Dante
Palenie to zło. Zmiana Tematu!
GD
Mężczyzna wyszedł ze sklepu i przyszła twoja kolej. - Dzień dobry! - Powiedziała uśmiechnięta kasjerka.

- Dobry. - Krótko odpowiedziała Sam i zaczęła wykładać towary na kasę. Przy okazji obejrzała się czy za nią w kolejce nie stoją jacyś inni klienci

Nikogo nie było. Kasjerka dość szybko skasowała twoje zakupy i powiedziała: - Czterdzieści dziewięć, siedemdziesiąt trzy! - Powiedziała jak zawsze pogodnie.

Sam chwilowo zaniemówiła z zdziwienia. Aż tyle? No cóż, nic nie poradzę. Posłusznie wyciągnęła z portfela wskazaną sumę. Przy okazji zapytała kasjerkę:
- Mogę o coś zapytać? -

GD
- Oczywiście. - Powiedziała optymistycznie.
Sans
Podróż do sklepu była dość krótka. W środku jakaś nieznana ci dziewczyna rozmawiała z kasjerką.

- Jest gdzieś w mieście jakiś motel czy coś w tym rodzaju? Tylko na szybki prysznic - Odrzekła pakując zakupy do reklamówki

Czym prędzej ruszyła tyłek do swojego ukochanego działu z alkoholami i chwyciła za towarzysza Jacka Danielsa, nie potrzebowała więcej do szczęścia skąpanego spełnieniem. W rytmie rocka grającego wciąż w jej głowie pognała do kasy z wymuszonym uśmieszkiem.
- Like the other day, nana nana nana! I thought you won't be coming back - podśpiewywała Amanda, dodając czasem wyrazy dźwiękonaśladowcze - Nana nana na! I came to realize my lackluster dreams! Nana nana nana!

FD
- Oczywiście! Na przeciwko ulicy, obok baru, jest motel państwa Bishopów. Podobno mieli jakieś problemy finansowe, ale ostatnio jest tam taki ruch, że to chyba nieaktualne! -
Sans
Musiałaś ustawić się w jednoosobowej kolejce. Dziewczyna przed tobą, zapewne nie miejscowa, rozmawiała z kasjerką o noclegu.

- Dziękuję - Odrzekła Sam po czym ruszyła w stronę samochodu

Kiedy tylko dziewczyna sobie poszła Amanda westchnęła ciężko.
- Ci turyści. - skomentowała podając kasjerce butelkę alkoholu. - Nie wiem co oni widzą w tym miasteczku poza bajkami o potworach, które pożerają ludzi.

Sans
- A to nie właśnie to ich ściąga? - Zachichotała. Skasowała butelkę trunku i powiedziała. - Pięć dolarów. -
GD
Twój wierny samochód stał jak stał, wierny jak pies. W środku też nic się nie zmieniło.

Sam zapakował swe zakupy do bagażnika i zasiadła za kierownicą. Otwarła jedną z butelek wody i pociągnęła łyk, po czym odpaliła samochód i ruszając stalowe cielsko, pojechała w kierunku wskazanego motelu

Wyciągnęła zadowolona banknot pięciodolarowy, aby kasjerka nie musiała wydawać reszty. Chwyciła butelkę i wyszła ze sklepu zadowolona.
Jak wiele należy poświęcić by się uczciwie zalać trupa w tym kraju.
Udała się na parking, gdzie miała zamiar skonsumować alkohol, myślała nawet o zrobieniu tego w sklepie, ale uznała za zbyt głupie.

Na parkingu były ze dwie osoby, ale żadna nie była policjantem. Mogłaś więc bez problemu zostać kolejnym pijanym kierowcą, rozjeżdżającym ludzi na pasach.

Sklep oferował ci alkohol, smaczne jedzenie, gry i elektronikę, oraz broń. Gdybyś miał receptę, to mógłbyś kupić leki antydepresyjne, w końcu od tak stwierdziłeś że masz umrzeć, ale i tak potrzebujesz papierka.

Podszedł do lady, od boku, żeby nie tamować potencjalnej kolejki, i wypalił z grubej rury:
- Co robisz po pracy?

Twoja otwartość odebrała jej mowę, ale po chwili na jej usta wszedł wciąż nieco zszokowany uśmiech. - Tak właściwie to nie miałam żadnych planów... -

- Powiedzmy, że będę tu koło dziewiętnastej - Pstryknął palcami przy czole, jakby chciał salutować, i bez zbędnych słów wyszedł ze sklepu, zanim jeszcze dziewczyna zdążyłaby zaprotestować.

Podekscytowana otworzyła butelkę niemal się trzęsąc na samą myśl o wypiciu alkoholu, następnie rzuciła korkiem gdzieś dalej i zaczęła zerować butelkę. Zgadza się, wypić całą butelkę to dla wprawionego alkoholika żaden problem, może jakiś byle garniturek z korporacji wylądowałby w szpitalu albo rzygał, co chwilę, ale alkoholicy mają swoje sposoby. Kiedy Amanda skończyła pić rozbiła butelkę o podłogę i mając więcej odwagi, wróciła do sklepu.
- Wróciłaaam! Tęskniłaaaaś? - krzyknęła do kasjerki.

- Hm? - Zapytała roztargniona, zajęta czymś innym niż twoje pijackie wybryki.

- Raz szkodzi śmieerć! - rzuciła Amanda przepełniona odwagą i niczym żywy trup stanęła naprzeciw kasjerki.
- Co robisz po pracy, kochana? Mistress Amanda z wielką chęcią się Tobą zajmie, jeśli nie masz nic do roboty. - uśmiechnęła się puszczając jej oczko. - A jak się grzecznie zgodzisz to już teraz dostaniesz soczystego buziaka, kochana.

- Emmm, nie. Wybacz Am, ale znowu jesteś pijana. A ja już z kimś się umówiłam. - Powiedziała nieco zniesmaczona.

- Trudno, sama sobie poradzę, ale jakbyś się rozmyśliła to daj znać. - stanęła koło półki z alkoholami, wyciągnęła telefon i wybrała numer do dr. Morning, następnie zadzwoniła.

Po trzech sygnałach usłyszałaś jej głos. - Cześć Amanda. Jeśli chcesz umówić się na płukanie żołądka, to mam wolny termin za dwie godziny. -

- Czuję się jakby pani czytała mi w myślach - stwierdziła mając w głowie paranoiczne teorie spiskowe na temat doktor. - Mistress Amanda zjawi się za dwie godziny, czas nie gra roli, kiedy idzie o pogotowie seksualne! - zaśmiała się w pijackim amoku. - Bajo, bajo! - pożegnała się i rozłączyła, ruszyła ku wyjściu ze sklepu, żeby udać się na tyły do śmietników. Tam zawsze są dobre resztki.

Dwa duże zielone śmietniki tylko czekały na spenetrowanie ich przez ciebie. Nikt nie patrzył, więc mogłaś nieskrępowana oddać się nurkowaniu śmietnikowemu!

Wiec nie pozostalo nic innego jak poddać się błogiemu nurkowaniu. Prawdziwy doświadczony nurek potrafi wybrać największe rarytasy spośród śmieci.

Miałaś szczęście, trafiłaś na kilka jogurtów przeterminowanych o dwa dni, oraz kilka nieświeżych owoców, które nadawały się do spożycia.

Wszystko nadaje się do spożycia, jeśli ma się tak tolerancyjny żołądek na śmieci jak Amanda, ale nie wszystko smakuje na tyle dobrze, by chcieć coś jeść, właśnie dlatego wybiera się najlepsze i najmniej przeterminowane śmieci. Po wygrzebaniu jogurtów i owoców zjadła wszystko jakoś za bardzo nie wybrzydzając, a jedynie wyobrażając sobie, że zamiast śmieci wpycha do japy coś lepszego.
Pogotowie seksualne nadciągam! - pomyślała pozytywnie i rozłożyła ręce, zaś truchtając i wydając dźwięki karetki ruszyła do przychodni.
- Wiuuu, wiuuu, wiuuu! Wiiju, wiju. Wium, wium! Z drogi frajerzy! Mistress Amanda nie zatrzymuje się na sygnale! - I tak przez całą drogę.

Szymonek
Dotarłeś do sklepu, cały i zdrowy. Zwiedzanie sklepu czas zacząć!

//*autistic screeching*
Zacząłem jak najszybciej przeszukiwać półki w celu znalezienia wybawienia. Mam tu na myśli Pepsi lub inny napój o smaku cola, zawierający dużą ilość kofeiny.

Natrafiłeś na cały dział zawierający wyłączne napoje gazowane wszelkiej maści, w tym także cole.

Wziąłem dwie puszki i udałem się w stronę kasy. Po drodze wziąłem też jakąś paczkę chipsów. Cóż, zdrowe odżywianie nigdy mi nie pasowało...

Kasa była pusta, a stał przy niej jakiś młody i zdecydowanie zmęczony chłopak.

- Dobry wieczór.
Położyłem towar na ladzie i zaczekałem aż go skasuje.

- Dobry, dobry... - Powiedział wyraźnie zmęczony i zaczął powoli kasować towar.

Cierpliwie zaczekałem, aż wszystko skasuje. Przy okazji wyciągnąłem już portfel.

- Sześć dolarów i dziewięćdziesiąt sześć centów. - Powiedział kasjer.

- Mogę reklamówkę do tego?

Wskazał ci na stos toreb papierowych. Zapewne z troski o las, nie dawali tu foliówek.

Wziąłem jedną ze stosu.
- Za nią też się płaci?

Pokręcił głową w przeczącym geście.

Wyjąłem z portfela daną kwotę, zapakowałem produkty do reklamówki i wyszedłem ze sklepu, mówiąc oczywiście "Do widzenia". Postanowiłem udać się do baru.

//Gulasz, jak mi zrobisz zmianę tematu, to wrzuć mnie od razu do baru, proszę

Sklep był otwarty, ale wciąż pusty. Ludzie zaczną pewnie się schodzić mniej więcej za godzinę. Na kasie był sam szef.

Poszedł na dział z alkoholami, po drodze sprawdzając, ile papierosów ma jeszcze w paczce.

Było całe osiem petów. Dział z alkoholami był dobrze zaopatrzony, szczególnie z "rudymi" trunkami. Irlandzka, szkocka, amerykańska, japońska, burbon... Co tylko chciałeś.