Był to zaiste teatr z prawdziwego zdarzenia, nie tak ogromny jak te w Kapitolu oczywiście, lecz i tak robił wrażenie. Wokoło przechadzały się skąpo ubrane panie, a na większości stolików leżały niezwykle wyszukane drinki.

Chłopak usiadł przy jedynym stoliku, który wydawał mu się wolny. Nie chciał się upić ale tęsknie patrzył na drinki. W sumie tylko jeden.. Nie, nie mogę.. Jego myśli toczyły bitwę. Ostatecznie postanowił nie pić.

- Jak ci się podoba pokaz? - Powiedziała piękna kobieta w czarnym gorsecie i sitakowych pończochach dosiadając się do ciebie.

-Cudowny..-zdobył się na uśmiech. Rzucił ukradkowe spojrzenia na kobietę. Ujdzie.. Mruknął w myślach uśmiechając się pod nosem. Dotknął niezauważalnie nogą torby, którą położył na ziemi.

- Widać że doceniasz prawdziwę piękno kobiety i to bez alkoholu. - Uśmiechnięta położyła ci ręke na ramieniu. - Jak ci na imię?

Przez chwilę zawahał się, oczywiście nie dał tego po sobie poznać.
-Break..-uśmiechnął się do niej.-A tobie jak na imię piękna pani?-zaśmiał się cicho patrząc na nią.

- Anastasia. Postawisz mi drinka? Taniec na tej wielkiej scenie jest wyczerpujący... - powiedziała teatralnie wzdychając i delikatnie jeżdząc palcem po twojej szyji.

-Mhm.. Jasne.. Idziesz ze mną do baru czy zdajesz się na mnie?-uśmiechnął się nonszalancko i chwycił torbę.

- Zdam się na ciebie. Tylko mi nie ucieknij! - Zachichotała.

-Czemu miałbym uciekać od tak pięknej damy?-zaśmiał się po czym ruszył do barku. Barmana poprosił o swój ulubiony, mocny, trunek. Wrócił z nim i podał go kobiecie.-Proszę bardzo..-usiadł z powrotem kładąc torbę pod nogami.

Wypiła łyk drinka. - Mmm, masz gust chłopaku. - Wtuliła się w ciebie eksponując i tak już uwydatnione piersi. - Co cię tu sprwadza?

-W sumie to lekka ciekawość i nudy..-westchnął starając się nie spoglądać na jej piersi. Zaraz musisz wyjść.. Uspokój się.. Jego myśli ciężko pracowały.

- Nie krępuj się, ja nie mam się czego wstydzić ,więc ty też nie powinieneś. - Zachchotała i przejechała dłonią po swojej nodzę. - Ale i tak miło, że nie należysz do tych oprychów co przychodzą tu tylko by się uślinić!

-Tak..-uśmiechnął się szeroko.-Chociaż nie dziwię się im, że się ślinią.. Mają ku temu powody..-zadrżał lekko panując nad swoim głosem.-Od jak dawna tutaj pracujesz słonko?

- Będzie już z rok, może mniej. Ale jestem pewna że jesteś najprzystojniejszym klientem z jakim piłam te pyszne drinki. - Położyła swoją gładką nogę na twoich.

Brian westchnął głośno i zaczął stukać w blat. Koniec końców postanowił przewietrzyć się. To powinno dobrze mu zrobić. Przebrał tylko koszulę na coś wygodniejszego. Od razu lepiej.. Ruszył ku wyjściu. Otworzył drzwi, wziął głęboki wdech i wydech o czym zamknął bar. Obrócił się i zaczął spacerować rozglądając się po, tak dobrze mu znanej, okolicy.

Noc była miła i spokojna. Czasem przechodzili jacyś mniej lub bardziej weseli ludzie, a z pobliskiego kabarety słychać było miłe dźwięki muzyki.

Białowłosy dość niechętnie ruszył w stronę kabaretu. Chciał się rozluźnić ale miał co do tego małe wątpliwości więc ostatecznie postanowił nie iść za muzyką. Wyłożył ręce do kieszeni swojej bluzy i zmrużył oczy kątem oka patrząc na niektórych ludzi.

-Może racja, może nie..-dotknął wolną ręką jej podbródka podnosząc go do góry. Zmrużył oczy z, lekko udawanym, lubieżnym uśmiechem. Przejechał kciukiem po jej dolnej wardze i położył dłoń z powrotem na swojej nodze.

Little
W przechodzących ludziach od czasu do czasu rozpoznawałeś bywalców twojego baru lub sąsiadów z klatki.
Creepy
-Zaufaj mi, w tej pracy można spotkać takich oblechów ża na samą myśł mnie skręca. - Przeczesała ręką twoje włosy. - A ty jesteś naprawdę przystojny...

Chris uśmiechnął się szeroko.
-Tak czy siak, nie będę tutaj za długo.. Śpieszę się gdzieś..-westchnął cicho.

- Och, czy to konieczne? - Przejechała dłonią po twojej szyji. - Tak miło nam się rozmawia...

Uśmiechnął się szelmowsko i pogładził jej włosy.
-Kiedyś na pewno przyjdę tu ponownie, by się z panią zobaczyć..-podniósł się i wziął torbę.-Do zobaczenia, Anastasio..-skierował się w stronę wyjścia lekko machając do niej dłonią. Gdy wyszedł z kabaretu westchnął cicho. Mam nadzieję, że trochę czasu mi zostało.. Że też zapomniałem zegarka.. Poprawił torbę i ruszył do "Haku Pirata".

Brian westchnął cicho patrząc na znajomych ludzi. Oczywiście połowa z nich, ci bardziej rozgadani, również się o niego martwili. Nie wiedział dlaczego.. Przecież fobia to fobia.. Ale cóż zawrócił. Raz kozie śmierć.. Westchnął w myślach i ruszył do kabaretu.

Przy wejściu zatrzymał cię kapelusznik i rzucił. - Dziesięć dolców za wstęp młody.

Młody..? Ehh.. Nieważne.. Zaczął przetrzepywać kieszenie. W końcu podał banknot mężczyźnie i wszedł. Starał się nie rozglądać zbytnio. Znalazł pusty stolik i usiadł postukując nerwowo w blat. Po dłuższej chwili siedzenia bez ruchu, Brian podniósł się i poprosił barmana o lekkiego drinka. Gdy już dostał swój ulubiony napój, wrócił na swoje miejsce.

Drink był smaczny a kobiety tańczące na scenie przepiękne. Od czasu do czasu niektóre z tancerek przechodziły obok ciebie, a ty zalewałeś się wtedy niepewnością.

Białowłosy westchnął cicho patrząc na kolejną tancerkę przechodzącą obok niego. Rzucił na nią ukradkowe spojrzenie i ruszył po kolejnego drinka. Nie ma to jak pić alkohol w innym barze.. Mruknął gorzko nadal patrząc na występ już z cieniem uśmiechu na twarzy.

Podczas zamawiania podeszła do ciebie urocza blondynk która jeszcze przed chwilą tańczyła na scenie. - Hej przystojniaku, postawisz mi drinka.

No dobra, na jakiś czas to wystarczy, na szczęście. Wobec powyższych wraca w okolice swojego biura.

Dotarłeś pod klatkę schodową pod swoim biurem. Było już ciemno, a wszyscy wiedzą że niebezpiecznie jest wychodzić o tej porze dnia.

Brian z początku zamarł na chwilę w bezruchu. Obrócił się do niej i uśmiechnął uroczo.
-Oczywiście.. -próbował opanować lekkie drżenie głosu co raczej słabo mu się udało, natomiast uśmiech, wyćwiczony wykazywał jego spokój. Wziął dwa drinki i jednego z nich podał blondynce. -Proszę bardzo.. -spokojnym krokiem, aczkolwiek trochę szybkim, usiadł na swoim miejscu pijąc alkohol.

Cóż, zbyt wiele wyboru nie miał. Wszedł do biura, odłożył aparat (uznając że nie zostawił go w burdelu), po czym poszedł do mieszkania.

Little
- Dzięki. - Dosiadła się do ciebie. - Jak ci na imię przystojniaku?
Dla ciebie Abby jedyne co mam to Zmiana Lokacji!

-Brian.-rzucił lekko oschle i odsunął się. Zadrżał nie patrząc na kobietę. Nie chciał z nią rozmawiać a pech chciał, że akurat do niego się dosiadła. Nie wiedział jak kontynuować rozmowę, dziwnie się z tym czuł.

- A a Anette. Nie wstydź się, czuj się jak u siebie...
Spróbowała się do ciebie zbliżyć.

Oddalił się jeszcze trochę. Czuł się strasznie nieswojo. Napił się swojego drinka, by się rozluźnić. Jednak nic mu to nie pomogło.
-Ładne imię..-mruknął cicho.

- Dziękuje, choć to nie ja je wybierałam. - Zachichotała i napiła się swojego drinka.

-Taa..-westchnął kładąc szklankę na stoliku. Założył nogę na nogę i spojrzał na swoje ręce. Krępująca cisza. Skomentował w głowie sytuację w której się znalazł. Mógł jeszcze pochodzić po ulicach ale nie, jednak coś go wepchnęło do tego teatru, kabaret czy co to tam było..

Siedziałeś tak zamyślony i nie zauważyłeś nawet jak atrakcyjna blondynka przylgnęła do twojego ciała i szepnęła do twojego ucha.
- O czym tak rozmyślasz?

Zadrżał czując jej ciepły oddech na uchu. Brian próbował powstrzymać chęć odepchnięcia kobiety.
-O niczym ważnym..-westchnął cicho próbując się jak najmniej poruszać. Może straci w końcu zainteresowanie jego osobą?

- Jesteś bardzo spięty... biosz się czegoś? - Powiedziała przeczesując twoje włosy.

-N-nie.. -zająknął się. Oblał się lekki rumieńcem i odwrócił wzrok od swoich dłoni. -Później też będziesz występować? -nieudolna próba zmienienia tematu numer jeden.

- Za jakiś kwadrans. Ale nie wolisz mnie tu blisko. - Zapytała wciąż uśmiechając się kusząco.

Uśmiechnął się lekko chociaż w głębi duszy chciałby być jak najdalej od tego miejsca.
-Oczywiście, że chciałbym być blisko ciebie.. -uśmiechnął się szerzej powstrzymując się od naciśnięcia na któreś wypowiedziane słowo. -Ale nie chcę ci przeszkadzać w pracy, która jest dla ciebie ważna..-westchnął, w myślach, z ulgą. Przez ułamek sekundy nie mógł wyjść z podziwu, że udało mu się przecisnąć te słowa przez gardło.

Prychneła. - Ok skoro taki jesteś... - Odeszła w wyraźnie urażony sposób.

Brian uśmiechnął się pod nosem i podniósł. Miał już dosyć. Rozejrzał się dookoła i spokojnym krokiem ruszył ku wyjściu. Gdy wyszedł na zewnątrz westchnął z wyraźną ulgą. Włożył ręce do kieszeni i ruszył do swojego domu.

//Szybkie pytanko, dom ma połączony z barem czy oddzielnie~?

-Taa.. -westchnął i wyszedł z baru kierując się w stronę najbliższego, znanego mu terapeuty. Szybko odnalazł odpowiedni budynek i wszedł z lekkim podenerwowaniem.

Poczekalnia była pusta, jedynie na recepcji stała niska sekretarka pisząca coś w dzienniku.

Westchnął ciężko w duchu i podszedł do recepcji. Odchrząknął cicho.
-Przepraszam.. Czy pan (tu wstaw nazwisko tego terapeuty) jest zajęty? -powiedział to jednym tchem. ]Brawo.. Bez zająknięcia.. Dodał w myślach a jego mina nie wyrażała żadnych ciekawych emocji.

Spojrzała na ciebie i miło się uśmiechneła. - Tak w gabinecie aktualnie jest pacjent. Proszę chwilę poczekać. - Wskazała na krzesło w poczekalni.