Kociarz

Stoi trochę zdziwiony.

Emm.... Myślałem, że jakaś limuzyna będzie stać, albo jakieś inne auto.

Kociarz

- To najlepsze co mamy. - powiedzieli twoi wyznawcy.

Kociarz

Po chwili sobie przypomina, że potrafi sprintem biec bardzo, bardzo, bardzo szybko

Cóż. Nie chcę was mieć za sługi, więc czynię was wolnymi ludźmi. Tylko obiecajcie mi, że wpadniecie w kłopoty.

Kot

- Dobrze, jak pan każe. - powiedzieli tylko i pobiegli gdzieś.

Kociarz

W końcu. Dziwni jacyś byli. Cóż, lepiej zacznę spritnować, bo chcę przed 20 dobiec

Zaczyna biec w stronę swojego domu z prędkością około 60 km/h.

Kot

Po godzinie padłeś na asfalt przemęczony. Cóż, każdy ma swoje limity.

//To się kupy nie trzyma. Do chaty mam 12 km\\

//Tego nie wiedziałem, trza było powiedzieć.//

- Syne, gdzieś ty był!? - usłyszałeś głos za tobą. - I czemu znowu sprintujesz bez pozwolenia!?

Kociarz

Obraca się

Kto mówi?

// echo pustyni //

//Niemamnietu pisałem o tym w temacie\\

Kot

- Jak to kto mówi, to ja, twoja matka! Chodź tu szybko, a nie mi się tu rozpędzasz jak jakiś Samik!

Kociarz

Nagle zbladł.

O jeny. Więc cześć. Wróciłem z mej podróży po wielkim świecie.

Klęczę przed nią

Błagam nie karaj mnie ostro! Wiem, że źle postąpiłem uciekając! Wiem, że źle zrobiłem uderzając tego typka z podstawówki. Proszę, miej dla mnie litość! I co najważniejsze: czy on przeżył?

Kot

- Ty się jeszcze pytasz!? Chodź szybko, obiad już gotowy. - i zaczęła iść.

Kociarz

Idzie z nią

Wiem, że źle czyniłem. Proszę o przebaczenie. A on? Czy jest z nim wszystko w porządku? Czy żyje?

Kot

- Nie będziemy o tym rozmawiać! W ogóle, jak ty się do matki odnosisz? Czego oni cię nauczyli? Dobra, jesteśmy. - i weszła do domu.

Kociarz

Czyli niczego się nie dowiem. :( A o tym gdzie byłem wolę nie mówić. Po prostu nie chcę.

Kot

- Dobrze. Siadaj, obiad gotowy.

Kociarz

Siada.

Kot

- No i co siadasz, jeszcze ziemniaczki się nie ugotowały.

//Czemu ja się tego spodziewałem?\\

Kociarz

Ale mówiłaś, żebym usiadł. Pamięć mam jeszcze działającą.

Kot

- Nie pyskuj! Ziemniaki się jeszcze nie ugotowały. Idź do swojego pokoju.

Kociarz

Dobra

Idzie do swojego pokoju

Pokój nie jest duży. Po prawej od drzwi jest czarne łóżko z białą pościelą i poduszkę w zebrę. Na przeciw drzwi była szafka na książki. Głównie były to podręczniki. Leżał tam również telefon, który zapomniał wziąć. Obok była szafa na ubrania. Na lewo od drzwi było nieduże biurko. Na nim stał stary laptop z Windows 7. Obok wejścia był stolik z starym telewizorem z dekoderem naziemnym.

A więc znowu u mnie. O mój telefon.

Bateria w nim jest rozładowana.

Cholera. Podłączę i powinien się zacząć ładować. A ja na razie wezmę jakąś książkę i zacznę czytać.

Bierze jedną z książek i kładzie się na łóżku.

Kot

Łózko jest dziwnie twarde.

Kociarz

Hmm... Podejrzane. Tym bardziej, że nie widziałem ojca.

"Otwiera" łóżko, aby zobaczyć co w nim jest.

Kot

Widzisz portal do innego wymiaru.

Kociarz

Nie wie czy to sen, czy to jawa. Próbuje się otrząsnąć. Może jest to spowodowane tym, że od kilku dni głodował.

Kot

- A więc odkryłeś moją tajemnice...

Kociarz

Odwraca się

Co to ma znaczyć?! Od kiedy to jest?!

Kot

Matka rzuca się na ciebie i zrzuca do portalu.

//Dalsza część w galerii handlowej.//

//Chodzi o galerię handlową w tej z Inferno (piszę poza fabułę, więc wiem, ale Kociarz nie wie), czy inna?\\

//Tak, o tą z Inferno.//

//To czekam na wpis. : | \\