Korelia (ang. Corellia) - główna i największa planeta sektora koreliańskiego, należąca do Pięciu Braci - zamieszkałych planet w układzie koreliańskim. Korelia słynie ze swojej kuchni i trunków. Warto tu choćby wspomnieć o słodkim ryshcate czy whisky o nazwie Rezerwa Whyrena. Innym rozpoznawalnym elementem koreliańskiej kultury są koreliańskie lampasy, przyznawane ze odwagę. Korelia to świat wielu wzniesień, gęstych lasów, żyznych pól i rozległych mórz. Chociaż planeta jest zaliczana do światów uprzemysłowionych, jej stocznie znajdują się na orbicie planetarnej, dzięki czemu w dużym stopniu oszczędzono środowisko naturalne. Większość populacji zamieszkuje farmy albo małe miasta położone na trzech kontynentach. Naturalnie są tu interesujące formy życia. Trawiasty wąż czy pantera piaskowa są najbardziej warte wzmianki. Ostatnie z wymienionych zwierząt jest dość złośliwe i budzi postrach.

// Przybywam na ceremonię wręczenia lampasów XD //

Iwo siedział w barze, w jednym z portów kosmicznych, gdzie wylądował jego frachtowiec z Deltą w ładowni oraz droidami i załogą. Obecnie prowadził zażartą partyjkę sabaka przy kilku głębszych.

Partyjka była zażarta... W sumie, raz szczęście było po jego, a raz po drugiej stronie. Ale przeciwnik coś za bardzo często wygrywał.

Z tym szczęściem to było zawsze. Ale nabrał podejrzeń, więc wysłał w kierunku tego, któremu tak dobrze szło, wici Mocy, by wybadać czy oszukuje, czy nie.

Oszukuje... I to bardziej niż Lando Carlissian.

Nie znał gościa (pewnie dlatego, że ma około dwunastu lat), ale powiedział w kierunku oszusta:
- Zadziwiająco często wygrywasz, przyjacielu.

-O, no cóż, szczęście raz jest, raz nie ma...-powiedział zgarniając wygraną.
-Ale wydaje mi się, że masz coś jeszcze, co nie?
//Jakby co, to Quarren. I Oszustwa Carlissiana wszyscy znają.

//Tak wcześnie to chyba w karty nie grał. Czy galaktyka kończy się na tym jednym szulerze?//
- Oszukujesz, to pewne. A ja nie lubię być oszukiwany.

-Ja nigdy nie oszukuję... Właśnie mnie obraziłeś...-I wtedy Ci się przypomniało, że możesz użyć perswazji Mocy. Albo zadziałać jak pewna Wiedźma i wywiesić go za okno.

- Możemy rozwiązać to w sposób tradycyjny. - odparł, ukazując swoje blastery w kaburach przy pasie.

-Ej, no nie przesadzajmy...-w mroku pomieszczenia coś się poruszyło...

Położył dłoń obok blastera DL-44, jednocześnie starając się wysondować Mocą to "coś."

To coś bardzo nie chciało, by go zbadać

Mimo to próbował. Długo mu się raczej nie powinno opierać. A jeśli już, to chciał chociaż wiedzieć, gdzie jest.

Trzy kroki za tobą i wyciąga broń.

No więc błyskawicznie wstał, obrócił się, mając po lewej oszusta, a po prawej to coś. Z DL-44 trzymanego w prawicy wystrzelił w tamtym kierunku. Quarrena trzymał na muszce drugiego.

Gostek się przeturlał i wystrzelił z E-5 w jego dłoń, ale trafił w blaster, który się zepsuł. Quaren za to spierdzielił.

//W sensie, że ucieka, czy już uciekł?//

//To pierwsze.

Wystrzelił więc, ale w nogę.

Ledwo co wiązka go minęła.
//Do kogo strzelasz?

//Mackogłowy.//
Więc ponownie.

Ty razem trafiło, ale się nie poddaje.

No więc kolejna noga i dłoń, tak dla przestrogi.
- Przestań uciekać, bo tym razem trafię w głowę.

-Jak ja nie oszukiwałem...

Nic nie odpowiedział. Zamiast tego wysondował go Mocą, czy kłamie, czy nie. No i, trzymając go na muszce, ruszył ku temu czemuś, co zastrzelił niedawno.

Mówi prawdę. Nie oszukiwał. Przynajmniej nie świadomowie. C o do ego, co strzeliłó do niego... ie ma śladu.

Swym zwyczajem rzucił kilka czipów kredytowych o sporych nominałach na stół, zabrał blaster i odszedł. Kredyty szły oczywiście na powetowanie strat właścicielowi. No i po to, żeby nie martwić całym zajściem władz porządkowych.

Na zewnątrz było dosyć spokojnie... Za spokojnie, jak na tądzielniće miasta na orbicie...

Udał się do tych, że tak powiem, "gorszych" dzielnic miasta, by tam kupić nowy blaster. Chyba, że ten da się naprawić.

Tylko przeszło przez lufę. Da się naprawić.

Tylko przeszło przez lufę. Da się naprawić.

Więc do go Jawie na transportowcu, do którego właśnie się skierował.

//Autocorrector strikes back!
Transportowiec jest na swoim miejscu.

//Szlag ;-;//
No więc wypada tam wejść. Droidy były zaprogramowane by słuchać tylko jego i nie mogły go w żaden sposób skrzywdzić, a załoga tylko raz urżnęła się tak, żeby próbować do niego strzelać.

I rzeczywiście. Nikt do niego nie próbuje strzelać... Oprócz droida IG-88, który zaczął do niego nawalać z V-6.

Wystrzelił w jego kierunku trzy razy. Jeśli to go nie zniszczyło, poszukał osłony, zza której mógłby kontynuować ostrzał.

Nawet go nie drasnęło. Szedł w twoją stronę. Ale po chwili usłyszałeś sławetne "Uttini", przdęk metalu o metal, a do ciebie podturlała się jego głowa.
//Wiesz, jak wygląd klucz jawajski?

//Jawajski? Teraz nie wiem, czy chodzi o rasę czy taką wyspę ;-; Ale nie, nie wiem.//
- Dzięki. - powiedział do swego przyjaciela i schował blaster.

-E... Uttini!- po czym jezcze raz uderzył IG w kadłub.
//A wiesz, jak wygląda imadło? To je zmniejsz tak do 20 cm i dodaj do tego 80-cm metalową rurkę.

//I właśnie dlatego mam Jawe w drużynie :V//
- Weź łeb i to na pokład. Ja zatacham resztę. - z tymi słowami podał mu cylindryczną głowę androida i swój uszkodzony blaster, a sam zaczął wlec korpus IG-88 do statku.

Na pokładzie panował lekko mówąc burdel. Ale Jawa energicznie udała się do swojej kabiny.

//To facet, lol.//
- Broń ma być gotowa jak najszybciej. A z droida może wygrzebiesz, kto go nasłał! - krzyknął jeszcze, nim ten zniknął. Po tym ruszył, by sprawdzić gdzie są droidy oraz Lunker - gungański osiłek i, według Iwo, najinteligentniejszy przedstawiciel tego gatunku.

Droidy były zdezaktywowane, a Lunker walił łbem o ścianę tak, że ta się odkształciła.
-Moja nie rozumie, jakim cudem nie wykopali kanclerza!!!

Nie bał się o jego czaszkę, a właśnie o ścianę.
- Przestań. - powiedział łagodnie, choć w jego głosie był cień rozkazu. - Co się stało?

-Kanclerz znowu chce przedłużyć wojnę! Zamowić nowe klony! Ale nie podjąć rozmó z Senatem Separatystów o pokoju...

- Podobno próbowali, ale później był jakiś zamach i tyle z rozmów pokojowych. Wojna chyba musi się skończyć, gdy jedna ze stron padnie.

-Ale ja mieć znajomych w ich SEnacie!!! Też chcą pokoju...
//Dać czy nie dać Jar-Jara...

//Daj! Ale nie dla mnie. Albo daj, żebym mógł go zastrzelić.//
- Cóż, najwidoczniej nic na to nie poradzą. - powiedział. - Uspokój się.
Wyszedł i ruszył do swego pokoju, by tam odebrać wytyczne, co do misji, które powinny już dotrzeć. Wcześniej ich nie było, więc zagrał sobie w sabaka.