Naboo to mała planeta położona w Środkowych Rubieżach. Orbitowały wokół niej trzy księżyce - Ohma-D'un, Rori i Tasia. Świat był zamieszkany przez dwie inteligentne rasy: Gungan i ludzi. Krajobraz planety w większości stanowiły rozległe trawiaste równiny. Oprócz nich można było znaleźć tu góry. W wielu miejscach znajdowały się zbiorniki wodne: morza, jeziora, rzeki. Tereny zamieszkane przez Gungan pokryte był lasami liściastymi i rozległymi bagnami. W samych morskich głębinach przez tysiące lat wykształciły się korytarze i podwodne jaskinie. Większą część zwierząt mieszkających na Naboo stanowiły potwory morskie albo stworzenia hodowane przez Gungan.

Shaak - czworonożne, stadne, roślinożerne zwierze wypasane przez Gungan na łąkach Naboo.
Colo - potwory z głębin zwane również szponiastymi rybami.
Sando - osiągający niewyobrażalne rozmiary około 200 metrów ssak wodno-lądowy.
Fambaa - największe z hodowanych przez Gungan zwierząt. Stworzenie typowo juczne wykorzystywane do transportu.
Opee - pół-ryba, pół-skorupiak jeden z największych potworów morskich żyjących w głębinach Naboo.
Kaadu - duże wodne stworzenia służące jako wierzchowca.
Kaczki - nieduże, wodne ptaki mieszkające w Theed.
Twirrl - drapieżne ssaki przypominające nietoperza.

Senator Pace budziła się w jakimś dziwnym pomieszczeniu, znaczy się ciemnym, wilgotnym i jakaś ciecz spływała jej od głowy w kierunku stóp.

Przycisnęła się do jakiejś ściany i zakryła dłońmi brzuch. Przypominała sobie szczegóły, co się działo nim zemdlała.

W tej chwili w pokoju rozjaśniło się. Widzisz, żę ściany są pokryte białymi kaflami, podłoga jest drewniana, sama siedzisz na jakimś łóżku. Do pomieszczenia weszło 4 szturmowców i jakiśdoktor, który pobrał Ci krew, a następnie wyszedł.

Szturmowcy pewnie nadal tam stali. Zapytała się ich:
- Gdzie ja jestem?

Nawet się na ciebie nie spojrzeli. Zamknęli drzwi, ale dało się słyszeć:
-Czyli jak doktorze?
-Tak, tak myślę że serum będzie gotowe zanim ona powije...
-Ale jakie będą tego efekty?
-Cóż, powiedzmy że to niespodzianka, Tarkin...
-Jeżeli Imperatorowa się dowie, co tutaj robimy Vindi...-zabrzmiało to groźnie, ale nazwisko kojarzysz. Czy to nie on był przypadkiem odpowiedzialny za produkcję WBC?
-Ona nic nie zrobi, by nie narażać swojej przyjaciółki, ani jej dzieci, ani swoich dzieci. Jesteśmy tutaj bezpieczni.
-Oni Ci groziła śmiercią Vindi!
-Nie ona, ale Mandalor...-odeszli i nic już nie słyszysz. A w tych szturmowcach jest coś dziwwnego...

Przycisnęła się mocniej do ściany. Ręką zastąpioną protezą zaczęła szukać w swoich szatach ukrytego blastera, ale była pewna, że raczej na pewno jej to odebrali.

No i Ci go odebrali. Po około godzinie ten doktor wszedł do tej sali.
-Przytrzymajcie ją.-szturmowwcy przytrzymali Cię, jdni za ręce, a drudzy za nogi.

Zaczęła się szarpać, uważając na brzuch. Przy tym darła się:
- Nie! Zostawcie mnie!

Na nic Ci się to nie zdało. Jedna strzykawka została ci wstrzyknięta w tętnicę szyjną, a drugą w brzuch, a dokładnie w macicę.
-Dobrze, zostawcie ją. Efekty powinny być widoczne za jakiś tydzień.-szturmowcy opuścili Cię i pomieszczenie. Zostałaś sama, a raczej nie...

- Nie... Tylko nie dzieci... - wyszeptała i zalała się łzami.

Chwilowo nic się nie dzieje, ale lepiej dla ciebie będzie, jak raczej zachowasz spokój... Znaczy się, łysienie w twoim wieku raczej normalne nie jest... (BTW, 40% kobiet po menopauzie łysieje)...

Starała się uspokoić, ale wgłębi dalej się przyjmowała o swoje nienarodzone dzieci.

Na razie, poza wypadaniem pojedynczych włosów nic się nie dzieje...

Bardziej się wciągnęła plecami w ścianę, opanowując płacz. Jednak czasem pojedyncza łza spływała po policzku.

-Nie martw się, wszystko będzie dobrze...-usłyszałaś głos, taki jakby niematerialny i... Dziwny, ale przyjazny.

- Kim jesteś..? - zapytała ledwie słyszalnie, momentalnie bardziej się uspokajając.

-Jestem mistrzem Jedi, były członek Rady Jedi Qui-Gon Jin. Nie zobaczysz mnie, ale ja ciebie widzę.

- Mistrzu Qui-Gon, dlaczego mi się ujawniasz..?

-Bo nudy w zaświatach, ale poważnie, jestem tu, by ciępodtrzymać na duchu. Wiem, mówi to duch, ale... To serum, jest dziwne... POwoduje zamienienie DNA...

- Zamienienie DNA? - można było dosłyszeć niedowierzanie w jej cichym głosie- Czy moim dzieciom grozi coś bardzo poważnego..?

-Biorąc pod uwagę, żę będzieci w paski to.. fizycznie nie, psychiczie też nie, ale raczej was nie rozpoznają...

- Oby zdążyli nas uratować przed wyraźnymi skutkami tego serum - mruknęła.- Dziękuję, że wspierasz mnie na duchu, mistrzu Qui-Gonie.

-Nich Moc będzie z tobą...-po czym zniknął. A ty zauważyłaś u siebie powoli pojawiające się fioletowe plamki skóry.

Westchnęła głęboko i opanowana bardziej niż po wstrzyknięciu serum czekała na dalszy rozwój sytuacji.

//Przeskoczyć czas?

//Skaczę, a co...
Obudziłaś się -chyba- następnego dnia. CZujesz coś... Dziwnego na głowie, jakby różki...

Chwyciła się za nie. Przy okazji przyjrzała się całemu swojemu ciału.

Są bardzo delikatne, czyjesz paktycznie nawet na nich ruch powietrza... A co do ciała, to, no cóż, faktyczniee zaczynasz mieć paski, zauważasz coraz więcej większch fioletowych plam skóry...

Rozejrzała się dokładnie po pomieszczeniu w poszukiwaniu lustra.

No lustra nie ma, tylko miska z wodą.

Ostrożnie podeszła po miski, podniosła ją i spróbowała się w niej przejrzeć.

Wyglądasz:
1.Dla siebie dziwnie.
2. Trochę jak togrutanin
3. nieco jak człowiek.

// Przemiana w Togrutankę... LoL //

//Generalnie to serum działa w sposób całkowicie losowy... Jakby dać wystarczająco dużo czasu, to Sarlacca przekształciłoby w lothalskiego kota.

//*tu chciałam dać pewien komentarz, ale się powstrzymałam* //
Stała jak wryta i patrzyła się w swoje odbicie przez kilka dobrych chwil, po cichu sobie wszystko analizując. W końcu odłożyła miskę i położyła się na łóżku, tępo patrząc się w sufit.

Więc tak się patrzysz tempo w sufit.
//Zawsze możesz na Privie.

Dalej się patrzy w ten sufit.

W końcu coś zachrobotało w drzwiach i wzedł tam doktor Vindi.
-Widzę jednak, że serum działa o wiele szybciej...

Spojrzała na niego, a potem...
- Dlaczego mi to zrobiłeś?!

-Przez Imperatora, moja droga... Użyłem jego DNA, nie masz pojęcia, ile trwało jego zbieranie, żeby się zemścić. Wydł na mnie wyrok śmierci, za zbrodnie wojenne i tworzenie broni biologicznej, ale ja tymczasem mogłem o wiele, wiele więcej...

Zmrużyła oczy.
- Co masz na myśli?

-Mogłem kształtować życie!!! I właśnie to się dzieje na moich oczach!!! Zmieniłem twój kod genetyczny, zmieniłem twój gatunek!!! A ty nic nie możęsz poradzić...-znaczy się, możęsz go kopnąć...
//Spokojnie, będzie epicka akcja ratunkowa...

- Nie mogę - powtórzyła.- Ale ty mógłbyś.

-Ale mi się nie chce-uniósł się złowieszczym śmiechem i wyszedł...

Trochę wkurzona na szalonego doktorka wróciła do poprzedniej czynności, czyli do gapienia się w sufit.

Z sufitu nagle poleciała trochę gruzu i jakby... Zatrzęsło?

Wciągnęła się w ścianę, czekając na dalszy rozwój sytuacji.

Po jakiejś pół godzinie słyszalny wydtrzałów blister, syna miecz świetlnego, krzyków rannych i zabitych i l... Wybuchów, ktoś zapukał do ciebie, dając Ci znać, byś odsunęła się od linii drzwi. (Jesteś centralnie przed nimi).

Wykonała polecenie.