Wskrzeszenie - umożliwienie powrotu do życia zmarłemu organizmowi.

Czy wskrzeszanie jakichkolwiek organizmów żywych jest dla was możliwe? Czy wskrzeszanie ludzi jest dla was możliwe? Czy możliwe jest wskrzeszanie jakichkolwiek organizmów żywych i doprowadzenie do najlepszego stanu ich organizmu podczas życia? Czy możliwe jest wskrzeszanie ludzi i doprowadzenie do najlepszego stanu ich organizmu podczas życia? Czy jest dla was możliwe wskrzeszenie wszystkich ludzi którzy kiedykolwiek umarli bądź umrą? Czy jest dla was możliwe wskrzeszenie wszystkich organizmów żywych które kiedykolwiek umarły bądź umrą? Czy według was wskrzeszanie jakichkolwiek organizmów żywych dochodzi, bądź dojdzie kiedyś do skutku? Czy według was wskrzeszanie ludzi dochodzi, bądź dojdzie kiedyś do skutku? Jeśli tak, to jak według was miałoby to wyglądać w teraźniejszości bądź przyszłości? Kto zostałby wskrzeszony bądź co zostało by wskrzeszone i jakie czynniki o tym by decydowały? Czy wskrzeszanie jakichkolwiek ludzi może dać perspektywę nieśmiertelności dla ludzi? Czy możliwość wskrzeszania ludzi byłaby wedle was opus magnum ludzkiej cywilizacji?

A więc tak. Bakterie jakoś musiały powstać z materii nieożywionej więc moim zdaniem w przyszłości będziemy mogli je składać a co za tym idzie również wskrzeszać.
Ludzi? Dobre pytanie. W końcu największą barierą jest wskrzeszanie w ogóle. Więc myśle że którko po śmierci (pół minuty) kiedyś będziemy mogli, a z czasem wydłuży się on.
Wskrzeszenie ludzi którzy kiedykolwiek umarli? Nie, zdecydowanie nie. No chyba że mielibyśmy dobrze zachowany mózg i opisy tej osoby, no ake raczej nie
Wskrzeszanie ludzi którzy kiedykolwiek umrą? Czekaj co?

I myślę że nieśmiertelność osiągnelibyśmy na kilkadziesiąt lat przed wskrzeszaniem więcccc, nie wiem czy miałoby to sens

Śmierć, jako "uleczenie" kogoś kto jest już martwy klinicznie? Najpewniej nie, bo po prostu przesuniemy wtedy definicję śmierci dalej do momentu w którym nie możemy już ich uratować. Tj. spodziewam się, że z czasem będziemy mogli ratować ludzi u których już zaczęła się śmierć mózgu, ale jednak nigdy gdy proces się zakończy.

Ale jest inna opcja: backupy.
Być może nigdy nie przywrócimy bezpośrednio człowieka z martwych z powrotem do żywych, ale możemy przywrócić jego kopię :) Oczywiście to wymaga dwóch rzeczy: sposobu na zapisanie i przechowanie danych wystarczających do odbudowania człowieka i oczywiście sposobu na to odbudowanie. Tutaj można by wskazać na tworzenie "uniwersalnych" klonów i "wgrywanie" do nich kopii umysłów martwych osób.
Albo po prostu za pewien sposób można by uznać samo stworzenie i utrzymanie cyfrowych kopii mózgów. Ale to do ideału wymagało by także sposobu na emulację wszystkich zmysłów, albo było by słabo :V

A co do wskrzeszania rzeczy znacznie mniej skomplikowanych: nie wiem, czy prostych organizmów jednokomórkowych nie mamy już ogarniętych, a jeśli nie, to pewnie będziemy mieli wkrótce :V Tutaj jest znacznie mniej informacji które trzeba zachować, więc w zasadzie stworzenie kopii już nawet można by uznać za wskrzeszenie.

To już zależy od definicji osoby i człowieka. Da się go odbudować, ale niektórzy będą twierdzić, że to nie ten sam człowiek. Katole nawet stwierdzą, że to w ogóle nie jest człowiek.

No, ale według mnie to co ma to samo w głowie co ty jest też tobą w pojęciu osoby.

Jeżeli kiedyś dojdziemy do tak wyskogiego poziomu technicznego to będziemy mogli się nazywać Bogami.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Katole nawet stwierdzą, że to w ogóle nie jest człowiek.

No czy ja wiem z tego co pamiętam to Jezus już kogoś wskrzesił i osoba wskrzeszona nie była nazywana nie człowiekiem więc nie bardzo.

Chodzi mu o kopię umysłu z mózgu.
Bo my wierzymy, że człowiek to integralne połączenie ciała, umysłu i duszy.

Co zostało obalone przez nauke. Przynajmniej w kontekście integralności ciała.

Wszystkie pierwiastki jakie dostajemy podczas dorastania zostaną kiedyś wymienione niczym woda w rzece. Nasze ciało umiera i odradza się kawałek, po kawalku, więc technicznie twoje ciało za 50 lat nie będzie tym samym ciałem. To informacja sprawia, że jesteś tą samą osobą.

Masz rację, jeśli chodzi o wymianę komórek. Czy Ty w ogóle rozumiesz, co piszę? Nie mówię tutaj o integralności samego ciała (czyli że przez całe życie masz jedno ciało - to nieprawda), tylko o trwałym połączeniu ciała, umysłu i duszy, które trwa aż do śmierci.
A nauka nie wyjaśniła jeszcze tajemnicy umysłu.

Baturaj pisze:
A nauka nie wyjaśniła jeszcze tajemnicy umysłu.

To prawda :(

A tym bardziej duszy

Pobozny pisze:
A tym bardziej duszy

Z tym jest akurat prościej, bo koncepcje duszy można po prostu odrzucić.
Bo nic nie wnosi i nie wiadomo co to ma właściwie być i po co to komu i na co.

A co do świadomości to wiadomo, że ona istnieje, ale nie wiadomo czym jest.

Pojęcie "duszy" się chyba czasami wykorzystuje w roli synonimu dla słowa "świadomość".

AdvBioSys pisze:
Pojęcie "duszy" się chyba czasami wykorzystuje w roli synonimu dla słowa "świadomość".

To się zgadza

AdvBioSys pisze:
Pojęcie "duszy" się chyba czasami wykorzystuje w roli synonimu dla słowa "świadomość".

albo czegoś co ją uzupełnia i co uzupełnia duszę.
Takie coś co odpowiada za procesy zachodzące w Tobie, twojej głowie, emocjach i uczuciach, których nie da się wyjaśnić.

Bo ja wiem, czy dusza odpowiada za szlak Embdena-Meyerhofa-Parnasa...
/s

Pobozny pisze:
albo czegoś co ją uzupełnia i co uzupełnia duszę.
Takie coś co odpowiada za procesy zachodzące w Tobie, twojej głowie, emocjach i uczuciach, których nie da się wyjaśnić.

Czyli dusza jest niepoznanym elementem naszego umysłu?

Cały mózg da się zrozumieć, tylko potrzeba środków i czasu.

Tymczasem katole: "A ch*j. Przecież to niemożliwa do odkrycia tajemnica" (bo oczywiście jest niewygodna dla kościoła)
Jakby ktoś miał wątpliwości, że wiara hamuje rozwój.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Cały mózg da się zrozumieć, tylko potrzeba środków i czasu.

Tymczasem katole: "A ch*j. Przecież to niemożliwa do odkrycia tajemnica" (bo oczywiście jest niewygodna dla kościoła)
Jakby ktoś miał wątpliwości, że wiara hamuje rozwój.

To jest właśnie powód do dalszego badania mózgu bo dla osoby wierzącej jest to ważne czy mamy dusze czy nie.
Ale i tak h*ja znajdą bo dusza jest nie materialna

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Cały mózg da się zrozumieć, tylko potrzeba środków i czasuj.

są poważne teorie mówiące o tym, że nie bardzo.
Ponieważ nasze zdolności rozumienia są pochodną skomplikowalności naszego mózgu. I im wyżej stawiamy nasze zdolności pojmowania świata tym trudniejszy do pojęcia byłby nasz mózg.

"Gdyby mózg był taki prosty, że bylibyśmy w stanie go zrozumieć to byłby taki prosty, że nie bylibyśmy e stanie go zrozumieć"

Co nie jest oczywiście jednoznacznym argumentem przeciw, ale pewną mocną przesłanką.

CzarnyGoniec pisze:
są poważne teorie mówiące o tym, że nie bardzo.
Ponieważ nasze zdolności rozumienia są pochodną skomplikowalności naszego mózgu. I im wyżej stawiamy nasze zdolności pojmowania świata tym trudniejszy do pojęcia byłby nasz mózg.

"Gdyby mózg był taki prosty, że bylibyśmy w stanie go zrozumieć to byłby taki prosty, że nie bylibyśmy e stanie go zrozumieć"

Co nie jest oczywiście jednoznacznym argumentem przeciw, ale pewną mocną przesłanką.

hey, psst! Sztuczna inteligencjaaaa

To_masz___Problem pisze:
hey, psst! Sztuczna inteligencjaaaa

my ją rozumiemy?

Ale nic nie broni nam zbadać całego mózgu krok po kroku i zgromadzić tą wiedzę w jedno miejsce. Żaden człowiek tego nie zrozumie w pełni, ale w razie czego można korzystać z potrzebnych fragmentów.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Cały mózg da się zrozumieć, tylko potrzeba środków i czasu.

Tymczasem katole: "A ch*j. Przecież to niemożliwa do odkrycia tajemnica" (bo oczywiście jest niewygodna dla kościoła)
Jakby ktoś miał wątpliwości, że wiara hamuje rozwój.

Heh, autentycznie się zaśmiałem.
Nie wiesz, czy umysł da się zrozumieć, nie wiesz, czy tylko mózg wpływa na umysł. Ty to zakładasz i nikt Ci tego nie broni (tak robią naukowcy - i robią dobrze! bo oni działają i powinni działać tylko w obrębie faktów, a nie wierzeń), ale nie zabraniaj innym uzupełniać wiedzy swoimi odpowiednio opisanymi (czyli w zgodzie z dotychczas znanymi faktami) wierzeniami. Można wierzyć w duszę posiadającą wolę, a jednocześnie nie przerywać badań nad mózgiem.
To jest właśnie z Twojej strony ignorancja.
Bo tak się składa, że normalnie naukowcy-katolicy badają mózg i wszystko, co z nim związane. Bo my, katole jak nas ciągle nazywasz, nie boimy się faktów tak, jak płaskoziemcy. My faktów szukamy, bo wierzymy, że tego chce od nas Bóg.
Nic nie jest dla nas "niewygodne".

Ty po prostu założyłeś, że katolicy boją się faktów i zasłaniają je wiarą. I jest to błąd. Mylisz się.
No bo po co sprawdzić temat, o którym mówię? Wypowiem się na temat, o którym nie wiem nic poza przesądami krążącymi w społeczeństwie.
Robisz cały czas dokładnie to samo, a kiedy Cię poprawiam i pokazuję, że nie masz racji, to od razu przystajesz na stanowisko zgodne z faktami (a niezgodne z Twoim wcześniejszym), lecz darmo oczekiwać od Ciebie jakiegokolwiek przyznania się do kolejnego już podyktowanego ignorancją błędu.

To ja tu dodam jedną rzecz: nie trzeba zrozumieć całego mózgu by mieć pewność, że dusza jest niepotrzebna.
Co mam na myśli? Skopiowanie czegoś czasami nie wymaga zupełnego zrozumienia tego, a jeśli da się skopiować strukturę mózgu (nawet pomijając te części, których wciąż byśmy nie rozumieli) i odtworzyć świadomość, to wiemy już, że świadomość nie wymaga wcale duszy.
Przykład tego już w zasadzie mamy: sieci neuronowe są dość... niedokładną... próbą imitacji działania mózgu. Jednak mimo tego, że jest to tak dalekie od ideału, metoda ta pozwala nam na imitację części z "funkcji" mózgu. Może nie świadomość i pełną inteligencję, ale jednak trzeba przyznać, że jest to dobry sposób na uczenie maszynowe.

Dodam tu także, że by zrozumieć mózg nie musimy także rozumieć dokładnie co się tam dzieje w każdym momencie, ani nawet jak dokładnie wszystko działa. Tak, jak programista tworzący dużą sieć neuronową najpewniej nie zrozumiał by do końca co się w tej sieci dzieje. Rozumie jednak jak ta sieć działa - nie zna dokładnych wartości i nie jest pewien co się dzieje w dokładnie każdym "neuronie", ale zna stan początkowy i rozumie zasadę działania.

Akurat z katolami odnoszę się nie do wszystkich katolików, ale właśnie tych którzy żyją w przekonaniu, że nie powinno się badać tego co opisane w Biblii.

Niektórzy nie są aż takimi hipokrytami, by czuć strach, tylko gdy ktoś próbuje coś podważyć.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Akurat z katolami odnoszę się nie do wszystkich katolików, ale właśnie tych którzy żyją w przekonaniu, że nie powinno się badać tego co opisane w Biblii.

Twoje poprzednie wypowiedzi sprawiają, że w to wątpię.

Dlatego, że to raczej wyjątek od reguły. Wiele ludzi wierzy, bo nie chcę im się myśleć.

opliko95 pisze:
Skopiowanie czegoś czasami nie wymaga zupełnego zrozumienia tego, a jeśli da się skopiować strukturę mózgu (nawet pomijając te części, których wciąż byśmy nie rozumieli) i odtworzyć świadomość, to wiemy już, że świadomość nie wymaga wcale duszy.

Tylko problem w tym jak stwierdzić, czy ta świadomość zaistnieje.

Właściwie nie wiemy, czy świadomość to tylko iluzja, a to co za nią uważamy to tylko instynkty na sterydach, gdzie jeśli wprowadzisz taką samą zmienną dostaniesz takim sam wynik.

Można być stuprocentowo pewnym istnienia świadomości. Właściwie jest to jedyna rzecz, której można być stuprocentowo pewnym, poza zagadnieniami czysto logicznymi i matematycznymi. Sęk w tym, że dotyczy to wyłącznie własnej świadomości, nie cudzej.

CzarnyGoniec pisze:
my ją rozumiemy?

Nie, ale ona zbada nasz mózg i odpiwie na każde nasze pytanie go dotyczące

Czy jeśli każda nasza decyzja jest matematycznie przewidywalna możemy nadal mówić o świadomości?

Tak, a czemu by nie?

Tak. Świadomość nie musi oznaczać wolnej woli, choć w tą drugą też wierzę.

Tylko to w sumie trochę sprawia, że program który ma w kodzie zapisane, że jest programem staję się świadomy. Opcjonalnie program który potrafi analizować sam siebie.

I jeśli coś takiego by się liczyło to już od dawna człowiek jest w stanie wytworzyć sztuczną świadomość.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Tylko to w sumie trochę sprawia, że program który ma w kodzie zapisane, że jest programem staję się świadomy. Opcjonalnie program który potrafi analizować sam siebie.

I jeśli coś takiego by się liczyło to już od dawna człowiek jest w stanie wytworzyć sztuczną świadomość.

Cóż
nie wiemy w jaki sposób program doznaje operowanie na samym sobie.
I, czy w ogóle doznaje.
Bo jeśli nie to nie ma świadomości

Jeśli mógłby odczytać własną strukturę jako dane wejściowe i rozpoznać, że to jego własna struktura to teoretycznie oznacza to, że w bardzo prymitywny sposób reaguję na samego siebie i jest w jakimś tam stopniu samoświadomy.

Może nawet się samorozwijać jeśli nauczymy go się zmieniać i rozróżniać nieporządanę zmiany od dobrych tworząc zalążki moralności.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Jeśli mógłby odczytać własną strukturę jako dane wejściowe i rozpoznać, że to jego własna struktura to teoretycznie oznacza to, że w bardzo prymitywny sposób reaguję na samego siebie i jest w jakimś tam stopniu samoświadomy.

Jeśli założymy, że zachowanie jest reakcją na odczuwanie to owszem.

A co do twierdzenia, że mózg nie może zrozumieć samego siebie, to jest to ciekawe założenie filozoficzne, ale nic go nie potwierdza.

Mijak pisze:
hey, psst! Sztuczna inteligencjaaaa

To ja Ci przedstawię jak "sztuczna inteligencja" wygląda z perspektywy programisty.


if()
if()
if()
if()
if()
...
if()
if()


Najprościej ujmując bo możemy korzystać z wielu instrukcji wyboru, warunku itd.

EDIT: Rozjechało mi wszystkie tabulatory...

słyszeliście o tym eksperymnecie w USA na komputerach i sztucznej inteligencji.

Stworzyli sieć połączonych ze sobą komputerów, z wgraną sztuczną inteligencją.
W dość krótkim okresie czasu wytworzyły własny język, którego naukowcy nie rozumieli i trzeba było je wyłączyć

Pobozny pisze:
słyszeliście o tym eksperymnecie w USA na komputerach i sztucznej inteligencji.

Stworzyli sieć połączonych ze sobą komputerów, z wgraną sztuczną inteligencją.
W dość krótkim okresie czasu wytworzyły własny język, którego naukowcy nie rozumieli i trzeba było je wyłączyć

To były boty Fb, i rozmawiały ze sobą na czacie Fb. Mimo to kod tych botów wyglądał zapewne bardzo podobnie do tego co napisałem pomijając to że był w ch*j dłuższy

A czym się różni Polecenie "if" od działania ludzkiego mózgu?

Po prostu dużo zmiennych wpływających na dużo rzeczy na raz w różnym stopniu.

Wszystkich rozwiązań nie przewidzisz, czynnika emocjonalnego też nie zaprogramujesz.

The_Dark_Side_of_The_Moon pisze:
if()
$nbps; if()
if()
if()
if()
...
if()
if()


Najprościej ujmując bo możemy korzystać z wielu instrukcji wyboru, warunku itd.

Lepszą reprezentacją było by jeszcze [i]mov/i] instrukcja assemblera która teoretycznie mogła by być dosłownie jedyną instrukcją dla działającego kodu.
Ale z tym rozumowaniem jest duży problem.
Fizyk (materialista na potrzeby przykładu) może ci powiedzieć natomiast, że z jego perspektywy inteligencja to w zasadzie tylko interakcje cząstek.

Czasami trzeba wejść na wyższy poziom abstrakcji.

Zresztą nawet gdyby to pominąć, to nie masz racji. Sieci neuronowe to nie sieci ifów, a podstawowych operacji z różnymi wagami danych. A zwykle to właśnie o sieciach neuronowych mowa.
Zdobywające popularność TensorFlow korzysta dokładniej z dodawania tensorów.
Choć ify też są ważne, to w przypadku uczenia maszynowego służą raczej (uprassczam) poprawianiu działań, a nie samym działaniom. Więc ify reagują na zmysły, ale to dodawanie jest samym myśleniem :)

Edit: autokorekta trochę popsuła, już chyba powinno mieć sens :)

Mijak pisze:
A co do twierdzenia, że mózg nie może zrozumieć samego siebie, to jest to ciekawe założenie filozoficzne, ale nic go nie potwierdza.

To jest do tego o czym pisałem?
Nic też nie wskazuje na to, że jesteśmy w stanie zrozumieć mózg w pełni

Nie no, Emocję to zwykła odpowiedz na dane wejściowe z ogromnym marnotrawstwem kodu.

No, ale czego można się spodziewać po przypadku. Że będzie potrafił optymalizować kod? Ewolucja to nie bóg.

The_Dark_Side_of_The_Moon pisze:
Wszystkich rozwiązań nie przewidzisz

Dlatego się nie próbuje. Mózg też tego nie robi.

The_Dark_Side_of_The_Moon pisze:
czynnika emocjonalnego też nie zaprogramujesz.

zaprogramujesz? Pewnie nie. Zaprogramujesz sposób nauczenia się? To już prędzej.
Na razie chyba nic nie wskazuje na to, by emocje były jakąś magią. Tak, możliwe że obecne sieci neuronowe są niewystarczające by porządnie symulować emocje (a przynajmniej pełen ich zakres, cokolwiek by to znaczyło), ale to nie znaczy, że nie będą.
Jest masa matematyków pracujących nad sieciami neuronowymi, masa ludzi stara się zrozumieć działanie mózgu i je skopiować. Na razie idzie im całkiem nieźle bym powiedział, patrząc na to ile osiągamy przy obecnych bardzo prymitywnych narzędziach.

opliko95 pisze:
Lepszą.reprezentacją było by jeszcze moc instrukcja assemblera która teoretycznie mogła by być dosłownie jedyną instrukcją dla działającego kodu.
Ale z tym rozumowaniem jest duży problem.
Fizyk (materialista na potrzeby przykładu) może ci powiedzieć natomiast, że z jego perspektywy sztuczna inteligencja to w zasadzie tylko interakcje cząstek.

Czasami trzeba wejść na wyższy poziom abstrakcji.

Zresztą nawet gdyby to pominąć, to nie masz racji. Sieci neuronowe to nie sieci ifów, a podstawowych operacji z różnymi wagami danych. A zwykle to właśnie o sieciach neuronowych mowa.
Zdobywające popularność TensorFlow korzysta dokładniej z dodawania tensorów.
Choć ify też są ważne, to w przypadku uczenia maszynowego służą raczej (uprassczam) poprawianiu działań, a nie samym działaniom. Więc ify reagują na zmysły, ale to dodawanie jest samym myśleniem :)

Uprościłem to do minimum, zresztą z taką "sztuczną inteligencją" spotykamy się najczęściej. Asystenci głosówi, systemy jazdy autonomicznej. Rozpatrują wiele możliwych sytuacji na I wybierają tą najbardziej panującą do już "poznanych" schematów

The_Dark_Side_of_The_Moon pisze:
To były boty Fb, i rozmawiały ze sobą na czacie Fb. Mimo to kod tych botów wyglądał zapewne bardzo podobnie do tego co napisałem pomijając to że był w ch*j dłuższy

Czuję się oszukany przez szkołę....