Trzygwiazdkowy hotel znajdujący się w Downtown. Jest on dosyć duży i popularny w mieście. Można tu wynająć pokój jeśli musisz ukryć się przez jakiś czas lub po prostu przenocować.

Niffin:
Po paru minutach dojechaliście na hotelowy parking. Vanessa zsiadła z motocyklu i zdjęła kask.
- No, jesteśmy. Chodź, wynajmiemy pokój. - Skierowała się do wejścia.

Również opuścił pojazd. Otwierając drzwi i wpuszczając towarzyszkę, znaleźli się w środku. Podeszli do recepcji.

Recepcjonistka zerknęła na was i zapytała:
- Oddzielne łóżka czy jedno...?
- Ee... Jesteśmy parą. - Uśmiechnęła się i puściła Ci oczko.
- Mhm... Pokój 69, drugie piętro. - Podała wam kluczyki. - Pokój jest wynajęty na jedną noc, jutro przy wyjściu będzie trzeba zapłacić sto dolarów.

- Zapłacę. - Wziął klucze do pokoju, pod który poszli razem. Otworzył drzwi.

Vanessa weszła do środka. W pokoju ujrzeliście dwuosobowe, pościelone łóżko, szafkę, łazienkę oraz szafkę nocną.
- No, no. Ładnie tu, prawda?

- Przyznam. - Powiedział, nie odrywając wzroku od idącej przed nim kobiety. Zamknął drzwi. Zdjął kurtkę, rzucając ją gdzieś za łóżkiem.

Gdy zdjąłeś kurtkę Vanessa zbliżyła się do Ciebie i dotknęła twojej klatki piersiowej.
- Powiedz mi, Wade... Czy ty coś do mnie czujesz...?

- To.. Skomplikowane pytanie. Zależy o co pytasz. - Usiadł na łóżku.

Usiadła obok Ciebie i spojrzała Ci w oczy.
- O miłości, głuptasie.

- Hm. Tak. - Nie myśląc o tym dłużej, zbliżył się do siedzącej obok kobiety. Wystarczająco blisko.

Vanessa objęła Cię po czym zaczęła namiętnie całować w usta.

Nie zaprotestował. Właściwie, odwzajemnił działanie.

Rzuciła Cię na łóżko, zdjęła swoją kurtkę oraz koszulkę po czym całowała dalej...

Również pozbył się założonej na siebie koszulki. I reszty...

Ona również pozbyła się reszty. I tak uprawialiście seks przez następną godzinę po czym postanowiliście w samej bieliźnie zasnąć razem w łóżku. Obudziłeś się kilka godzin później, słońce dopiero wschodziło a Vanessa spała przykryta kołdrą.

Nie budził jej. Sam też nie chciał jeszcze wstawać. Trochę zły na siebie za odpuszczenie zadania. Ale było warto.

Prawda, było. Powinieneś teraz coś zrobić albo iść spać dalej ze swoją... Ukochaną?

Zaśnięcie raczej się nie uda. Nie próbując nawet zasnąć, bawił się delikatnie włosami Vanessy, czekając, aż obudzi się sama.

Po chwili kobieta obudziła się i odwróciła w twoją stronę. Uśmiechnęła się.
- Dzień dobry...

Odpowiedział na przywitanie. Odwzajemnił uśmiech. - Pamiętasz... Czekałem do nocy. Cholera.

- Kojarzę... A czemu czekałeś?

- Miałem coś załatwić. No cóż, zdarza się.

- Może mogę Ci w tym pomóc? O co konkretnego chodzi? - Wstała z łóżka i przeciągnęła się.

Usiadł. - Raczej nie możesz. Doceniam, ale to dość... Wymagające. Poradzę sobie. - Zaczął się ubierać.

Vanessa również się ubrała.
- Po prostu powiedz mi, co musisz zrobić. - Odparła stanowczo.

Uległ. - Mówiłem ci, muszę pozbyć się Włochów. Został jeszcze jeden. Dzisiaj już muszę to zrobić. - Podniósł z podłogi kurtkę, zarzucając ją na siebie.

Ona też założyła swoją kurtkę.
- Możemy to zrobić razem. - Stwierdziła.

- No nie wiem. Idziemy stąd? - Sprawdził godzinę.

- To zależy od tego gdzie jest ten ostatni Włoch. - Uśmiechnęła się złośliwie. Dziewiąta rano.

- W Downtown. Odwieźć cię do siedziby? - Niezbyt skory do przyjęcia pomocy, zaproponował.

- Nie, przecież jadę z Tobą. Zapomniałeś?

- Nie przypominam sobie. Może lepiej wróć do baru?

- Może lepiej nie? - Nie ustępowała. - Potrafię o siebie zadbać. A jeśli wszystko pójdzie po mojej myśli zabijemy go tak, żeby nikt nas nie zauważył.

- Eh. - Rozczarowany swoją asertywnością, zrezygnował z dalszych prób wykłócania się. - Dobrze. Kiedy... chciałabyś to zrobić?

- Myślę, że wieczorem byłoby najlepiej... Ale mogę iść w każdej chwili, jeśli tego chcesz.

- Chciałem w nocy. Co skutecznie uniemożliwiłaś. - Rzucił krótkim uśmiechem. - Może być wieczorem. Chcesz wracać do pracy?

- Mhm. Chyba powinnam. W takim razie chodźmy. - Wzięliście wszystko co zostawiliście w pokoju i udaliście się do recepcji. Pani za ladą zażądała zapłaty.
- Sto dolarów, proszę.

Dał sto dolarów. - Następnym razem ty płacisz. - powiedział, ironicznym tonem, przy wyjściu z hotelu. Pojechali do klubu Przodków.

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Killer:
Po kilkunastu minutach zjawiłeś się przed drzwiami do hotelu, głowa nadal cię nieco bolała, ale nie tak jak wcześniej.

Więc nie pozostało mu nic innego niż wejść i udać się do recepcji.

Bez problemu znalazłeś się w środku. Za ladą była kobieta w średnim wieku.
- Dzień dobry. Czym mogę służyć?

-Witam. Chciałbym odebrać kluczyki, gdyż pewna osoba wykupiła dla mnie i dla siebie pokoje. Jakby co - nazwisko to Palaci.
//Chyba powinna mieć w rejestrze Iwana i Aurę.

- Ach, rzeczywiście. Proszę, oto pańskie klucze. - Sięgnęła spod lady twoją należność i podała ci je. - Pokój 68.

-Dziękuję. -odparł, po czym wziął klucze I udał do pokoju, do którego potem otworzył drzwi.

Po pewnej chwili wchodzenia po schodach trafiłeś do małego, ale przytulnego pokoiku. Była tu łazienka, niezłe łóżko, okno z widokiem na miasto... No i kanapa.

Wszedł do środka z kluczem, zamknął drzwi I siadł na kanapę. Żeby tylko "psy" nic nie wywęższyły...

Rozgościłeś się siadając na wygodną sofę. Policja ma raczej małe szanse cię tu znaleźć. Siostra powinna być w sąsiednim pokoju, 67.

Jako, iż zbytnio nie paliło mu się do bycia samotnym to wstał z kanapy, wyszedł z pokoju, udał się pod drzwi pokoju nr. 67 i zapukał.