W tym temacie można polecić wszystko warte przeczytania, obejrzenia czy zagrania - oczywiście, tak aby miało to jakąś wartość zachęcającą innych, proponuję nałożyć obowiązek omówienia tych dzieł, a nie tylko rzucania tytułami.

No i może wyjdzie nieskromnie, ale temat proponuję przypiąć, bo wydaje mi się że jest jednym z bardziej uniwersalnych i wartościowych.

Metro 2033 - pewnie sporo osób zna, ale i tak przedstawie - niesamowita opowoeść post-apo utrzymana w klimatach beznadzieji, tajemnicy a także trochę mistycyzmu.
Metro 2034, 2035 - kontunuacje poprzednika, utrzymane już w zupełnie innych klimatach, po przeczytaniu ich nie da się spojrzeć na 2033 tak samo

No to ja może omówię po kolei wszystko trzy.

Książka:
"Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa" - Umieszczone w jednej książce wszystkie opowiadania o Sherlocku Holmesie, w tym jeśli wierzyć napisom z tyłu, jedno, które nie zostało wydane nigdzie indziej. Jak dla mnie nie ma żadnego wyjątkowego dennego opowiadania. Wszystkie są w jakiś sposób ciekawe i utrzymują w napięciu. A w każdym razie ja tak uważam... Napisałbym więcej, ale chce mi się spać, a gdybym miał się o tej książce dokładniejsze rozpisać to zajęłoby to trochę więcej niż pięć minut. Może później.

Film:

"Avengers: Wojna Bez Granic / Infinity War " - No a jakże by inaczej? Jak dla mnie bardzo ciekawa adaptacja komiksu wypełniona zwrotami akcji, świetnym soundtrackiem oraz niesamowitymi efektami specjalnymi. Nie wspominając o tym, że tutaj Thanos ma trochę lepszy motyw działań niż chęć zostania partnerem Śmierci. Ja obejrzałem WSZYSTKIE poprzednie filmy żeby rozumieć ten film w pełni, ale tak naprawdę to wystarczy chyba tylko Doktor Strange, Thor : Mroczny Świat + Ragnarok, obie poprzednie części Avengersów oraz Kapitan Ameryka : Wojna Bohaterów.

Grę być może opiszę później.

To_masz___Problem pisze:
Metro 2033 - pewnie sporo osób zna, ale i tak przedstawie - niesamowita opowoeść post-apo utrzymana w klimatach beznadzieji, tajemnicy a także trochę mistycyzmu.

Chciałbym dodać jeszcze od siebie że metro 2033 warto przeczytać nie tylko ze względu na fabułę, ale raczej podejście socjologiczne do postapo, i podróż po kulturach powstałych po apokalipsie.

Z filmów Spider-man: Homecoming bo to pierwszy porządnie zrobiony film o Cowieku Pajoku.

To ja jeszcze z Głuchowskiego dodam niedocenianą książkę "Witajcie w Rosji". Przepełniony czarnym humorem opis Rosji w niedalekiej przyszłości. Głuchowski napisał tą książkę jako niejaką krytykę działanie Rosyjskiego rządu i mentalności obywateli.

Dark Souls i wszystkie twory tego typu od fromstoftware, szczególnie pierwsze. Idealna lekcja pokory opakowana w świat i fabułę zahaczającą wręcz o sztukę

Fortnite

kawentov2 pisze:
Fortnite

Nou nou

No to ja moge jeszcze polecić kolejną książkę Glukhovskiego/Głuchowskiego ,,futu.re", opowiada o "utopii" z chyba 2500, w której ludzie są nieśmiertelni, ludzi w samej Europie jest kilkaset bilionów, cała Europa to jedno wielkie miasto, a rodzenie dzieci jest zakazane.
I w porównaniu do metra 2033 to tutaj autor prawie całkowicie uciął akcje, na rzecz przemyśleń, retrospekcji i bolesnej przeszłości
głównego bohatera

Nie jest zakazane, tylko jak chcesz mieć dziecko to zabijasz się Ty, lub Twój[-oja] partner[ka]

Tylko że raczej nikt z tego nie korzysta

Nikt z tego nie korzysta? Czytałeś tę książkę uważnie? Przecież były piętra, gdzie się roiło od starców.


Archiwum burzowego światła, seria nie została jeszcze zakończona, będą kolejne części. Po przeczytaniu ich wiem jedno - Sanderson moim Tolkienem.

Ciężko mi określić, co w tej serii podoba mi się najbardziej. Prawdy, które przekładają się na nasze życie? Postacie, które są niepowtarzalne? Odpowiednie manewrowanie między powagą, a żartem? Poświęcenie autora do dopracowania nawet epizodycznych postaci? Grubość każdej książki z osobna, przez co nie kończy się ich za szybko? Zwroty fabularne, które widzę pierwszy raz? Serio, widziałem i czytałem tyle różnych dzieł, że na początku np. filmu mogę wskazać, kto zdradzi, kto zginie, a który plan bohaterów zakończy się fiaskiem. A Sanderson mnie zaskakuje na każdej stronie.

Listy z Iwo Jimy - japońsko-amerykański film przedstawiający amerykańsko-japońską bitwę w 1945 roku o japońską wyspę Iwo Jima z perspektywy żołnierzy armii Cesarstwa Japońskiego. Film bardzo ciekawy i klimatyczny, bez zbędnego patosu oraz oczywiście daje do myślenia.

(w przeciwieństwie do niektórych gówien, którymi zalewa się poczekalnię Jeja, to jest prawdziwa japońska sztuka)

Dishonored - historia lorda protektora Corvo Attano wrobionego w zabójstwo cesarzowej Jessamine i porwania jej córki Emily. Zależnie od tego czy będziemy mordować każdego spotkanego przeciwnika, czy raczej zagramy w ciszy zakończenie, jak i sam klimat gry czy teksty postaci będą się zmieniać.

Mirror's Edge - udana, tylko krótka gra EA Dice opowiadająca o runnerach w bezimiennym, kontrolowanym przez władze mieście. Pierwsza część opowiada o zagadce zabójstwa kandydata na burmistrza miasta oraz projekcie Icarus. W dodatku ma przyjemne, animowane cutsceny. A jak komuś za mało to ma Mirror's Edge Catalyst.

Command and Conquer Red Alert 2 - przyjemny RTS osadzony w alternatywnym uniwersum gdzie Niemcy nie doprowadzili do wybuchu II WŚ, a Rosją urosła w siłę. Gra karykaturalna i warta zagrania, chociaż dla pośmiania się (i Yuriego głaszczącego globus).

The Sims (którekolwiek) - cmon, Kto nie chce poczuć się jak architekt i bóg panując nad grupką pikseli w kształcie ludzi?

Uncharted - w skrócie? Nathan Drake, poszukiwanie skarbów i przygody, trzymanie w niepewności i mnóstwo zagadek logicznych.

The Saboteur - historia Irlandczyka, który znalazł się w złym miejscu, o złym czasie. Na jego oczach Niemcy zabili jego przyjaciela, a ten teraz żywi do nich nieopisaną wrogość.
I bardzo ciekawy humor.

Stalker - legendarna zona, mutanty i mnóstwo akcji przeplatane z ciekawą historią. Mnóstwo misji pobocznych i zabawa na kilka godzin, w dodatku dające do myślenia zakończenia.

A jak ktoś preferuje zabawę multiplayer z miłym community to polecam ourWorld lub osu! i przesiadywanie na czacie.

A jak ktoś chce się poczuć, jak prawdziwy kierowca czołgu, pilot samoloty lub helikoptera albo dowódca okrętu, to polecam "War Thunder" . Wszystko w jednym i do tego dobrze zrealizowane.


A jeśli ktoś chce być dowódcą starożytnych oddziałów w multiplayer, polecam "Total War: Area". Oczywiście są też świetne produkcje singleplayer, jedyne w swoim rodzaju.

Total War Arena to świetna gra.

W sensie walka mogłaby zostać trochę bardziej dopracowana, żeby rozgrywka była nieco bardziej dynamiczna.

Zgadzam się z tym, mogą dodać nieco mechanik i dopracować szarże, bo każda dobra szarża kończy się bezpośrednim długim starciem

Mogliby dodać np. łuczników konnych

Trzeba by podwyższyć dmg u kazdego oddziału, żeby starcia nie zawierały tuż po wbiciu się we wroga

W sumie ogólnie konnica jest bezużyteczna w późnym początku gry. Możesz co najwyżej atakować już i tak rozbite jednostki, albo polować na ludzi którzy są tak głupi, by brać łuczników, bez falangi. Jak dla mnie konnica nie powinna ponosić takich strat podczas próby odwrotu, ale by nie było to zbyt op to może tylko wtedy kiedy dany przeciwnik jest oskrzydlony.

umarł temat ?

tak

Szybka reanimacja.

Chciałabym tu zamieścić prośbę o polecenie jakichś książek.
Otóż od dłuższego czasu chcę zrobić sobie rozwód z fantastyką. Niestety w moim otoczeniu nie ma praktycznie nikogo, kto mógłby zapoznać mnie bliżej z literaturą bardziej realistyczną. A chodzenia między półkami w bibliotece w poszukiwaniu jakiejś perełki wolę nie ryzykować, po pewnym epizodzie z Anną Rice.

Dlatego z chęcią zasięgnę u Was rady - co polecacie z gatunku non-fiction? Nie mam uprzedzeń, lubię sięgać po nowe rzeczy. A zbliżają się wakacje, więc czasu na czytanie będzie sporo.
Niemniej widząc tytuły książek spod znaku fantastyki będę się równie mocno cieszyć i na pewno je też przejrzę.

Cudzoziemka i Madame.

Nwm:
- Dostojewski.(chociaż trochę ciężki, dla mnie bracia bardzo sympatyczni)
- "Lem"(chociaż to sci-fi)
- "Dżuma" Camusa - Całkem spoko.
- "1984" klasyka
- Wydali w kwietniu po 20 latach "kwiaty dla algernona"
- King "bastion" ne czytałe ale kumpel poleca.
- "Madame" libery jak maksu polecał ale też trochę ciężkie.
- "Diuna" sci fi ale klasyka klasyk
- "Nowy wspaniały świat" ciekawy...

Tylko lekka literatura to nie jest.

O, i jak Kwiaty?
Polecasz Diune? Przeciez to sie czytalo w wieku 10-12. No maksymalnie 14.

Jak dla mnie to dobry moment, aby zaczac z klasykami. Na pewno warto sprobowac Ayn Rand (bo jest dla dzieci) albo sprobowac sie z Historia Filozofii Tatarkiewicza. Jesli chcialabys sie zainteresowac historia to Bacon, Malebranche albo Bossuet. Egh... gdybym siegnal po Nich wczesniej...
O, i pamietam, ze moja pierwsza powazna ksiazka byl Martin Eden. Bardzo polecam, ale bardziej z sentymentu...

Ether jest różnica w książkach dla fabuły a filozofi lyb historii.

"Zdobywca" Conna Iguldena.

Jak Kwiaty lepiej powiedz.
No i akurat Rand pisala fabularyzowane.

Nie czytałem kwiatów, hajsu nie mam.

Je**nygrubas pisze:
Hejter się strasznie wku*wił na adminów jeja bo coś tam i stwierdził że to pie**oli i zakłada własną stronę do PBFów
Ether26.04.2019
nie mówiłeś mi zje*ie
dlatego jestem zdziwiony
Je**nygrubas26.04.2019
Ogarnął Kawalerzystę w roli programisty a sam wszystko opłaca, bo okazuje się że biedny to on nie jest

Kiedy masz zlych informatorow... Ech, mowilem Ci wczesniej, ze Ci kupie, bo warto. Polecanie nieprzeczytanych ksiazek jest zle.

Architekt_Chaosu pisze:
O, i jak Kwiaty?
Polecasz Diune? Przeciez to sie czytalo w wieku 10-12. No maksymalnie 14.

Ja w tym wieku czytałem wieśmaja i połowy nie ogarnąłem so... Masz prace domową.

Nie mam nawet czasu tak szczerze, Dostojewski stoi na półce a ja na zmiane ucze się chleje i odsypiam nocki, a jak mam wolny czas to wole pograć niż poczytać. (Chociaż katuje light nowelke "oregairu..." ale to na telefonie w tramwaju w ramach poćwiczenia angielskiego.)

A ta kasa to mały wydatek za godność. Na wakacje ogarnę sobię literaturę(mam nadzieję)

W ramach pocwiczenia angielskiego to ja ide sie naje**c. Nic tak nie uczy jak pijani brytole. Two birds one stone.
Godnosc?
Wiedzmina czytalem w tym samym okresie co Diune. Podaje te ramy, bo warto znac, ale czytanie fantastyki po 16 to wstyd i hanba dla rodziny.

Anarchist Cookbook z kolei jest książką dla ludzi w okresie buntu, czyli tak w granicach 15-17 lat ¯\_(ツ)_/¯
Ogólnie śmieszy mnie przekonanie, że są pewne granice wiekowe w czytaniu książek. Jak mam rozumieć, spodziewasz się po osobie 70+ tego, że będzie czytała jedynie najwybitniejsze prace naukowe i filozoficzne?

Biorąc pod uwagę z którego roku pochodzą takie przekonania to 70+ prawdopodobnie powinni być już dawno martwi przez zapalnie płuc, lub gruźlice :v

Znawca, czy mógłbyś jaśniej, gdyż obawiam się, że sens twojej wypowiedzi znacząco się minął z tym, jak ja ją odebrałem.

Jedyna godna literatura to dramat, najlepiej sceniczny, change my mind.

No według mnie opinia jako, że tym jesteś starszy, tym trudniejsze książki powinieneś czytać wywodzi się raczej z przeszłości i to tak właściwie oznaka zacofania

A, czyli to było wymierzone w Ethera. Spoko.

Vader0PL pisze:
Ogólnie śmieszy mnie przekonanie, że są pewne granice wiekowe w czytaniu książek. Jak mam rozumieć, spodziewasz się po osobie 70+ tego, że będzie czytała jedynie najwybitniejsze prace naukowe i filozoficzne?

^

To, ze poczules sie urazony, staruszku, nie znaczy, ze tak nie jest. Po prostu mowie o sobie i o tym, ze nie mam czasu, bo chciac sie rozwijac intelektualnie, poza tym co mam na studiach - przeznaczam na to ogromna ilosc czasu. Rozdrabniajac sie jeszcze na cos tak niskiego jak fantastyka, ktora w wiekszosci jest powielana i wtorna... nie ma ch*ja.
Anarchst cookbook jest akurat na tyle ciekawy, ze jest interesujacym spojrzeniem mojego rowiesnika na wydarzenia, w ktorych bral udzial i sie im sprzeciwial, a dodatkowo przedstawial pewna strone ideologiczna, a takich nigdy za wiele.

Znawca, nie wyobrazam sobie, ze w wieku 30 lat bede gral w gierki, bo takze nie bede mial czasu. To, ze nie jestescie wartosciowymi czlonkami spoleczenstwa i marnujecie wolny czas - wasza wola, ale stoicie w miejscu, a raczej sie cofacie...

Nie wiem ile lat ma nasza interlokutorka, ale niech zaczyna, im wczesniej tym lepiej dla Niej.

Powiedział humanista. :v

Zresztą oboje wiemy jak się artystycznie chcesz uwydatniać z tą twoją intelektualną stroną czytania :v

Architekt_Chaosu pisze:
To, ze poczules sie urazony, staruszku, nie znaczy, ze tak nie jest. [...]To, ze nie jestescie wartosciowymi czlonkami spoleczenstwa i marnujecie wolny czas - wasza wola, ale stoicie w miejscu, a raczej sie cofacie...

No chyba ktoś inny poczuł się urażony, bo widzę, że odpaliły się mechanizmy obronne utrwalające słuszność swojego stanowiska.
"Nie obrażaj się, nie moja wina, że jesteście gorsi ode mnie bo nie robicie tego co ja chcę robić. Tak na wypadek gdybyście nie zrozumieli - marnujecie czas, cofacie się a ja nie"

CzarnyGoniec pisze:

jesteście gorsi ode mnie bo nie robicie tego co ja chcę robić.

To takie piękne, całościowe podsumowanie Ethera <3

Bo chce zarobić. Jestem pewien, że wielu autorów zaczynało od anonimowego chłamu. :<
No i sprawa z rysownikiem rozwiązała się w najmniej korzystny sposób niestety... Ale pierwsze efekty powinny być w ciągu tygodnia, dwóch!

Goniec, as I said - pracuję, studiuję, tworzę Projekt na boku i jeszcze chcę się rozwijać. Nie ma ch*ja, abym znalazł czas na coś tak bezużytecznego jak fantastyka gdzie większość jest jedynie powielaniem schematów. Więc analogicznie, jeśli masz sporo obowiazkow, a i tak lubisz sięgnąć po średnią fantastykę to nie jest z Tobą dobrze, bo jest tylu świetnych klasyków do poczytania z literatury pięknej, która należy znać albo wcześniej wspomniana filozofia.

Inaczej. Co wyciągniesz ze średniej książki fantasy?

Koleżanko, powiedz lepiej czy któraś z w/w pozycji przez innych użytkowników Cię zainteresowała.

Czy Ty poświęciłeś cały akapit na argumentacje typu "mam dużo obowiązków więc mam racje"?

A książki fantasy czyta się z tego co wiem przede wszystkim dla przyjemności.
A to, co dokładnie wyciągnie się z książki zależy w bardzo dużym stopniu od tego kim jesteś i tego jak bardzo jesteś otwarty na świat.

Jedno z moich najlepszych doświadczeń z literaturą to analiza (zdanie po zdaniu) opisów balu w 4 części wiedźmina. Stylistyka, znaczenie zdań dla fabuły, rola dialogów w opisie... piękne! Ani jednego zmarnowanego słowa, a większość zdań miała wiele znaczeń dla fabuły (np. jednocześnie opisywały relacje między Geraltem i Yennefer oraz wygląd pomieszczenia w którym się znajdowali).

Ale też za dużo na ten temat nie powiem, bo co do zasady nie czytuję fantastyki od kilku lat (wyjmując powyższą analizę).
Uważam po prostu, że zakładanie, że ludzie, którzy nie czytują wyłącznie "mądrych" książek tracą czas jest wyrazem raczej snobizmu, niż mądrości.