- Nie skądże....- Powiedziała nieco wybita z tropu. - Drake jest na zapleczu, może jeszcze uda się go pani złapać. - Wskazała na drzwi na zaplecze i skierowała wzrok z powrotem na brata. - Ale czemu, coś się stało? -

- No, wiesz, mógłbym zamieszkać w hotelu, ale lepiej chyba oszczędzać pieniądze...

//pani xdddd

Alan poszedł go złapać.

Kot
- No tak racja. - Powiedziała. - Mój dom jest za hotelem, Dominic jest w środku, wpuści cię. - Powiedziała miło.
Abby
Mężczyzna właśnie zakładał swój sztruksowy płaszcz. Z tymi nerdowskimi okularami, płaszczu ulizanej fryzurze i wąsie subtelnie oddzielonym od brody, wyglądał jak prawdziwy hipster. Nie zauważył cię.

- Dominic? - mówiąc to, sięgnąłem do walizki po ostatnią butelkę Coli i wypiłem trochę jej zawartości.

- Odprowadzić cię do mieszkania? - zapytał Alan, mrucząc cicho.
Lubił czasem zrobić coś szalonego. Straszenie innych zaliczało się do tego.

Kot
- No nie mów mi, że już zapomniałeś o moim mężu? - Zapytała rozbawiona.
Abby
Lekko się wzdrygnął, ale odpowiedział delikatnym uśmiechem. - A nie boisz się, że jestem seryjnym mordercą, albo zakamuflowanym potworem z lasu, który tylko założył skórę Drake'a?

- A, no tak, masz męża, faktycznie. W sumie to zapomniałem. To chyba pójdę i się rozpakuję albo coś. Który to dokładnie dom? Bo widziałem tam kilka.

- Ten z niebieskimi kwiatami w kwietnikach po oknem. - Powiedziała z uśmiechem.

- Umrę seksowny przy potworze w seksownym kamuflażu. Czego więcej chcieć od życia? - Alan zarzucił włosami do tyłu i uśmiechnął się z dumą.

- Okej, to chyba będę się zbierać... O której kończysz pracę? - zapytałem, po czym wypiłem następny łyk Coli.

Abby
- Jestem wybredny, mam nadzieje że najpierw zaprawisz się jakimś dobrym winem. - Podskoczył brwiami.
Kot
- Późno, niestety... - Westchnęła, już zmęczona przyszła pracą. -

- Nie powinienem naciągać cię na koszty, kochanie. Bo widzisz. Jestem biedniejszy od myszy kościelnej i ty mi ostatnie pieniążki wziąłeś na ten wasz mega wygodny pokój. - Alan udał, że płacze.
Z reguły w tym momencie ktoś miał go ochotę w dupę kopnąć.

- No dobra, życzę miłej pracy. Ja idę odpocząć bo zaraz mi odpadną nogi. Do zobaczenia siostra - mówiąc to, wyszedłem z hotelu, w kierunku wskazanego domu.

Abby
- To w takim razie jak mi wynagrodzisz, to wino? - Zapytał poprawiając płaszcz.
Kot
Tak jakbyś długo chodził! Zmiana Tematu!

- Nie cierpię się targować, sam powineneś ustalić cenę. Mógłbym być cały twój, ale pewnie to dla ciebie nic, nieprawdaż?

- Jeszcze się dogadamy. Wpadnij do mnie wieczorem. - Powiedział wychodząc wyjściem dla pracowników. Tuż przed wyjściem stuknął palcem spis pracowników, wiszący na ścianie.

- Cholera. Z takimi to się nie idze dogadać. Będzie ciężko. - poszedł ostatecznie z powrotem do pokoju, mając nadzieję, że jest tam też łazienka.

Ano była, i to całkiem spora, z deszczownicą i wszystkim. Jak na dziesięć dolców, to całkiem nieźle.

Alan postanowił skorzystać z owego "całkiem nieźle", koniec końców na pewno capił jak nie wiadomo co. A przecież miał iść w gości.

Ciepła woda była przyjemną odmianą od trudów życia autostopowicza. W końcu czemu nie zasługujesz na odrobinę luksusu? Miałeś do dyspozycji te śmieszne mini-szampony i mini-mydełka.

Tak więc uczynił. Następnie, gdy już skończył się myć, wysuszył się i rozejrzał za jakimś zegarem. Chciał wiedzieć, ile zostało mu czasu.

Była szesnasta. Do szeroko pojętego wieczoru miałeś jeszcze jakieś cztery godziny.

Postanowił więc pomyśleć. Był głodny, a kasa właśnie mu się skończyła. Pokój raczej nie obejmował posiłków.
- Kurde.

Rzeczywiście nie była to przyjemna sytuacja. Mogłeś coś wymyślić, albo mieć nadzieje, że twój wybranek zaoferuje coś do jedzenia, poza sfermentowaną sałatką owocową.

Postanowił zaryzykować i poszedł do recepcji. Miał pewien prosty i nawet niewinny pomysł.

Siedziała tam ta sama dziewczyna, co ostatnio zmieniła twojego kochasia.

- Przepraszam, czy mogłaby mi pani w czymś pomóc?

- Tak, o co chodzi? - Zapytała z uśmiechem.

- Bo chodzi o to, że ja tu dopiero przyjechałem. Zapłaciłem za noc, ale zorientowałem się, że poza pieniędzmi, które zostawiłem tu w kasie to nie mam nic, bo w poprzednim miejscu zgubiłem portfel. Pożyczyłaby mi pani kilka dolarów na jedzenie? Oddam jak tylko będę miał.
Była to półprawda, bo portfel zgubił w innym stanie.

- Och, nie ma takiej potrzeby, może pan skorzystać z hotelowej stołówki. Pierwszy obiad gratis. - Powiedziała, a jej słowa brzmiały jak wybawienie.

- Och, jak mi miło. Dziękuję. A którędy się tam idzie?

- Tutaj, naprzeciwko. - Wskazała korytarz, obok schodów na górę.

Wybrał się tam, nim recepcjonistka zdążyłaby usłyszeć burczenie w jego nieszczęsnym brzucjem.

Była to mała restauracyjka, ze szwedzkim stołem. Wystarczyło wziąć talerz i nałożyć sobie co proponowali. Dziś był dewolaj z pieczarkami.

Wziął sonie porcję i usiadł z nią gdzieś z boku. Wziął się za posiłek, chciał być najedzony przed spotkaniem.

Głód i dobre wykonanie twojego posiłku sprawił, że najadłeś się w mig. Byłeś ociężały, ale szczęśliwy.

Postanowił więc zaplanować sobie czas leniwego leżenia. Wpierw jednak sprawdził, ile ma na to czasu.

Było piętnaście po czwartej. Czasu miałeś niewątpliwie dużo, ale można je było spędzić w bardziej produktywny sposób.

Wyszedł więc z pokoju i udał się na dół, bo przypomniało mu się, że nie sprawdził w końcu, gdzie mieszka jego nowy znajomy.

Mieszkał na rogu, na końcu ulicy na lewo od wjazdu do miasta.

Opis ów wydał mu się nieco zbyt pogmatwany, więc wyszedł z hotelu i postanowił się rozejrzeć, by później nie tracić czasu na szukanie.

Był tam również numer domu, dziewięć. Ta notka była chyba specjalnie na taką okazje.

- Żebym tylko numeru z godziną nie pomylił. - uśmiechnął się pod nosem.

Można by to było uznać za szykowne spóźnienie. Wciąż miałeś dużo czasu.

Znowu trafił do recepcji hotelu w którym się zatrzymał.

Poszedł do swego pokoju, konkretniej do łazienki. Wyjął z kieszeni grzebień i zaczął rozczesywać włosy.

Po chwili twoja fryzura wyglądała całkiem zadbanie.