Typowe mieszkanie dla średnio bogatych, które swymi rozmiarami wywołało by politowanie żydów w komorze.
Dwie izby, kuchnia z łóżkiem wciśniętym w kąt i zapleśniała łazienka.

Kotałke

Gwar ulicy, promienie słońca wpadające przez zasłony i wadliwy wentylator wydający dźwięki autystycznego dziecka podczas ataku. Wszystkie te trzy czynniki wyrwały Cię z objęć Morfeusza. Wypadałoby coś zjeść, żołądek słyszalnie domagał się jedzenia

Przetarłam oczy, usiadłam na łóżku i przywitałam nowy, wspaniały dzień cichym "Ja pie**olę". Przeciągnęłam się i wyjrzałam przez okno, patrząc czy podczas mojego snu nie wysadzili pobliskiego budynku, czy coś w tym stylu. W tym mieście nic nie było w stanie mnie zaskoczyć.

Ku zdziwieniu wszystkich tu zebranych, czyli zdziwieniu twoim, budynek wciąż stał. Tylko z okien jednego z mieszkań, wydobywały się gęste obłoki dymu. Rinapurski wydział straży pożarnej, jeżeli istnieje, niezwykle sumiennie wypełnia swe obowiązki

Podeszłam do lodówki, aby sprawdzić czy cokolwiek zostało w środku. Ogólnie, sprawdziłam całą kuchnię w poszukiwaniu jedzenia.

Bingo! Oprócz zapleśniałego jogurtu, udało Ci się znaleźć dwie papaje i banana oraz wpół wypitą puszkę piwa

Wyrzuciłam jogurt za okno, może komuś się przyda. Zjadłam papaję i banana, piwo postanowiłam zostawić na później.

Podniebny jogurt najwyraźniej w kogoś trafił, bo zaraz było słychać przekleństwa w Tajlandzkim, a gdy tak sobie konsumowałaś to wytrawne śniadanie, ktoś wsunął pod drzwiami kopertę.

Niewiele myśląc sięgnęłam po kopertę, otworzyłam ją i zaczęłam czytać, kończąc jednocześnie śniadanie.

Treść listu była napisana odręcznie, a brzmiała tak: "Dzisiaj 18:00 Czarna Laguna". Brakowało nadawcy, adresu, w sumie wszystkiego poza treścią

Trochę podejrzane, ale mam mnóstwo czasu na przemyślenie czy będę tam szła. W końcu była dopiero... Szybko spojrzałam na zegar.

Brakowało wskazówki minutowej, ale udało Ci się określić, iż była mniej więcej ósma. Z płonącego mieszkania dało się słyszeć wybuch.

Jakoś nieszczególnie interesowało mnie co tam się dzieje... Zdążyłam się przyzwyczaić. Przydałoby się uzupełnić zapasy, tak więc wzięłam cały ekwipunek (poza karabinem oczywiście) i wyszłam z mieszkania.

Na klatce schodowej nie było nikogo, oprócz jakiegoś pijanego żula, smacznie śpiącego na schodach.

Wyszłam na ulicę.

Sopmeonr

Podążając za Azjatką, zjawiłaś się przed drzwiami pewnego mieszkania w bloku, najprawdopodobniej należącego do niej

Kot v

Po chwili zjawiliście się pod twoimi drzwiami, Downey wciąż podążąła za tobą

Otworzyłam drzwi i teatralnym gestem zaprosiłam kobietę do środka.

Uśmiechnęła się blado i weszła do środka.

Weszłam do mieszkania, za panną Downey.
- Wiem, że trochę tu biednie, ale nie jestem zbyt bogata - mruknęłam.

- Jak się nazywasz -

- Hana - odpowiedziałam krótko.

// Będziecie dalej prowadzić rozmowę, czy chcecie odpis?

//Mi obojętne.

//mi też, wybieraj. Sorki za nieobecność - mieszkanie w środku lasu jest złe.

Someone

W środku rzeczywiście nie świeciło złoto ni brylanty. Ot, typowe mieszkanie dla średnio bogatych, które swymi rozmiarami wywołało by politowanie żydów w komorze. Najwyraźniej dla Hany wystarczało.

Kot

Staliście wraz z Panną Downey w przedsionku, panowała nieco niezręczna cisza, podobna do tej gdy musisz zająć się kuzynem z Sosnowca i nie masz o czym z nim gadać.

- Too... Co teraz? - spróbowałam jakoś przerwać ową niezręczną ciszę.

- Gdzie jest łazienka. - zapytała po chwili zastanowienia.

- Tamte drzwi - odpowiedziałam, wskazując w stronę odpowiednich drzwi.

Kocik X Ktosik

Azjatka wskazała na brudno-białe drzwi w kącie "głównego" pokoju

Podziękowała i poszła skorzystać.

Usiadłam na podłodze i zaczęłam bawić się nożem, czekając aż panna Downey wyjdzie z łazienki.

Somebody

Stan łazienki wołał o politowanie, ale jako tako dało się z niej skorzystać. Miałaś do wyboru natrysk i zlew. (No chyba, że chcesz nurkować w kiblu)

Kototron 2000

Nożyk radośnie skakał w twoich rękach, podczas gdy Linda załatwiała swoje sprawy

No i co miałam zrobić? Dalej się bawiłam.

Wybrała to pierwsze. Gdy skończyła wyszła. - Co było na tej kartce ? - Zapytała, jakby pytała o pogodę za oknem.

- "Nie próbujcie dalej". Tyle. Mam kartę w kieszeni, jak chcesz to możesz zobaczyć.

- Ok, chciała bym się tu zatrzymać na dłużej, ale bawić się samemu to nie to samo. Jesteś przypadkową osobą, która znalazła się w niewłaściwym miejscu, o niewłaściwym czasie, czy też w to grasz?

- Raczej to pierwsze - westchnęłam.

Som i Kot

Gdy tak sobie gadałyście, do drzwi ktoś zapukał.

Położyłam rękę na kaburze i popatrzyłam przez wizjer.

Stał tam niewysoki, wątłej budowy facet w okularach. Czarne, przerzedzone włosy, w ciemno zielonej koszuli i spodniach tego samego koloru

Wyjęłam pistolet i otworzyłam drzwi.
- Tak? - zapytałam.

Przyjrzał Ci się dokładnie, po czym wyjął krótkofalówkę i włączył ją:
- Te komandos, znalazłem ją, choć na górę - Rzekł do urządzenia - Masz tą kartkę z trupa? - Zwrócił się do Ciebie

Bez słowa wyjęłam ją z kieszeni i podałam mężczyźnie.
- Jesteś z policji? - zapytałam.

- Mhm - Przytaknął, pieczołowicie oglądając karteczkę

Czekałam na dalsze wydarzenia.

Kototron 6000

Po chwili, do wątłego policjancika dołączył drugi mundurowy, o wiele lepiej uzbrojony i zbudowany. Zaczęli rozmawiać: - Nic ciekawego. Z resztą, zobacz sam. - Podał przybyszowi zakrwawiony kawałek papieru - Ale mamy jeszcze jedną osobę, która może być związana z tą sprawą - Spojrzał na Ciebie

Kuba 983+18

Po chwili wspinaczki dotarłeś na szczyt. Manu stał na korytarzu, studiując kartkę, a owa Azjatka stała w drzwiach:
- Nic ciekawego. Z resztą, zobacz sam. - Podał Ci zakrwawiony kawałek papieru - Ale mamy jeszcze jedną osobę, która może być związana z tą sprawą - Spojrzał na Azjatkę

- To dawaj ją tutaj.

- O! Już jesteście. - Odliczyła pieniądze i dała Hanie.

Schowałam pieniądze do portfela i patrzyłam na rozwój wydarzeń.