-Kto to jest? Ten porwany?
Zapytała Nahiela patrząc na Silenta
-I jak ty w ogóle masz na imię?

-Ona nie ma imienia. Ja za to nazywam sie Silent, a ty?

-Nahiela
Odpowiedział demon

-Milo mi Cie poznac.

Clodocard pisze:

//Jest taki plan, ze Silent ma plakac i rozpaczac xd

//Ale nie musisz się tak szczegółowo trzymać planu... Zresztą... Jak chcesz.

Zagrajmerka pisze:
//Ale nie musisz się tak szczegółowo trzymać planu... Zresztą... Jak chcesz.

<pojawia się> Silent.Witaj co tu robisz ?

-Hmm... Stoje? Nic nie robie...

Clodocard pisze:
-Hmm... Stoje? Nic nie robie...

-Widziałeś gdzieś anioła ? Rodzaju żeńskiego

-A jak sie nazywa?

Clodocard pisze:
-A jak sie nazywa?

-Jest problem ona się nie nazywa

-Porwano ja...

//Czemu jestes w dwoch miejscach na raz? .-.

Clodocard pisze:
-Porwano ja...

//Czemu jestes w dwoch miejscach na raz? .-.

//Bo lubię xD

I nic?... Zacial sie czy co?...
Odszedl.

//Mogę napisać jak ona umiera?

Zagrajmerka pisze:
//Mogę napisać jak ona umiera?

//Pewnie

kuba1231232003 pisze:
//Pewnie

//Ale ja cię Yasinka pytam!

//Oczy wiscie ;D

//^^
Nagle Silent znów usłyszał ten głos.
Chcesz zobaczyć co u niej?

-Tak, gdzie jest?!

-Kto gdzie jest?

Rozległ się chichot. I Silent poczuł jak zimno ogarnia jego ciało. Zzalazł się w lochu. Na podłodze leżała ona. W około było widać krew, a było widać, że dziewczyna została pozbawiona, dość brutalnie, skrzydeł. Była blada. Nadnaturalnie blada. Nagle jakiś człowiek wszedł do ponurego pomieszczenia. Anioł podniosł głowę. W jej oczach widać było strach, ale i radość. Mężczyzna, bo najprawdopodobniej był on mężczyzną, podszedł do niej i złapał za szyję. Podciągnął ją w górę, tak by dziewczyna mogla się udusić. Wyszeptał jej do ucha:
-To koniec.
Anioł prawie niezauważalnie uśmiechnął się i przymknął oczy. Zaczęła płakać, ale niewiadomo czy to łzy ulgi. Nagle przestała. Umarła.
Wizja się rozmyła. Silent znów stał w lesie.
//Tak, nudziło mi się...

Otworzyl szeroko usta ze zdziwienia i upadl na kolana. Zaczal plakac.
-Dlaczego?...
Wyszeptal.

Głos znów się odezwał.
Masz jeszcze dwa dni...

-Na co?

Ale nikogo już było...

A on nadal rozpaczal.
-Nigdy do Ciebie nie dolacze!...

Zaczął gdzieś ponuro iść, a potem leciał.

Poleciala za Silentem
-Zaczekaj!

Siada pod drzewem i uśmiecha się patrząc w koronę liści.

Wylądował.

//Bardzo kreatywnie xD

-Hm? Kto tam?
Wstała i zaczeła iść w kierunku lądowania.

Stanęła obok Silenta.
-Ktoś tam jest.

-Rzeczywiście... Ja już mam omamy, wygląda jak Ona.

//Patrzyłeś na moja KP?

-Kim jesteś?
Zapytała Nahiela ducha.

//On ma mieć schizy... Jak ja :D

-Hm? Jestem Etsuko. A ty?
Uśmiechnęła się.

Etsuko? Przecież to Ona! To nie możliwe!
-Ja nazywam się Silent.

Szeroko się uśmiechnęła.
-Miło mi. Co to robicie?

-Szukamy CIEBIE! porwanej, bezimiennej. Miałem wizję, ale ona żyje, ja to wiem.... Bo to ty... Na pewno!

Popatrzyła się na niego zdziwiona, po czym się roześmiała.
-Myślałam, że mnie nie poznasz głupku!

//Jak by co to niektóre słowa były w myślach :D

-C-co?

//Jestem telepatą!
-To co słyszałeś. Ale teraz... Mogę już iść.
Odwróciła się na pięcie i podskakując pobiegła głębiej w las.

//Nie zauważyłem xD

Pobiegł za nią.
-Czekaj, jak to? To jednak ty? Ale skąd ty wiesz?

Odwróciła się.
-Skąd?
Zaśmiała się.
-Mam swoje źródła.

-A ja już myślałem, że odchodzę od zmysłów...

Nahiela poszła za nimi przysłuchując się im

-Um? A czemu miałbyś odchodzić?
Nagle znikąd powiał zimny wiatr. Etsuko popatrzyła się w stronę z której wiał z wyraźnie nie spokojną miną. Złapała Silenta za rękę i pociągnęła w przeciwną stronę.

-Co się stało?

-Pośpiesz się kurna!