Rancho jak rancho. Na wprost bramy wjazdowej stoi ceglany, dwupiętrowy dom z werandą. Na werandzie stoi bujana huśtawka, a po bokach drzwi wejściowych stoją dwie puste donice. Na lewo od wejścia na teren rancha, stoi spora szopa połączona ze stajnią dla koni. Goście Jane mogą tam przenocować, o ile dobrze zapłacą. W szopie stoi stary pickup, przykryty płachtą. Za domem i szopą rozpościera się pole, na którym rośnie żyto, o ile sprzyja temu pogoda. Wokół domostwa rozciągają się stepy, a na jednej z górek stoi potężny dąb. Całości pilnuje pies, biegający bez łańcucha. Nauczony jest gryźć każdego, kto podejdzie się za blisko bez pozwolenia.

Jane zazwyczaj siedzi przez domem, na werandzie, bujając się na huśtawce. U boku trzyma atrapę wiatrówki, którą skonstruowała ze śmieci i żelastwa. Odstrasza potencjalnych intruzów.

Jak zwykle siedziała na huśtawce, bujając się lekko. U jej nóg leżał, cicho sapiąc Wrex. Patrzyła w dal, na krajobraz za bramą. Rozmyślała. Jeśli jej się poszczęści, dzisiejszej nocy spadnie deszcz. Albo ptaki zaczną w końcu mówić. Poderwała się. Skąd taka myśl? No tak. To wszystko przez Su. Gadała o tym dzisiaj. Szkoda tylko, że Su była wytworem jej własne wyobraźni...

Może i Su była wytworem wyobraźni, ale jakaś sylwetka na wzgórzu nieopodal raczej nie. Chociaż...

Wykonała swój gest sprawdzania kieszeni. Na szczęście wszystko było na miejscu. Czasami sama zadawała sobie pytanie, czemu to robi, ale trudno przezwyciężyć nawyki. Kątem oka spojrzała w stronę wzgórza, wyciągając z kieszeni papierosa. Nie chciało jej się iść do środka po zapalniczkę, więc tylko miętosiła w zębach papierosa.

//Nu, nu, nu, wszelkie NPC, w tym zwierzęta, kontroluję tu ja, także post wypada edytować lub napisać od nowa.//

//Nie wiedziałam. Sory

Surowy papieros zbyt smaczny nie był, zapalony w sumie też. Może warto rzucić ten nałóg w cholerę?
Niemniej, im dłużej tam patrzysz, tym dłużej możesz być pewna, że stojąca tam sylwetka przypomina człowieka i prawie na pewno nie jest wytworem Twojej wyobraźni lub psychiki.

Nah, papierosy nie były takie złe. Działały dziwnie relaksująco. Patrzyła więc dalej. I miała co do tego mieszane uczucia. Po pierwsze obawiała się, że może to jakiś zabłąkany Zombie i na pewno nie jest sam. Po drugie jednak ją ciekawiło, kto to. Może będzie można od niego wyciągnąć jakieś przydatne przedmioty. A po trzecie w tyle głowy słyszała cichy głosik, że to bandyta, chcący zagrabić jej majątek. Odruchowo sięgnęła od rewolweru trzymanego pod połą płaszcza.

Rewolwer był tam gdzie zawsze, wystarczyło go tylko wyciągnąć, odbezpieczyć i wpakować w delikwenta tyle naboi, ile uzna za słuszne. Niemniej, tenże delikwent zaczął iść w Twoim kierunku, a sądząc po postawie i chodzie jest to Świeży lub zwykły człowiek.

Mimo tego, wciąż była gotowa na oddanie strzału. Siedziała więc dalej, czekając na rozwój wydarzeń.

Ostatecznie osobnik zatrzymał się przed wejściem na teren rancza i czekał.

Wstała z huśtawki i podeszła do schodków werandy. Podniosła lekko kapelusz.
- Kim jesteś?

Był to mężczyzna odziany w mocno wysłużone już buty, spodnie, koszulkę i bluzę z kapturem. Miał krótkie, czarne włosy, błękitne oczy i okulary. Co ciekawe, nie był uzbrojony.
- Jim. - powiedział i wyciągnął rękę w Twoją stronę.

Założyła ręce na piersi i przeniosła ciężar ciała na jedną z nóg.
- Co tu robisz? I czego chcesz?

- Chciałbym odpocząć i przenocować. - powiedział i powoli sięgnął do plecaka na plecach. - Zapłacę.

Zmrużyła oczy. Zastanawiała się. To dobra okazja, żeby coś zyskać. Ale musiała się upewnić, że ów przybysz ma pozytywne zamiary i nie chce jej nagle strzelić w twarz. Zazwyczaj w tej sytuacji polegała na instynkcie Wrex'a.

Pies jedynie stał i patrzył się na niego. Tymczasem mężczyzna ściągnął plecak i postawił go przed sobą, a później otworzył. Wtedy pies rzucił się na niego, ujadając. Nim zdołałaś sprawdzić co się stało, Wrex uciekał już w kierunku domu z kawałkiem kiełbasy w pysku, a mężczyzna patrzył za nim bezradnie.

Przez chwilę była zesrana ze strachu i miała szczerą okazję złapać za rewolwer i wystrzelać w przybysza kilka kul. Jednak, kiedy okazało się, że pies porwał kiełbasę, miała ochotę strzelić solidnego facepalma. Ostatecznie tylko westchnęła z nieokreśloną. Gestem kazała przybyszowi podejść.
- Jesteś zaszczepiony?

Skinął głową.
- Mój ojciec pomagał przy robieniu szczepionki.

Być może kłamie, ale nie umiała tego stwierdzić. Musiała go jeszcze wypytać o kilka rzeczy. Tak na wszelki wypadek.
- Skąd jesteś? I jak znalazłeś to miejsce?

- Jestem z Tulsy, a znalazłem to miejsce przypadkiem.

Chciała jeszcze wypytać o coś jeszcze, ale dała sobie spokój.
- Dobra. Wchodź. Ale żadnych sztuczek. Bo wylądujesz z kulką w głowie.
Otworzyła drzwi domu i stanęła obok, aby Jim mógł wejść.

No i ochoczo wszedł do środka.

Westchnęła i weszła za nim. Zamknęła drzwi. Tam gdzie teraz stali, na wprost biegł korytarz.
- Po lewej masz salon. Tam możesz się kimnąć na kanapie. Rozłóż ją sobie, a pod spodem będziesz miał koce i inne takie. Łazienka na końcu korytarza i w prawo. Na lewo masz kuchnię.

- Mam papierosy, słodycze, wodę, trochę piwa, konserwy, chleb, narzędzia... Ile płacę? - spytał, wskazując na plecak.

Wody miała w zanadrzu, ale piwo... Brzmiało pysznie. Wystarczyła by jej jedna butelka trunku, ale nie mogła wyjść na zbyt hojną. Fajek też nigdy za wiele. Chyba już miała ustaloną cenę.
- Butelka piwa i połowa papierosów.

- Na butelkę piwa się zgodzę, ale papierosów mam kilkanaście paczek, nie dam połowy.

- Hmm. Jedna paczka może być?

- Może być nawet kilka.

- Ile ich w ogóle masz?

- Chyba siedemnaście, nie jestem pewien.

- Trzy i mamy deal.

Pokiwał głową i wręczył Ci je, dając także butelkę piwa.

Papierosy schowała do kieszeni płaszcza, a butelkę postanowiła jeszcze trochę potrzymać. W celach obronnych.
- Rozgość się. - wolną ręką uchyliła kapelusza.

Skinął głową i uśmiechnął się, a później skierował swe kroki na lewo, do wspomnianego przez Ciebie salonu.

Westchnęła. Wydawał się miły. Ale z tymi miłymi to nigdy nic nie wiadomo.
- Teraz masz okazję. Zlikwiduj go. - obok Jane pojawiła się Su - dziewczyna w zwiewnej sukience i blond włosach.
- Czemu miałabym to zrobić? - rudowłosa spojrzała z lekkim przerażeniem na zjawę, którą oczywiście widziała tylko ona.
- To on. To ten zbrodniarz, który mnie skrzywdził.
- To było 30 lat temu. Pewnie dawno zeżarł go wirus i teraz jest jakimś zombie. - przewróciła oczami.
- Ale..!
- Spójrz na to tak... Zamknij się. - zanim Su jeszcze cokolwiek zdążyła powiedzieć, ruda ruchem ręki przegoniła ją jak muchę. Zjawa rozmyła się jak mgła.
- Robi się coraz bardziej uciążliwa... - znów westchnęła i spojrzała na butelkę piwa.

Bliżej nieznana Ci, acz lokalna, marka, choć piwo to piwo.

Wzruszyła ramionami. Przy pomocy scyzoryka pozbyła się kapsla i upiła porządny łyk.

Piwo jak piwo, ale że dawno takowego nie piłaś, to wydawało Ci się rarytasem.

Cóż. Postanowiła zobaczyć, jak radzi sobie Jim. Podeszła do drzwi salony i oparła się o framugę.

Poradził sobie z rozłożeniem kanapy, uprzednio wyciągając ze środka pościel, a teraz ścielił sobie łóżko, aby udać się na spoczynek.

Po prostu go obserwowała. Próbowała wywnioskować, co przeżył. W sumie, ciekawiło ją, jaką przeszłość miał owy przybysz.

Takową ciekawość najlepiej zaspokoić pytaniem, choć nie ma stuprocentowej pewności, że będzie chciał z nią rozmawiać na ten temat.

Woli patrzeć. Obserwować. Znając życie, jeśli on coś o sobie opowie, ona też będzie musiała. A tego chciała uniknąć. Poza tym, nie chciała wydać się nachalna. Więc po prostu patrzyła, jak daje sobie radę z kanapą.

Kanapa nie była dla niego żadnym wyzwaniem, więc zdjął buty i położył się na niej.

Cóż. Odepchnęła się od framugi i poszła do kuchni. Odsunęła krzesło i usiadła za stołem, stawiając butelkę na stole.

No i butelka stoi na stole, Ty patrzysz się na nią intensywnie, a ona chyba to odwzajemnia.

Co jakiś czas bierze łyka z butelki, wyglądając przy tym przez okno.

Dzięki temu przy piwku możesz obejrzeć jakże urokliwy zachód słońca.

Posiedzi tak sobie jeszcze z jakiś czas, a potem będzie musiała iść spać. Chociaż wciąż nie mogła się pozbyć wrażenia, że jak tylko zaśnie, przybysz ograbi ją i ucieknie. Upiła więc kolejny łyk.