Sprawdził czy ma coś do jedzenia.

Zostało nieco dziczyzny, miodu, owoców i wody. Poza tym nie ma już nic. Trzeba by uzupełnić zapasy.

-Jutro pójdę na polowanie...
Zjadł dwa owoce i napił się trochę wody.Poszedł spać.

Zjadłeś i zasnąłeś. Obudziłeś się rano, następnego dnia.

Wykonał codzienne czynności.Znaczy nie codzienne co raczej poranne czy coś w tym stylu.Potem swój sprzęt i poszedł na polowanie.

W pobliżu miasta mogłeś liczyć co najmniej na małe ptaki i gryzonie. Większej zwierzyny możesz szukać głębiej w lesie.

Poszedł głębiej w las.Chwilę później wszedł na drzewo,żeby "obczaić" teren.

Po chwili "obczajania" zauważyłeś dorodne stado saren.

Wrócił z lasu i od razu poszedł do domu.Mięso przygotował tak jak należy a skórę na razie schował w bezpiecznym miejscu.Sprawdził jakość poroży.

Poroże o długości 12-15 cm.
Ze skóry najlepiej pozbyć się resztek mięsa za pomocą noża czy innego narzędzia, a później wysuszyć ją na słońcu.
Mięso natomiast dobrze byłoby usmażyć.

Pozbył się resztek mięsa ze skóry.Potem zaczął wysuszać na słońcu.A mięso zaczął smażyć.

Zrobiłeś to wszystko i masz teraz skórę oraz mięso.

Zabrał Dziobusia ze sobą i wyszedł z domu.Ale wcześniej zjadł jeszcze śniadanie.Kiedy już wyszedł to zamknął dom oczywiście.Poszedł zobaczyć tablicę z ogłoszeniami.

Znalazłeś tablicę ogłoszeń. Było ich kilka, a zależy czego szukał.

Zaczął po prostu oglądać ogłoszenia.

Głównie jakieś wymiany, prośby o pomoc w jakichś sprawach i inne pierdoły.

O jaką pomoc chodzi?

Pozbycie się jakichś szkodników, usunięcie zwalonych drzew.

Nic ciekawego dla niego.Zatem zaczął się rozglądać za jakimś zleceniem dla najemnika.Jeśli takowego nie znalazł to poszedł do lokalnej karczmy.

Tam też raczej nie znajdzie. Najlepiej byłoby znaleźć Gildię Mścicieli. Budynek, w którym można znaleźć zadanie na zabijanie i wiele więcej.

Zatem zaczął szukać kryjówki Gildii Mścicieli.

Gildia mieściła się w wielkim budynku, w najbardziej wysuniętej na północ części miasta.
Spory, drewniany budynek, o spadzistym dachu, wielkich drzwiach i oknach oraz posągami stojącymi przed wrotami budynku.

Zatem poszedł tam.

Wejścia pilnowali dwaj strażnicy. A dokładniej Elfy z łukami i jednoręcznymi mieczami. Na ich nagich klatkach piersiowych widać było wzory najróżniejszych tatuaży.

-Witajcie.

Milczące typy z tych strażników. Żaden nie odpowiedział.

-Mogę wejść?

- A po co? - odezwał się wreszcie jeden z nich.

-No,żeby zobaczyć czy są jakieś zlecenia...

- Nie wyglądasz na rasowego wojownika, ale może coś znajdziesz. - stwierdził strażnik i po chwili brama stała otworem.

-Dzięki.
Wszedł przez bramę.

Przed Tobą był korytarz oświetlany wątłym światłem z pochodni. W ich blasku mogłeś zauważyć kolejne posągi i drewniane płaskorzeźby na ścianach przedstawiające zwierzęta, myśliwych i różne fantastyczne stworzenia.

Zaczął szukać czegoś w stylu "tablicy ogłoszeń".

Czegoś takiego nie było. Ale było wielu Elfów, podobnych do tych stojących przed drzwiami.

Strażnik złamał zaklęcie..czuł to a gdy to zrobił pojawił się na jednej z drug wychodzących z miasta, tam stojąc wpatrzony w mury wbił w ziemie dwa miecze i rozpoczął oczekiwanie na jakiegoś podróżnego.

Mogłeś więc czekać długo i namiętnie.

Tak więc czekał, do tego w końcu był stworzony.

Czekałeś, aż młody Elf i Driada, trzymając się ze ręce, przeszli obok Ciebie.

Od razu teleportował się przed nich tak żeby nie mogli go wyminąć, wbił miecze obok siebie i używając magii dźwięku wdarł się im do głów.

- Witajcie dzieci Mittera, me imię Znait'es'kaf i jestem tu by wypełnić misję powierzoną mi przez Bogów, a mianowicie pilnowania dróg rozłożonych po tym świecie -. w ich umysłach miał być to głośny szept o metalicznym tonie, w dodatku dochodzić miał zewsząd -.Mam zamiar zadać wam trzy pytania..jeśli na nie odpowiecie dam wam iść a jeśli nie odbiorę wam życie. Które z was odpowie na me pytania ?- powłóczył po nich swym wzrokiem -.

Oczywiście byli zdziwieni, Elf wyjął nawet jednoręczny miecz.
- To jakaś kpina? - zapytał, nie tyle wystraszony, co zdezorientowany.

Mego pancerza przełamać nie mogły o wiele potężniejsze siły niż twój miecz synu Mittera, więc to ty odpowiesz na moje pytania ?- spytał wpatrzony w niego, magią bólu zaczął wywoływać w nim jakiś nieokreślony dyskomfort

Wyraźnie się zawahał, ale schował miecz.
- Tak. - odpowiedział z hardo uniesionym podbródkiem, ale nadal niepewnie.

Strażnik był znany z zadawania wielu pytań..czasem łatwych..czasem trudnych, wszystko było całkowicie losowe..teraz postanowił zadać zagadkę napotkanemu.

- Każdy to ma, inni więcej, inni mniej. Żaden złodziej nie może tego ukraść, ani żaden bogacz kupić. Zdarza się iż kończy się w najgorszym momencie..lub najbardziej niespodziewanym.- przerwał na chwilę, jego głos miał się rozchodzić echem w głowie elfa-. Co to jest ?

- Życie. - odparł pewnie, niemal od razu.

Nie dał żadnego znaku że odpowiedź jest poprawna, po prostu zaczął kolejne pytanie.

Piękna dama na czarnym wierzchowcu, mknie przez świat zabierając każdego kogo uzna godnego aby towarzyszył jej w jednej podróży. Gdy nadejdzie...nikt nie potrafi się jej oprzeć. Jak brzmi imię tej damy ?

- Śmierć? - zapytał, powątpiewając nieco, ale chyba na nic lepszego nie było go stać.
- Albo wojna czy miłość. - dodała Driada.

Gdy Elf odpowiedział Znait był gotów do zadania kolejnego pytania, jednak przez słowa Driady wyrwał z ziemii jeden miecz

Twa odpowiedź jest błędna córo Mittera -. rozległ się w ich głowach donośy szept a Strażnik zamachnął się na driadę mieczem, a u Elfa wywołał skurcz mięśni żeby zatrzymać jakikolwiek jego ruch.

Driada nie była w stanie wykonać jakiegokolwiek ruchu, poza otworzeniem szeroko oczu, w geście bezradności, przerażenia i zaskoczenia. Pewnie tutaj i teraz skończyłby się jej żywot, gdyby nie Elf, który jakimś cudem przezwyciężył skurcz i zasłonił ją własną piersią, z wiadomym skutkiem.

Strażnik przechylił głowę ma bok po czym przysunął się bliżej zagłębiając ostrze coraz dalej w Elfa, na koniec złapał go za ramie i siłą wyrwał rzucając w bok.

Poświęcił dla ciebie życie córo Mittera.. mogę to zaakceptować. Jednak nadal pozostaje jedno pytanie...odpowiesz na nie ? -. rozszedł się w jej głowie szept

Widząc do czego jesteś zdolny, wiedziała, że raczej nie ma wyboru, i potwierdziła nerwowym skinieniem głowy.