Yukari westchnął ciężko, jakby ze zrezygnowaniem. - No niechaj będzie... Możemy pozwiedzać teraz, skoro później nie będzie czasu... - mruknął cicho, zakładając kosmyki włosów za uszy i wpatrując się w niewolnika z nieukrywanym zaciekawieniem ale i współczuciem. Ale na ile to współczucie było prawdziwe? Kto go tam wie.

-Pokoje gościnne, dla ulubionych niewolników czy kuchnia i spiżarnia?- zapytał Yune, prawdopodobnie mając na myśli to, które z tych miejsc chcą zobaczyć jako pierwsze. Arina, oraz kapitan Erend nie wypowiedzieli się na ten temat, zaś Taner zwyczajowo wzruszył ramionami, opierając się na lekko o pobliską ścianę, która (jak wszystkie dotąd inne w budynku) zdawała się być lekko zakrzywiona, tworząc wrażenie, jakby wszyscy znaleźli się wewnątrz wielkiego koła. Może taka była po prostu moda w architekturze Sachakańskiej? -Mi to obojętne. Równie dobrze to pan powód-do-zazdrości może zdecydować za nas wszystkich, nawet to by mi nie przeszkadzało...- stwierdził, na co Yune zacisnął lekko usta. -Masz zły nawyk. Dużo mówisz, zwłaszcza kiedy nie masz nic mądrego do powiedzenia. Lepiej czasami milczeć i pozwolić po prostu drugiemu się wypowiedzieć, bez zbędnych komentarzy...- stwierdził, a fiołkowookiego blondyna... Aż zatkało, do tego stopnia, że nie miał pojęcia, co odpowiedzieć...

Na twarzy Yukariego natomiast pojawił się uśmiech. - Może być po kolei. Zacznijmy więc od tych pokoi gościnnych. - stwierdził, z zadowoleniem patrząc na Tanera. - Oczywiście, jeżeli to wszystkim odpowiada. - wzruszył ramionami, z niewinnym już teraz uśmieszkiem. - Mnie nic nie przeszkadza, ale to dziwne, że zdajecie się na moje wybory.

-On nie ma tu już czego zwiedzać, zna to miejsce...- powiedział cicho Yune, nie patrząc jednak na nikogo konkretnego, więc można się było tylko domyślać, o kim mówił. Następnie bez słowa poprowadził ich korytarzem w prawo, gdzie powinny znajdować się owe pokoje dla gości. Arina westchnęła lekko. -Niech ten koszmar się wreszcie skończy!- szepnęła żałośnie, po czym pociągnęła lekko nosem, trąc go równocześnie wierzchem dłoni i ruszyła jako pierwsza za niewolnikiem. Tuż za nimi bez słowa podążył Erend, szybko zrównując z nimi kroku. Taner, nim sam również udał się na zwiedzanie, spojrzał kątem oka na Yukariego. -Mówił o tobie czy o kapitanie?- zapytał, tym samym jasno dając znać, że na pewno nie chodziło o niego.

Mężczyzna westchnął ciężko. - Zapewne o kapitanie. Pewnie był już raz niewolnikiem, co wiele rzeczy tłumaczy w sumie. - stwierdził. - W każdym razie, na pewno nie do mnie skierował swe słowa, co mogę stwierdzić.

Yukari zmarszczył nieznacznie brwi. -Dziwne, kapitan nie wygląda na kogoś, kto już kiedyś był niewolnikiem. Raz - zupełnie nie przypomina kogoś takiego z zachowania, charakteru czy sposobu bycia, dwa - gdyby nim już kiedyś został, nie sądzę, aby mógł być później człowiekiem wolnym, oraz naszym kapitanem. Ucieczka udaje się w jednym na miliard przypadków, a nawet jeśli już się powiedzie - taka osoba nigdy już nie będzie tym samym człowiekiem co dawniej. Niewolnicy są... Wybrakowani. Pozbawieni ludzkiej cząstki, puści w środku. Za to kapitan zawsze miał silny i wyrazisty charakter. Nie wydaje mi się, żeby był kiedykolwiek...- urwał, widząc, że Yune, Arina i Erend już znacznie się od nich oddalili, nie czekając widocznie na nich ze zwiedzaniem. -Już lepiej chodźmy!- powiedział tylko, po czym ruszył szybkim krokiem za tamtymi, celem dogonienia ich.

Westchnął ciężko. - No tak, tak. Myślę za bardzo do przodu. - mruknął już bardziej do samego siebie i podbiegł do nich nieco, by się w jakiś dziwny sposób czasem nie zgubić. W każdym razie szedł sobie za nimi, bawiąc się wkurzającym go kosmykiem włosów.