Aitwar - Niezwykle irytujące i szkodliwe stworzenie będące bywalcem wielu wiosek, miasteczek i wielkich miast, gdzie większość mieszkańców, acz znaleźli się co bardziej przedsiębiorczy spośród ludzi, Elfów, Drowów, Krasnoludów czy innych, którzy postanowili te gady udomowić.
Cechą, której tak wszyscy nienawidzą w Aitwarach, jest ich żarłoczność, ponieważ mimo niewielkich rozmiarów to stworzenie pochłania wielkie ilości rozmaitego pokarmu, z racji swego szybkiego metabolizmu, niczym u ryjówki, a nawet większego. Jest wszystkożerna, a więc na wolności pożywia się owocami, warzywami, nasionami, grzybami, owadami, jajkami, a nawet mniejszymi od niej zwierzętami: Ptakami, płazami, ssakami, a nawet innymi gadami. Sytuacja zmienia się diametralnie, gdy dotrą do cywilizacji, gdzie w siedzibach mieszkańców rozmaitych osad znajdują spiżarnie, które w ciągu kilku dni potrafią ogołocić do czysta, dlatego też tępiło się je i w wielu rejonach Elarid wciąż tępi, ale niektórzy znaleźli im specjalne zastosowanie, a mianowicie udomowienie i wykorzystanie do właściwych celów. Jako iż to stworzenia nader płochliwe, trzeba obchodzić się z nimi ostrożnie, a przede wszystkim wymościć im sianem, skórami czy futrami legowisko, najlepiej za piecem czy paleniskiem, a także w tym samym miejscu, dwa dni dziennie, równo w czasie zachodu i wschodu słońca, podawać ich ulubiony pokarm: Gotowaną kaszę ze smalcem oraz cząstkami jabłek i śliwek (rodzaje owych produktów są dowolne). Po około tygodniu takiego karmienia, Aitwar staje się na tyle syty, aby nie musieć jeść tak często, a więc nie wykrada niczyich zapasów. Jednakże trwa to około miesiąca, później znów musi udawać się na częste wyprawy po pokarm, jednakże cały ten czas można poświęcić tresurze stworzenia, ponieważ jeśli wskaże mu się konkretny dom czy chatę, to będzie on tam później szukać pożywienia, doprowadzając sąsiadów do ruiny. A jeśli chce się przy tym również nieco zarobić, wystarczy skusić stworzenie kolejnymi porcjami jego ulubionego pokarmu oraz pokazać przedmiot, który chce się, aby wyciągnęły z danego budynku. Zakradające się dniem lub nocą Aitwary nie tylko urządzą sobie tam ucztę, ale i wydostaną ze środka to, czego zapragnie ich właściciel, a jednocześnie to, co będą w stanie ze sobą zabrać, a więc drobne przedmioty, monety i tym podobne. To, co jest w miarę odporne, przechowują w żołądku, a później zwracają i czyszczą do połysku śliną i własnym ogonem. Wbrew pozorom, taki stworek może w ciągu kilku dni zdobyć naprawdę wiele skarbów, ale należy pamiętać, że jeśli przyniesie coś, czego nie będzie chciał oddać, to należy pozwolić mu ów przedmiot zatrzymać, w przeciwnym razie stworek może odejść z domu swego gospodarza, pożreć jego zapasy, oddać zrabowane dobra właścicielom, a nawet i dotkliwie zranić przez swoje ugryzienie, którym może nawet pozbawić kogoś palca.
Te zwierzątka są dość chude, o wyłupiastych ślepiach (pozwalają im doskonale widzieć w dzień i noc), a także szybki i zwinne. Są płochliwe i spokojne, jednakże znalazłoby się kilka przypadków, gdy ukazuje się ich agresja z czego najczęściej spotykany to ochrona młodych. Rodzice będą bronić ich za wszelką cenę, drapiąc małymi, zakrzywionymi i ostrymi pazurami, gryząc szczękami wyposażonymi w chowane i wysuwane zębiska lub długim ogonem, który wykorzystują nie tylko jako bicz, bo kończ się on kolcem w kształcie haka (który głównie służy do wspinaczki), a gdy wbije się on w skórę to wyjęcie go jest bardzo bolesne. Ponadto pokryty jest silną toksyną, która co prawda nie zabije, ale solidnie sparaliżuje, więc w grupie mogą powalić człowieka, a nawet zabić, jeśli toksyna trafi w okolice serca lub płuc, choć to tylko teoria, gdyż nigdy nie udokumentowano takiego przypadku.
Choć żyjące dziko jaszczurki rzadko kiedy są większe niż typowi przedstawiciele swojego gatunku, to mogą żyć nawet pięćdziesiąt lat, a wystarczy ledwie dekada dobrego chowu i karmienia, aby sprawić, że wyrosną do rozmiarów kota...
Poza takim zastosowaniem, to bardzo cenione zwierzęta w Alchemii, a ściślej mówiąc to ich części, które można wykorzystać w różnorakich wywarach, miksturach, eliksirach i eksperymentach.