pan_hejter pisze:
{Pójde dalej to niezadowolenie jednostek pozwala ukazać te prawdziwie wybitne i jest im wręcz na ręke bo pozwala im się rozwijać*.}

Chyba że to niezadowolenie wynika właśnie z braku możliwości rozwoju.

pan_hejter pisze:
Po prostu więcej szczęśliwych ludzi oznacza więcej szczęścia ogółem. I patrząc na to logicznie jest to zwyczajnie lepsze.

To jest patrzenie logiczne tylko przy założeniu, że szczęście każdego człowieka jest równowarte. Z czym osobiście się nie zgadzam.

pan_hejter pisze:
A i społeczeństwo powstało właśnie po to by większości żyło się lepiej, bo zawsze ci najsilniejsi(niezależnie w jaki sposób ta siła się ukazuję) potrzebują tych słabszych. Dlatego tym słabszym idą na rękę bo wiedzą że mogą ich przewyższyć dzięki tej sile.

Idą na rękę, ale nie za wszelką cenę.

pan_hejter pisze:
Wydaje mi się, że jeżeli naprawde jesteś tą jednostką wybitną to w aktualnym systemie i tak powinieneś żyć lepiej niż przeciętny kowalski. A jeżeli nie. Hm... Być może wcale nie należysz do tych 5%.

Z całą pewnością nie jestem wybitny jeśli chodzi o materialną dominację nad innymi - z tej prostej przyczyny, że nawet nie staram się do tego dążyć. W swoim egoizmie wolę szukać szczęścia w czymś innym, niż bogactwo zyskane poprzez zapewnianie innym ludziom wymiernych korzyści.
A czy jestem jednostką wybitną pod względem korzystania ze swojej skromnej wolności dla głębokiej wewnętrznej satysfakcji - myślę że tak, ale pewności mieć nie mogę. Życie to zweryfikuje.