Mała drewniana chata znajdująca się na polanie. Mieszka tu Mistrz magi wraz ze swym adeptem. Wokół domu znajduję się las, jezioro i wiele zwierzyny.

Wszedł on do chaty.
-Mistrzu, czego dziś mnie nauczysz?

- Zobaczymy jaką masz moc magiczną, dość dziwne że nie wpadłem na to wcześniej . Będziemy walczyć na błyskawice, oczywiście zabezpieczę cie tarczą . Pamiętaj żeby zmienić jej kolor, będzie łatwiej zobaczyć czyja jest która .- podniósł się z krzesła niosąc jakąś księgę -.

Z ciekawością patrzył na księgę.

Uśmiechnął się ciepło .

- To nie dla ciebie, nie ruszaj jej .- wziął ją pod ramię -. Ruszajmy na tą miłą polankę na której czasem przesiaduję .

Twój mistrz skierował się do drzwi .

Wyszedł z chaty, po czym kierował się za mistrzem.

Dotarliście po jakimś czasie na polankę a twój mistrz otoczył cię bańką ochronną, mogłeś z niej czerpać magię ale wydawało się to nierozsądne zważywszy na to że będzie cie chronić w razie porażki .

- Ustaw się jakieś trzydzieści kroków ode mnie i poślij w moją stronę najpotężniejszą falę energii zmienioną w błyskawicę jaką tylko potrafisz .

Więc odszedł od mistrza o 30 kroków, po czym skupił energię i rzucił w niego z całej Energi błyskawicą.

Twój mistrz także to zrobił.. wasze błyskawice zderzyły się i staliście tak przez dłuższą chwilę gdy.. twoja błyskawica popchnęła tą mistrza w jego kierunku, zacząłeś się czuć coraz słabiej, twoja błyskawica przystanęła a twój mistrz pchnął ją i zniszczył .

- No, nie jesteś silniejszy ode mnie ale nadal zaskakuje że masz taką moc .

Przez około minutę stał odpoczywając.
-Hmmm... To była ciekawa walka mistrzu, ale ciekawi mnie co to za książka którą trzymałeś.

- Jak i wcześniej stwierdziłem, nie dla ciebie .

Lekko się zasmucił.
-Mistrzu, mam takie pytanie. Czy dzięki magi ognia można stworzyć dym? A po za tym, czy będziemy dziś jeszcze coś robić?

- Możemy spróbować udoskonalić twoją celność . I tak, ale wymaga to znajomości magii ognia i wody i nazywa się to magią pary . Jest to odłam który mało kto wykorzystuje, ale czasem się przydaje .

-Hmm... Ciekawe! No dobrze, czyli mam w coś trafić z daleka?

Mistrz wskazał ci w wydawało się całkowicie przypadkowym kierunku .

- Widzisz tą wiewiórkę ?- rzeczywiście ją spostrzegłeś, był to jednak bardzo mały punkt na horyzoncie

-Tak, mam w nią trafić piorunem?
Skierował rękę w stronę wiewiórki, gotowy do strzału.

- Tak .

Więc wystrzelił piorunem w kierunku wiewiórki.

Przeleciał on jakieś czterdzieści metrów po czym skręcił na drzewo, przywalił w nie i przewrócił, zgniotłeś wiewiórkę .

- Tak też można, ale wolałbym żebyś ją trafił .

-Emm... Ale ją zabiłem.
Lekko się uśmiechną.

- Czyli twój zasięg skuteczny to coś koło czterdziestu metrów. Postaraj się teraz wystrzelić piorun w taki sposób żeby włożyć w niego więcej magii ukierunkowując ją w przód.

Zrobił on tak jak wskazał mu mistrz.

Błyskawica uderzyła tylko nieco w bok od miejsca w które celowałeś .

- Całkiem dobrze . Powtórz jeszcze kilka razy a później zwiększ odległość .

-Jasne.
Powtarzał to aż skończy mu się siła, co kilka minut przesuwając się.

Zaczęło ci to wychodzić coraz lepiej jednak minął cały dzień .

- Niestety magia to tylko żmudne treningi, treningi i jeszcze raz treningi .- powiedział z nad czytaj książki -. Dobra, wracajmy do domku .

Więc wszedł on do chaty.
-Ojcz... Znaczy Mistrzu, czy mogę się już położyć spać?

- Tak, tak ja posiedzę jeszcze chwilkę .

Wszedł więc do swego pokoju, położył się na łóżku i zasnął.

Obudziłeś się nocą gdy w szybę okna z twojego pokoju coś przywaliło

Spróbował zobaczyć, co to było.

Okazał się to być najzwyklejszy w świecie gołąb..ale był trochę ranny . Chyba złamał skrzydło .

-O... Wziął gołębia, i szukał jakiś opatrunków.

Znalazłeś je w małej szafeczce obok swojego łóżka, trochę bandaży i wody do oczyszczania ran .

Oczyścił ranę gołębia, i obwiązał ją bandażem.

Najpierw się rzucał i szaleńczo próbował uciec jednak po chwili gdy ból zaczął przechodzić uspokoił się i przysiadł obok ciebie .

-No dobra gdzieś tu miałem klatkę...
Zaczął szperać w swoich rzeczach , w poszukiwaniu swej starej klatki.

Znalazłeś się, pasowała raczej do papugi ale była nawet niezła jak dla twojego nowego towarzysza .

Otworzył klatkę, i włożył do niej gołębia, po czym klatkę zamknął. Położył ją na stole koło jego łóżka.
-Dobranoc - Powiedział, po czym znowu się położył.

Obudziłeś się rankiem, gdy promienie słońca padły na twoją twarz .

Zobaczył, czy gołębiowi jest już lepiej.

Leżał na boku klatki dziubiąc coś pod swoim złamanym skrzydłem .

Zobaczył, co to jest.

Nic, zwykły ptasi odruch . Był nieco spokojniejszy niż ostatnio gdy go podnosiłeś .

Wziął więc klatkę, gdzie siedział gołąb, i szukał mistrza.

Siedział na dole oglądając jakąś dziwną alchemiczną maszynerię i co chwila przestawiając coś w niej .

-Mistrzu, spójrz mam nowego przyjaciela.

Spojrzał na gołębia przez swoje okulary i uśmiechnął się .

- Gołębie, piękne ptaki . Jak go złapałeś ?- przyglądał się jeszcze chwilę-. Ah.. ranny . To że mu pomogłeś pokazuje że masz szlachetną duszę .

-Dziękuję mistrzu, a tak właściwie, nie wiedziałem, że interesujesz się alchemią... -Odparł

- Tak właściwie zacząłem niedawno i wydaje mi się że odpowiednio skoncentrowana magia jest w stanie stworzyć kamień filozoficzny .

-Hm... Może też spróbuje alchemii?