Bez wątpienia człowiek, ale zapachem, wyglądem i prawdopodobnie ilorazem inteligencji przypominał Ogra. Barczysty, wysoki i napakowany nosił tylko buty, spodnie i skórzany pas, przy którym miał niewiarygodnie wielką buławę. Zajadał mięso wyglądające na surowe.

-Można się przysiąść?

Mruknął coś niezrozumiale nawet nie odrywając się od posiłku.

Uznając to za tak (W razie czego mu się przedstawi- efekt ten sam) dosiadł się do stolika i starając się nie przeszkadzać orkoludziowi zaczął jeść.

Jadłeś, ale jakoś apetyt Ci się zmniejszył po tym jak słuchałeś, może i celowego, mlaskania, siorbania i łykania siedzącego obok człowieka. Chwilę później na Twoją rękę spadło coś do złudzenia przypominające kawałek przeżutego i surowego mięsa.

Starał się dokończyć jedzenie.
Nie takie rzezy widział handlarz tytoniu i dywanów...

Może i nie, ale napawało to pewnym obrzydzeniem. Mimo to skończyłeś posiłek.

Odniósł tacę, a następnie wyszedł, udał się do swojego pokoju.

Pokój był w takim stanie jak go zostawiłeś.

Usiadł na łóżku, próbował się zdrzemnąć... zamykając wcześniej drzwi.

Zamknięcie drzwi było bardzo dobrym pomysłem zwłaszcza patrząc na towarzystwo w pobliżu. Zasnąłeś dość szybko. Obudziła Cię gra na trąbce.

Wstał, ubrał zbroję. Wychodząc zamknął drzwi na klucz.
Poszedł na dziedziniec.

Był to pewnie zwyczajowa odprawa, ponieważ pozostali członkowie bandy zbierali się w dwuszeregu na dziedzińcu.

Ustawił się również.

Ustawiłeś się za Orkiem, a wszyscy czekając na przywódcę bandy gadali beztrosko.

Wolał czekać w milczeniu.

Szef bandy wyszedł i czekał, aż wszyscy umilkną. Wtedy zaczął mówić.
- Chłopy! Dziś macie wolne. Róbcie co chcecie. Ale pamiętajcie co będzie jutro. Każdy ma być wtedy trzeźwy i sprawny. Jasne? - zapytał i odszedł usatysfakcjonowany gdy odpowiedziały mu potwierdzające zawołania członków bandy.

Również kiwnął głową na znak zgody.

Bandyci rozeszli się do pokojów lub stołówki mając zamiar spędzić dzień na jedzeniu, graniu w karty, bójkach i spaniu.

Pamiętając wczorajsze wydarzenia ze stołówki, wolał udać się z powrotem do pokoju.

Udałeś się z powrotem do pokoju. O dziwo wyglądał tak samo jak wcześniej.

Położył się i spróbował zasnąć... wcześniej gruntownie przeszukując pokój.

W pokoju nie znalazłeś nic nowego poza sporym karaluchem.

Zgniótł go butem i poszedł spać.

Zasnąłeś. Obudziłeś się koło południa. A dokładniej obudziła Cię wrzawa na dziedzińcu, którą było słychać, aż tu.

Wyszedł na dziedziniec, zamykając za sobą drzwi na klucz.

Wrzawę wywołała awantura między dwójką Krasnoludów wspieraną przez Elfa i podobnym do Ogra mężczyzną. Prawdopodobnie zaraz zacznie się bójka.

Wolał ją obserwować z boku.

Ogroczłek zamachnął się buławą na Elfa, a ten z niewiarygodną prędkością odskoczył i po chwili znalazł się na wielkim karku stwora. Próbował okładać przeciwnika pięściami, ale częściej trafiał siebie niż jego.

Obserwował nadal

Ogropodobny padł w końcu, a Elf tryumfalnie zszedł z niego i odszedł wraz z Krasnalami.

Uznał, że lepiej się nie zbliżać do ani jednych, ani drugich.
Porozglądał się na dziedzińcu.

Ekipa rozbójników wróciła do swoich spraw po zakończeniu bójki.

On sam wrócił do swojego pokoju.

Wróciłeś i nic się w nim nie zmieniło.

Położył się spać, chciał przeleżeć/przespać resztę tego dnia.

Przespałeś. Obudziłeś się dopiero w nocy, gdy kucharz wołał na kolację.

Wyszedł, zamykając drzwi na klucz.
Udał się do stołówki.

Stołówka i menu nie zmieniły się od Twojej ostatniej wizyty.

-Witaj Reddy, Mięso, chleb, wodę i ziemniaki, jak można.

Kucharz mruknął coś, choć bardziej przypominało warknięcie, i po chwili podał Ci posiłek składający się z tego co zamówiłeś.

Wziął je, poszedł usiąść przy pustym stole.

Akurat trafił się pusty. Ogropodobny chyba nie przyjdzie dziś na kolację...

Usiadł przy stole, zjadł w spokoju.
Nadal nie interesowało go towarzyskie życie w tym miejscu.

Mogło nie interesować, reszta bandy też najwidoczniej miała Cię gdzieś. Przynajmniej posiłek minął spokojnie.

Po skończeniu posiłku wrócił do pokoju.

No i wróciłeś.

Pospał do dnia kolejnego.

Dnia kolejnego obudziły Cię trąbki, ale natarczywsze.

Wyszedł na dziedziniec, wcześniej zamykając drzwi od swojego pokoju.