Teraz zobaczyłaś że były to.. koboldy, znane raczej nie agresywne górnicze istoty . Ludzie nie zwracają na nie uwagi czasem nawet korzystają z ich usług . Na twój widok podskoczyli i wycelowali w ciebie włócznie

- Czeko cerz ?- powiedział jeden w łamanym wspólnym -.

- Pod moim domem słyszałam bicie kilofów o jakąś skałę czy coś. Chyba to stąd...

- Kfoparnie, my kopać tu żelazo i miedź, dużo .- powiedział opuszczając włócznie -. Kfoparnia dobra, duża .

- Dobrze, możecie kopać, ale pod jednym warunkiem, żebyście robili to w dzień, a w nocy zachować ciszę. Ponieważ to trochę przeszkadza...

- My musieć budować miasto.. miasto też być pod twój dom .

- Rozumiem. A więc życzę Wam dobrej pracy. - Powiedziała, po czym odeszła, wracając do swojego domu.

Oni wrócili do wartowania, do domu wróciłaś bez problemów .

Położyła się na łóżku i zaczęła spać.

I przespałaś noc bez dalszych problemów .

Następnego dnia poszukała czy nie ma żadnych książek do przeczytania.

Nie było ich zbyt wiele.. ale gdy wyszłaś z pokoju zobaczyłaś kobolda jedzącego kanapkę . Twoją kanapkę, siedział w kuchni na stołku i delektował się jej smakiem głośno mlaskając .

- Jedno pytanie. Jak się dostałeś do domu? - Powiedziała do kobolda.

Gdy cię zobaczył uciekł za twoją ladę kuchenną otworzył szafkę i się w niej schował .

Otwiera szafkę, w której się schował.
- Nie bój się mnie.

Nie było go w środku.. znikł .

Sprawdza każdy kąt, czy są jakieś dziury.

Weszłaś do szafki i przechodząc do tylnej ścianki szafka się pod tobą zawaliła zrzucając cię do tuneli . Byłaś otoczona przez zaskoczone koboldy które ze zdziwieniem cię obserwowały .

- Nie rozumiem co się tu dzieje...

Oni tym bardziej nie rozumieli, otaczali cię zdziwieni twoją obecnością . Jeden z koboldów jadł kanapkę którą zabrał ci z kuchni .

Próbuje się stąd wydostać.

Wyjście do twojego domu było jakieś dwa metry nad tobą, Koboldy nadal cię obserwowały .

Próbuje się wspiąć... O ile może. Chociaż jak to nie zadziała, to szuka innego.

Było, za całym tłumem koboldów które blokowały ci drogę, a wspiąć się tam nie miałaś jak .

Próbuje przecisnąć się między koboldami, aby wyjść.

Dotarłaś do drzwi które po otwarciu ukazały ci.. gigantyczne podziemne miasto.. Koboldy uwijały się w nim krążąc po ulicach całymi setkami .

Za wszelką cenę szuka wyjścia, nieważne czy ma to być 24 godzin. Chyba, że się zgubi...

Krążąc po mieście cudem tylko dotarła do wyjścia które pamiętała, koboldy zawsze oglądały za nią w zdziwieniu i zaskoczeniu

- Co to było, to ja nie wiem - Powiedziała na głos, zaczęła kierować się do domu.

Po niedługim marszu do niego dotarła, w środku było ciemno .

Weszła do domu i kładzie się na swoim łożu zasypiając. Jutro zamierza gdzieś pójść, z rodzeństwem lub samotnie.

Teraz już bez problemów z koboldami dokonała tego, obudziłaś się.. dość późno i w dodatku niewyspana .