Stara posiadłość dość nieznanego rodu Szlacheckiego Von Lebenstein, który, mimo podań okolicznych wieśniaków i wielu osób które badało tą sprawę, wciąż istnieje do dziś, jednakże jako wampiry które zrobiły sobie podziemną wersje swej posiadłości o której nikt nie wie. Nad ziemną część Posiadłości zamieszkuje Alexander Krieger i jego ochroniarze Daniel i Sarha którzy używają złej sławy ruiny żeby się skryć przed Szurniętą Albinoską Abigail

Posiadłość nadziemna i podziemna posiadają 3 piętra.

Alexander w obecnej chwili miał, rzadki w jego życiu,moment spokoju , siedział w fotelu pozbawionym jednego z oparć na rękę, patrzył w kominek w którym palił się jakiś przegniły obraz i pił swój napar nr.420, takie chwile pozwalają zapomnieć o takich rzeczach jak Elf wyzywający cie od małp, Elfka Albinoska ściągająca cię od 4 lat oraz dwóch poniekąd kompetentnych ochroniarzy którzy mają zwyczaj grania ci na nerwach. Żyć nie umierać

No i odpoczywasz, a nawet ochroniarze nie zakłócają Ci tego błogiego spokoju.

- Ahh i takie życie być powinno, no może by się zdało mieć lepsze meble i mniej dziur w dachu ale wciąż, spokój hmm heheh jak mi tego brakowało
Rozsiada się wygodniej w nie swoim fotelu

Fotel zaskrzypiał ze starości, a po chwili załamał się pod Tobą, sprawiając, że zaliczyłeś gwałtowny upadek i rozlałeś napar.

- Oł ......... eghhh...... no żesz hhrrrrmh no nic trzeba zrobić następny
Wstaje z ziemi i idzie w kierunku kuchni, w wcześniej już zadeklarowanym celu, ponownego zrobienia sobie naparu

Z racji tego, że znasz recepturę i masz składniki to się udało.

To wraca do salonu, przy okazji popija swój napar żeby się uspokoić i kiedy tam wrócił to wrzuca resztki fotela do kominka

Podsyciłeś dzięki temu płomień, a w posiadłości zrobiło się cieplej i bardziej przytulnie.

- Przynajmniej to wyszło jak zamierzałem
Po powiedzeniu tego Alexander siada na ziemi i dopija swój napar, następnie po tym idzie do "swojej" kwatery żeby się zdrzemnąć

//Kwatery lenny//

Łoże z baldachimem stało tam, gdzie wcześniej i gdyby nie kurz i smród, byłoby nawet miło.

Cóż fakty są takie że raczej nie ma wybory i musi spać tutaj,znaczy się mógłby spać na podłodze ale....... nie może tak po prostu spać na podłodze, ludzie on w końcu ma jakieś cholerne standardy.
Po tych przemyśleniach Alexander rozkłada się na łożu i próbuje zasnąć.

Trwało to dość długo, ale zasnąłeś. A obudziłeś się już w nocy i to nie bynajmniej dlatego, że zrobiłeś się głodny. Usłyszałeś jakieś dziwne dźwięki.

- Eh ? co do....?
Alexander zrywa się z łóżka, ubiera hełm i bierze swój miecz, następnie wychodzi z pokoju w jednej ręce miecz a w drugiej kula ognia jako źródło światła
- Sarha? Czy to ty ? Ileż miałem mówić żebyś nie wychodziła na nocne chlanie do karczmy jeśli coś potrzebujesz chlać to kup to w dzień i pił w domu do ku*wy nędzy !

Odpowiedziała Ci głucha cisza, ale po chwili usłyszałeś kroki, których właściciel konsekwentnie kieruje się w Twoją stronę.

Szybko zwrócił się w stronę dźwięku, kula zagaszona i miecz przygotowany(Pamiętajmy to jest miecz dwuręczny)
- KTO TAM IDZIE!? - Krzyknął,

Żadnej odpowiedzi, jednie błysk czerwonych ślepi, a następnie kolejne kroki, tyle że szybsze. A sądząc po tym, że nikogo nie widzisz, to zapewne ten ktoś lub to coś uciekło w przeciwnym kierunku.

Alexander zaczyna biec z tym czymś, nie ma zamiaru pozwolić temu czemuś uciec, cholera wie może to coś ukradło jedną z nie wielu naprawdę cennych rzeczy w tym domu(Czyli broń jego ochroniarzy)

Niestety, to coś było szybsze i lepiej znało posiadłość, a Ty zgubiłeś trop na rozwidleniu korytarzy.

- No żesz........
Alexander wraca przed swój pokój i schodzi na dół, trzeba sprawdzić co się stało z jego ochroniarzami

Oboje leżeli na podłodze, oparci plecami o ścianę. Gdy do głowy przyszło Ci najgorsze, usłyszałeś ich pochrapywania i alkohol, więc mogłeś się uspokoić. Byli naje**ni w trzy dupy, ale żyli.

Kamień z serca spadł Alexandrowi, głównie dlatego że nie będzie musiał szukać nowych ochroniarzy, a mimo iż ci grają mu na nerwach zwłaszcza Sarah, to są w tani w porównaniu z resztą.
No ale wzdychaniem zajmie się później na razie stara się ich obudzić, będzie potrzebował dodatkowej pary rąk w poszukiwaniu intruza

Mimo Twych usilnych starań, nadal pozostają w stanie błogiego upojenia.

- Kurrrrr
Próbuje obudzić Daniela(Brat Sarhy,) poprzez lekkie porażenie go prądem

- Co ku*wa?! - zerwał się nagle na równe nogi, strzelając wokół wściekły i lekko zaspanym spojrzeniem.

- Mamy intruza w domu, to ku*wa, ja teraz obudzę twoją siostrę i pójdziemy go szukać zrozumiano?
Idzie to do Sarhy i budzi ją tak samo jak obudził Daniela

Obudziłeś, z podobnym efektem.

- Daniel cię wprowadzi w szczegóły, ja teraz obydwoje za mną idziemy na górę
I jak powiedział tak zrobił

Oni również, choć trochę zajęło im ogarnięcie się i dołączenie do Ciebie.

Zaprowadził ich do miejsce gdzie ostatni widział intruza i kazał im iść lewym korytarzem kiedy on pójdzie prawym

//Czy aby na pewno wysyłanie pijanych ochroniarzy na walkę to dobry pomysł?//

// Moja postać obudziła się w środku nocy, nerwy ma spięte do maksimum i naturalnie najpierw działa potem myśli. Czyli to nie jest mądre ale jest to co by postać zrobiła

//Okej, ale później nie jęcz i nie żałuj.//
A więc rozdzieliliście się. Jest ciemno i ponuro, ale poza tym nawet ujdzie.

// Spokojnie nie będę
Alexander prze na przód, przy okazji również rozświetla sobie drogę w taki sam sposób jak wcześniej

Nic to nie daje, ale światło odgania nieco mroku i pomaga, choć nic nie zauważyłeś.

Alexander zaczyna sprawdzać każdy pokój który znajdzie, w końcu Intruz mógłby się w którymś schować

Sęk w tym, że brak tu pokoi.

Czyli szedł przed siebie i jeśli znajdzie jakiś pokój do go przeszuka jeśli nie to po prostu będzie iść przed siebie poszukując intruza

Trafiłeś wreszcie na ślepy korytarz. No, teraz jest ślepy, ponieważ część sufitu i ścian zawaliła się, ale wcześniej musiał prowadzić tędy korytarz. Co dziwne, na szczątkach brak kurzu.

Rzeczywiście dziwnie, stara się oszacować, tak na oko , czy by zdołał sam w miarę oczyścić ten gruz, jeśli nie to wraca po swoich dwóch pijanych najemników żeby mu pomogli

Nie mogłeś, ale szczęśliwie ich znalazłeś.

No to wraca do gruzów z nimi i próbuje go oczyścić, i jeśli to nie było oczywiste to kakże swoim ochroniarzom mu pomóc

Idzie to nader ciężko, przerzucacie wiele, ale końca nie widać.

- Ok na dziś koniec roboty wracamy do łóżek
Powiedział Alexander, z widocznymi oznakami zmęczenia w głosie

Pozostali również nie tryskali energią, więc przyjęli to z wielką ulgą i powlekli się do pokoi.

Również Alexander przywlókł się do swojego pokoju i swojego łóżka, na którym się oczywiście położył i zasnął prawie że natychmiastowo.

Owszem, natychmiastowo, bo zmęczenie przeważyło nad strachem i zdołałeś zasnąć. Obudziłeś się następnego ranka.

Alexander wstaje z łóżka, i idzie zobaczyć jak jego(Prawdopodobnie skacowani) Ochroniarze się mają

Oboje leżą nakrycie kołdrami i poduszkami, śpiąc w najlepsze.