Jeśli miasto jest organizmem to ulice są swoistymi żyłami i tętnicami. Dzielą się one na setki różnych typów, od brudnych uliczek dzielnicy portowej, do zadbanych alei Kapitolu. To dzięki nim pijaczkowie są w stanie trafić do baru, a cenne towary mogą się dostać do portu skąd mogą ruszyć dalej w świat.

Pozostało mu osiem kliszy. Po wyjściu z mieszkania, a później z klatki powitał go, tak mu znajomy zgiełk wielkiego miasta.

Najbiliższa kawiarnia była dwie przecznice stąd. Znacznie bliżej było mu do baru i jakiegoś podejrzanego Higańskiego sklepu z ziołami.

- Cóż, muszę oszczędzać energię na ten wypad. - zaśmiał się pod nosem i zamiast do kawiarni, ruszył w stronę baru.

Bar był pewien wesołych robotników korzystających z ostatnich tej krótkiej przerwy. Tłum powinien się skurczyć za jakieś trzy minuty i odciążyć zapracowaną barmankę. Ta obsługując pobliski stolik dostrzegła cię i momentalnie się uśmiechnęła. - O, Erik! Dawno cie tu nie było skarbie.

- Tak? Czas cholernie szybko mija, a ty nadal pędzisz jak na skrzydłach. - westchnął opierając się o pobliską ścianę i spod przymkniętych powiek obserwował barmankę.

- Trzeba robić jak się chce zarobić. - Powiedziała żartobliwie. Anna, bo tak miała na imię, była średniego wzrostu i miała spektakularne jasno-brązowe kręcone włosy. Jej zielona suknia miała nieco zbyt głęboki dekolt, lecz to pewnie był celowy zabieg mający zwiększyć przychody z napiwków. - Będziesz tak stał czy zamawiasz?

- Zamawiam, zamawiam, piwa potrzebuję, dobra kobieto. - zaśmiał się spoglądając na nią.

- No to siadaj i nie gadaj. - Widać że mimo tłumu była w dobrym humorze. Wzięła z półki jeden z drewnianych kufli i nalała go do pełna stawiając go przed detektywem.

Znów się zaśmiał. A to wytrzymała babka... Usiadł i wypił trochę piwa, dalej patrząc na barmankę i czekając jak ludziska polezą.

Po paru minutach rozległ się fabryczny gwizdek, a bar momentalnie opustoszał. Zostało tylko paru podpitych bywalców i ochronarz.

- Heh, jaka przyjemna cisza się zrobiła. - mruknął popijając sobie swe piwo.

- I dobrze, bo mnie od tych śmiechów zaczynała głowa boleć. - Powiedziała swojsko myjąc kufle.

- Cóż, na jakiś czas masz się z czego cieszyć. Co u ciebie poza wesołą hałastrą?
Pił dalej, ale nie za szybko, z braku zajęcia postukując palcami w blat.

- Po staremu. Odkąd Królowa wprowadziła obowiązkowy drugi fajrant interes przybrał na sile. I spławiłam tego fagasa, Normana.
Rzekła przecierając blat.

- No, to swego rodzaju gratulacje dla ciebie. U mnie kiła i mogiła, tylko arystokratka przyłazi i ryczy, że nie jest pewna, czy mąż jej nie robi rogów.

- A co to nie jest pewne? - Zaśmiała się krótko - A z resztą, jakie ty byś sprawy chciał prowadzić? Morderstwa są w większości zarezerwowane dla polcji.

- Niestety, ale o ciekawszych mogę tylko pomarzyć. - mruknął, kończąc swoje piwo. - Dobra, muszę się powoli zbierać, jak chce się tam do tego cyrku dostać w porę. Do zobaczenia.
Wyszedł z baru.

- Dolicze ci to do rachunku! - Rzuciła zgryźliwie. Ulica była prawie pusta, większość osób była teraz w pracy.

Może kiedyś za niego zapłacę, dziś mi się nie chce. Wraca w stronę swojego biura po aparat.

//Jeśli nie masz nic przeciwko to pominiemy te sekwencje. Przyjmijmy że byłaś już w biurze i wziełaś aparat razem ze statywem i kliszami.

Po wyjściu z biura okolica była taka sama jak pięć minut temu. Kolejny spokojny dzień w starym mieście.

//Tak myślałam, że zrobisz, nie ma co przedłużać. Załóżmy, że statyw miał w pokrowcu, bo głupio chyba będzie wyglądał taszcząc go w rękach.

Spojrzał jeszcze raz na zapisany adres, rozejrzał za jakimś pobliskim zegarem, po czym spokojnie szedł w stronę wskazanego miejsca.

Zegar na jednej z witryn sklepowych wskazywał szóstą po południu. Droga była o tej porze przyjemnie cicha.

Bye, bye Zmina Lokacji!

Westchnął cicho. W końcu kiedyś musiało się cos takiego stać. Szedł spokojnie nie dając po sobie poznać swojego zdenerwowania. Nie mogę wracać do "domu".. Na pewno wiedzą gdzie mieszkałem.. Jego myśli pracowały ciężko. Ruszył w przeciwną stronę. Może Stare Miasto będzie bezpieczne..? Spojrzał na niebo.

Ulice były spokojne. Część ludzi właśnie wracała z pracy, lub piła w barze z kumplami. Oo drodze mijałeś parę takich barów i jeszcze otwartych sklepów.

Chris uśmiechnął się lekko i skręcił do jednego z baru. Wiedział, że nie może się przesadnie upić w końcu był poszukiwany. Ta właścicielka.. Mam nadzieję, że się nie wygada inaczej będę miał kolejną ofiarę.. Westchnął rozglądając się dookoła i wchodząc do najbliższego baru.

Bar był niemalże pusty a piękna barmanka o kręconych włosach czyściła kufel. Na twój widok uśmiechnęła się. - Cześć skarbie, na co masz ochotę?

Czarnowłosy uśmiechnął się lekko i usiadł patrząc na kobietę.
-Poproszę jakiegoś drinka.. Tylko żeby nie był zbyt mocny..-położył torbę blisko swoich nóg. Oparł łokcie o blat.

- Nareście przystojniak który nie chcę się zachlać. - Powiedziała rzucając kokietującym uśmiechem i znikając za ladą. W międzyczasie obok ciebie usiadł ten sam mężczyzna który dał ci zlecenie i ponurym tonem głosu powiedział.
- Zje#ałeś to młody.

Skrzywił się lekko.
-Wiem.. Emocje wzięły górę..-westchnął.-Przypominał mi kogoś z przeszłości.. Po prostu nie opanowałem emocji.. Chyba każdemu mogło się zdarzyć..-odwrócił wzrok od mężczyzny.

- Każdemu może się zdarzyć, ale nie płatnemu ,ku#wa, mordercy! Teraz nie dość że jesteś spalony to jeszcze policja właśnie zamyka Kselash, która pozbywała się dla nas trupów w swojej piwnicy. Nie licz że nie zapłacę ci za tak spie#dolone zlecenie. - Mruknął cicho - Nie trzeba było oszczędzać na młodzikach.

-I tak nie oczekiwałem zapłaty..-mruknął od niechcenia.-Mówisz o tej maskarce? Yhh.. Pomogę jej w razie czego.. Chociaż nie wyglądała na osobę, która da się tak łatwo zabrać..-mruknął stukając w blat.

- Jak chcesz zaruchać to spróbuj kogoś kto cię nie potnie na strzępy po wszystkim. Na przykład tą barmankę. - Odetchnął głęboko. - Dobra śmieciu, jeśli nie chcesz podnosić mydła w Rochenoir to wysłuchasz mnie teraz ku#ewsko uważnie. Za równo dwie godziny udasz się do "Haku Pirata" i poprosisz o Półtoraoką Jenny a gdy ona zapyta cię jak cię zadowolić ty poprosisz na "narkoleptycznego piekarza". A gdy ona zapyta ile dać mąki ty powiesz że na osiem chlebów i ćwierć precla. Potem wszystko popłynie własnym torem. - Gdy skończył mówić z zaplecza wyszła barmanka.
- Wybacz skarbie że to tyle trwało, ale biały rum się skończył. - powiedziała kładąc drinka przed tobą.

Chris skrzywił się. Po chwili, gdy napił się alkoholu, rozluźnił się i uśmiechnął szeroko.
-Rozumiem, że nie mam wyjścia? Niech będzie..-zaśmiał się cicho.-Postawić ci coś?-spojrzał na mężczyznę uśmiechając się.

Gdy to mówiłeś jego już nie było. Widząc to barmanka skomentowała. - Co wystawili cię? - Zachichotała uroczo.

Chłopak uśmiechnął się szeroko.
-Można tak powiedzieć, moja pani..-dopił trunek i zatrząsł się lekko. Wyciągnął kilka monet i podał kobiecie uśmiechając się do niej nonszalancko.-Nie trzeba reszty..-chwycił swoją torbę, którą z powrotem przewiesił przez ramię. Obrócił się w stronę wyjścia.-Do zobaczenia!-wyszczerzył się i wyszedł z baru. Dwie godziny.. Westchnął w myślach. Co, by się stało gdybym wrócił do tej dziewczyny? Na pewno jest tam policja.. Skrzywił się lekko idąc przed siebie.

Ulica nie zmieniła się wiele od chwili gdy wszedłeś do baru. Wciąż było cicho u przyjemnie.

Pasowałoby się rozglądnąć za tym całym "Hakiem Pirata" Skrzywił się na tą myśl i ruszył przed siebie poprawiając torbę. Starał się jak najmniej rzucać w oczy. Niedługo plotka o tym morderstwie dojdzie i tutaj. Musiał uważać, w końcu potem chciał pomóc tej maskarce. Chociaż pewnie sama sobie poradzi..

"Hak pirata" był dobrze znanym zamtuzem w dzielnicy portowej, Nie raz słyszałeś pod oknem pijaczków którzy stamtąd wracali.

Mężczyzna westchnął i oparł się o ścianę. Dwie godziny.. Co, by tu porobić..? Rozejrzał się wokoło. Nie miał zamiaru stać bez ruchu, więc ruszył tam gdzie go nogi prowadzą.

Mijałeś po drodzę różne budynki: bary, biura detektywistyczne, dziesiątki sklepów i wszelkie inne biznesy. Gdy tak szłeś zauważyłeś idący w twoją stronę patrol policji. Jeszcze cię nie zauważyli zajęci rozmową.

Chris syknął coś przez zaciśnięte zęby. Nie został zauważony więc błyskawicznie schował się w ciemnym zaułku. Przygryzł mocno wargę i przestał dopiero gdy poczuł metaliczny smak krwi. No świetnie.. Moje cudowne szczęście.. Znieruchomiał widząc przechodzącą policję. W myślach modlił się, by żaden nie spojrzał w jego stronę. Był ubrany na czarno a w zaułku było ciemno więc nie powinien się niczego obawiać, ale wolał nie cieszyć się z tego powodu.

Przeszli obok zaułka nie zwracjąc nawet na niego uwagi zbyt pochłonięci rozmową o besti którą jeden z nich niedawno spotkał.

Chris przeczekał jeszcze chwilę aż znikną na zakręcie i wyszedł z zaułka. Westchnął cicho z widoczną ulgą. Rozejrzał się , by sprawdzić czy coś jeszcze stoi mu na przeszkodzie.

W okolicy nie było widać już żadnych potencjalnie niebezpiecznych osób. Za to spostrzegłeś że z budynku który stanowił część ciemnej uliczki wydobywa się muzyka...

Obrócił się i z dziecięcą ciekawością ruszył za muzyką choć w duchu karcił za to samego siebie.

Budynek z którego dobiegała muzyka okazał się... kabaretem. Na scenie tańczyły piękne kobiety w bardzo skąpych strojach, a część z nich zabawiała klientów w lożach prywatnych. Całość dopełniał na żywo grający zespół

- Dziesięć dolców młody. - Powiedział kasjer w wysokim czerwonym kapeluszu.

Chris uśmiechnął się lekko.
-Niee.. Ja raczej podziękuje..-przeczesał włosy ręką i wrócił. Ponownie rozejrzał się uważnie i ruszył spokojnym chodem. Poprawił torbę, która zsunęła mu się z ramienia.

Ledwie wyszłeś a już zauważyłeś przyjeżdzający wóz więzienny. Nagle kabaret, nie burdel, stał się bardzo dobrym pomysłem...

Wóz więzienny..? Westchnął i wszedł spokojnie do uliczki.

//Czyli Chris ma teraz iść do kabaretu..?

//Lepsze to niż szwędanie się po mieście bez celu.

Wóz przejechał, na szczęście pusty. Woźnica ani żaden ze strażników cię nie zauważył.

Czarnowłosy ruszył do kabaretu. Podał pieniądze kasjerowi i wszedł do pomieszczenia. Rozejrzał się i westchnął ściskając ramiączko torby.