- Około dwóch tygodni. Wtedy powinniście pójść na zdejmowanie szwów. - Odpowiedział Doktor.

- Mhm. - Teraz zwróciła się do brata - Nie wiesz, czy tamci goście będą chcieli zemsty za swoich towarzyszy? -

- Nie mam pojęcia, raczej nie... Chyba szykowali się na jakiś napad i potrzebowali broni.

- Dobra, to dobrze...- Zakończyła swoją myśl i zamyśliła się.

Zamyśliłaś się, brat dalej leżał a Doktor przyniósł jakieś tabletki i podał je Eduardo.
- To na ból. - Brat chętnie zażył tabletkę i popił wodą, podaną przez Doktora.

Poczekała aż brat przełknie:
- Zostaniesz u Matki, aż nie wyzdrowiejesz? -

- Nie chcę ją przestraszyć... Pójdę do siebie, prześpię się i ją odwiedzę, okej?

- Coś mi się to nie widzi. Zasłabniesz, walniesz się w łeb i nawet Doktorek Cię nie poskłada. Wolałabym, żebyś nie był sam. -

- Skoro tak mówisz. - Bardzo powoli wstał. - Podwieźć Cię do motoroweru?

- Tak, o ile jeszcze stoi, tam gdzie stał. Umiesz chodzić? -

- Taa... Poradzę sobie. Chodź.
Doktor spojrzał na Ciebie.
- Sto dolarów.

Westchnęła i z bólem serca oddała mu 100 dolarów zarobione na martwych klientach. Przynajmniej miała nożyk.

Doktor uśmiechnął się złośliwie, naprawdę był chciwy... Razem z bratem zajęliście miejsca w vanie. Podwiózł Cię do McDonalda, zabrałaś motorower a on pojechał do rodziny.

Przed odjazdem jeszcze poprosiła go, żeby trzymał przy.sobie naładowaną broń. Lepiej się.ubezpieczać. a co teraz mogła porobić Carmelita? Carmelita, z racji tego, że jest noc, mogła nieco zarobić. Ruszyła.w.rejony South Beach, tam można natrafić na wielu, pijanych ludzi z sporą ilością gotówki w kieszeni.

// Zacznę. //

Killer:
Po dziesięciu minutach dojechałeś na miejsce.

Zabezpieczył auto by nikt mu je nie podje*ał, a następnie wysiadł i udał się do Doktora.

Nie miałeś jak zabezpieczyć samochodu przez zbitą szybę. Ale dostałeś się do Doktora a on siedział w gabinecie.
- O, znowu ty. Co tym razem? - Doktor był nieco zaskoczony twoimi włosami, ale starał się tego nie okazywać.

-Doktorek powiedział, że jak mnie przestanie boleć to mam przyjść na zdejmowanie gipsu, nie? No, to jestem.

- Dosyć szybko, ale to dobrze. Usiądź na stole operacyjnym. - Po kilkunastu minutach gips był zdjęty, ale gdy spróbowałeś chodzić, po minucie upadłeś na ziemię. Doktor podał Ci laskę.

Wstał, po czym oddał kulę i wziął laskę.
-Wiszę kasę za to czy nie, Doktorku?

- Nie trzeba. - Odparł po czym usiadł przy biurku a ty mogłeś już iść.

-No dobra. Jakby co to mnie tu nie było. Dziękuję. -rzekł, po czym udał się do auta.

Trafiłeś do niego bez problemów, z laską chodziłeś o wiele szybciej i wygodniej.

Wsiadł do niego, odpalił go i pojechał na chatę.

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Killer:
Po kolejnych trzydziestu minutach wbiegłeś do środka. Doktor natychmiast Cię zauważył, był wyraźnie zaskoczony twoim stanem.
- Co do...? Co się stało... Z twoją ręką?

-Później wyjaśnię, mógłby Doktor odratować ją?!

- Eee... - Dotknął twoją rękę po czym puścił. - Obawiam się, że to niemożliwe. Mogę ją przyszyć, ale to bez sensu gdyż nie będziesz mógł nią władać.

-O-o ku*wa... -wystraszył się.
-...istnieją j-jakieś zamienniki dla rąk, t-tak?

- Taa, ale bardzo drogie i moim zdaniem niekomfortowe.

-Ile kosztują?

- Bo ja wiem... Z pięćdziesiąt tysięcy?

-O ja je*ie...trochę czasu minie nim to kupię. No, ale mógłby dla mnie Doktorek chociaż zarezerwować ten zamiennik?

- Ja tego nie mam... Będziesz musiał to kupić gdzieś w szpitalu. Nie martw się o to, czy będą pytać.

-No. Teraz pytanie, co z odciętą ręką? -wskazał oczami na dłoń w jego ręce.

- Może bym przyjął, ale zbyt długo była wystawiona na powietrzu. Powinna być włożona do lodu, teraz za późno. Zrób z nią co chcesz.

-No dobra. Do widzenia. -rzekł, po czym wyszedł i skierował się do baru "Pod Palmą", przeto pozbywając się odciętej kończyny.

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Kuba:
Po chwili trafiłeś starego, podniszczonego domu. W środku ujrzałeś toaletę, mały salon oraz gabinet połączony z salą operacyjną, w którym przebywał wysoki, łysy, chudy człowiek noszący okulary.

- Doktor, jak rozumiem? - zagadnął mężczyznę, gdy wszedł do środka.

- Owszem. Coś panu dolega? - Spojrzał na nowego gościa.

- Zdrów jak ryba, Doktorze. Wpadłem tylko powiedzieć, że będziemy sąsiadami, wprowadziłem się razem z moimi ciemnymi sprawkami do magazynu niedaleko.

- Dobrze, nie będę przeszkadzał. Jak pan się skaleczy przez te sprawki, to wie pan do kogo przyjść. - Uśmiechnął się złośliwie. - Coś jeszcze?

- Ta... Handel organami i te sprawy. Zna pan kogoś, kto się tym zajmuje? Uprzedzam, że jestem gotów zapłacić za te informacje.

- Jest pewien gość... Ale zapewniam, że ja też przyjmę organy. Będzie miał pan też bliżej, a jeśli nasza współpraca będzie owocna, może pan liczyć na małą zniżkę w razie utraty zdrowia.

- Świetnie, uważam nas za dogadanych... Potencjalnych dawców przyprowadzić tutaj czy to pan przyjdzie do magazynu? No i czy zwykłe ćpuny się nadadzą?

- Proszę przyprowadzać ich tutaj. Mam piwnicę, dostępną tylko dla mnie. Tam mogę ich trzymać. Ćpuny to nie najlepszy materiał, ale też można.

- W takim razie dogadani. - powiedział i podał mu dłoń oraz wręczył sto dolarów. - Za informacje i początek, mam nadzieję, owocnej współpracy.

Uścisnął twoją dłoń i schował kasę do kieszeni
- Też mam taką nadzieję.