiej pozostać na miejscu w oczekiwaniu na Mikuko

-W klątwy nie, ale przecież na pewno nie tylko Rzesza wpadła na pomysł kopania grobów faraonów.

-Oddać, co nasze.

- Ja właśnie niewiele znam. Bardzo potrzebuję przewodnika. Czy nie mógłby pan mnie i mego pana oprowadzić po interesujących miejscach tego miasta? Oczywiście, za stosowną opłatą.

Był prawie pewien, że popełnił poważny błąd, ale pozostawało mu tylko wykorzystać potencjalne korzyści jak najlepiej. Zajrzał do skrzynki.

GD:
//To ja proponuję, żebyś napisał coś, jak Abby wróci.//
FD_God:
- Konkurencja? Narwani bracia, chciwi najemnicy i niedołężny staruch z ruskim gorylem? Mamy nad nimi taką przewagę, że my jesteśmy żołnierzami, wszyscy, a oni nie.
Vader:
- No to niesiemy, reszty nie odzyskamy.
Abby:
- Opłata? Od tak pięknej kobiety nie wziąłbym nawet monety. Proszę prowadzić do swego pana. - powiedział z uśmiechem.
Omeg:
Jak na złość była tam... kolejna skrzynka! Mała, metalowa i zabezpieczona kłódką. Niemniej, już wypatrzył coś ciekawego, a mianowicie swastykę na każdej ścianie skrzyneczki oraz trupią czaszkę SS na wieczku.
//Zygarde, czekam na Ciebie :V
Tak poza tym, to już następny dzień (w świecie gry) to będzie dzień wymarszu poszczególnych wypraw, nie mam ochoty tego przeciągać, i może nawet wyruszycie w tym samym czasie.//

-Nawet jeden żołnierz potrafiłby wyrządzić nam dotkliwe szkody, gdy nas zaskoczy, czyż nie?

Dziewczyna przygotowała się na to, że mężczyzna skłamał i będzie się domagał zapłaty. Uśmiechnęła się lekko pod nosem. Poprowadziła go spokojnie do miejsca, w które udał się jej pan.

-Nazwisko tego drugiego klienta, u którego zostawiliście część naszych zapasów.

Skrzynia w skrzyni.... no jeszcze czego
Podniósł skrzynkę i potrząsnął nią parę razy

FD_God:
- No właśnie: Żołnierz. Tam nie ma żołnierzy.
Abby:
I wróciłaś.
GD:
Wreszcie wróciła Twoja służka, prowadząc ze sobą jakiegoś Araba.
Vader:
- Nie znać.
Omeg:
Odbiło się w środku coś metalowego. Ty zaś słyszysz charakterystyczne, ciężkie kroki postawnego wartownika, który chyba jednak zainteresował się strzałem.

Pszychol:
Jak każdy, musiałaś jakoś zabić czas przed wyruszeniem na wyprawę. A że byłaś jedyną kobietą w całej najemniczej ekipie, uznałaś, że przebywanie pośród nachalnych, napakowanych i dobrze uzbrojonych najemników sprawi, że kiedyś zniechęcą się grą w karty lub lotki, aby zainteresować się Tobą. Wobec tego dobrym pomysłem było opuszczenie Waszej kwatery, co też uczyniłaś. Ale... Co dalej?

-Chłop z bronią w ostateczności też jest żołnierzem, czyż nie?

- Witaj znów, Mikuko. Widzę, że znalazłaś przewodnika. - Zagadał po japońsku
- Miło Pana poznać - Podał dłoń Ciapatemu

Skinęła pokornie głową, nie chcąc przerwać rozmowy, która ewentualnie mogła się teraz zacząć.

Najpierw to chyba trzeba wiedzieć gdzie się jest. Tak więc rozejrzała się by to ocenić. Może w pobliżu będzie coś ciekawego. A i jeszcze wypadałoby wiedzieć, która jest godzina. W tym celu spojrzała na zega... No tak nie nosi zegarka. Zostało tylko ocenić czy jest rano, wieczór, czy południe.

//Zapomniałem dać jej paru rzeczy ;-;//

-To najpierw zanieść TEN towar DO mojego szefa, później pójdziemy do klienta, dobra? Ruchy!

//Skąd dobiegają ów kroki? Zza rogu, z wnętrza budynku...?

FD_God:
- Jest desperatem bez wyboru, w takiej chwili adrenalina i chęć przetrwania nie dorównają temu, co ma żołnierz, a ma on to samo plus lepsze wyposażenie i wyszkolenie.
GD, Abby:
- Jak rozumiem to państwo mam oprowadzić, tak?
Psychol:
//Powiedz jakie to rzeczy, to się zastanowię, czy pozwolić je przepuścić po zaakceptowaniu Karty.//
Vader:
Zmotywowani w ten sposób, dosłownie pognali do Waszej kwatery.
Omeg:
//Z budynku.//

- Jak najbardziej. - Stanął koło przewodnika i wsparł dłonie na biodrach. - Na co czekamy? -

// No ten zegarek, który wygląda na to, że odrzuciłem w poprzednim poście, oraz małe, podstawowe narzędzia archeologiczne (np. Pędzle, szpachelka, szczotki).

I miał być jeszcze portfel z pieniędzmi ale przed chwilą spojrzałem w karty innych przy okazji zekania w swoją i nikt nie miał tego wpisanego, więc chyba nie potrzeba. //

-Co nie znaczy, że można to zwyczajnie lekceważyć, no chyba, że ktokolwiek z nas potrafi przetrwać strzał z karabinu.

Wsunęła ręce w rękawy kimona i milczała, czekając, aż wyruszą.

Ruszył za nimi.

Podaje adres na jaki ma dostarczyć

Podjął więc nieco rozpaczliwą, lecz zapewne jedyną rozsądną decyzję - zamknął wieko większej skrzyni, starając się aby nie wyglądało to podejrzanie, po czym wraz z mniejszą skrzynką schował się gdzieś za rogiem.