Hoth, zimna planeta skuta wiecznym lodem. Na jej powierzchni znajduje się trochę wraków ze względu na to że dawno działa się tu bitwa między republiką a piratami. Na Hoth żyją Tauntauny i Wampy.

Na Hoth wyszła Darth Everin. Po chwili zauważyła Geonosiański prom lecący w jej stronę.

Stałam i nie zrobiłam żadnego kroku. Czekałam, aż statek wyląduje.

Prom ląduje. Wychodzi z niego generał Drufgast w asyście dwóch Geonosian uzbrojonych w dzidy. Sam generał miał na sobie bardzo grubą kurtkę.
-Jak ja nienawidzę zimna. Mam nadzieję że szybko znajdziemy ten element.

- Zgodzę się. Zimno jest okropne. Jednak ja wolę zimno od gorąca - przyznałam po czym zamyśliłam się na chwilę - Znajdziemy? - zapytałam z naciskiem na końcówkę "my" - Myślałam, że tylko mnie Darth Sidious zlecił to zadanie - wytłumaczyłam po czym lekko wzruszyłam ramionami.

-Lord Sidious chciał mieć stu procentową pewność że wykonasz zadanie.

- Ja bym miała go nie wykonać? - odparła z kpiącą miną - No, ale już dobrze. Rozumiem.

-Gdybym był Darthem Revanem gdzie bym schował potwornie rzadką mapę...

Położyła dwa palce na skroniach i zaczęła myśleć starając się by przepełniła ją moc, mimo tego że na tej planecie nie była nad to wyczuwalna.

-Najlepiej przeczesać jaskinie i wraki, powinniśmy skończyć w 10 lat, jak dobrze pójdzie w 5.

- Nie przesadzaj. Aż tak źle nie może być - przekonywałam - Wokół tego przedmiotu musi być chociaż maleńka aura mocy.

-Chodzi bardziej o to że może być wszędzie. Możliwe nawet że jakiś Wampa go zjadł.

- O tym nie pomyślałam... - przyznałam i przygryzłam lekko swoją wargę.

-No nic.
Wydał kilka niezrozumiałych dla ciebie rozkazów w Geonosjańskim do jednego ze swoich strażników który wszedł do promu. Po chwili wyleciała z niego sonda.
-To powinno pomóc.

- Dobrze - przytaknęłam - To chodźmy. Czym szybciej zaczniemy tym lepiej.

Klita wyciągnął swoje miecze i poszedł w stronę góry.
-Może będzie tam jakaś jaskinia.

Lauren pokiwała potakująco głową wyciągając swój miecz po czym ruszyła za mężczyzną próbując wyczuć jakiekolwiek zakłucenia mocy.

Czujesz moc, jakoś za wzgórzem.

- Wydaje mi się że za tym wzgórzem może coś być - zasugerowała dziewczyna.
- Rozdzielimy się. Ja poszukam tam a ty tu - rozkazała i nie czekając na odpowiedź poszła w swoim kierunku.

-Wiem że coś wyczułaś mocą, lepiej pójdę z tobą.
Widzisz jaskinie w wzgórzu.

Nic nie odpowiedziała, szła dalej.
Nagle zobaczyła jaskinię na wzgórzu.
- Może to tam jest ten element mapy - zasugerowała - Chodźmy tam - poleciła wchodząc do jaskini.

W jaskini widzisz wampe.
-Ruuuuuaaaaarrrrrr.

Dzięki temu, że miała włączony miecz, Lauren zamachnęła się mieczem i próbowała odciąć wampie ręce i nogi.

Klita go zastrzelił.
-Już nie będzie przeszkadzał.

Podeszła do stwora i rozcięła mu brzuch na pół patrząc czy może to on nie zjadł
fragmentu mapy.

Nie było jej tam.
-Tam jest.
Klita wziął hologram wiszący na suficie.
-I jest.

- To dobrze - powiedziała udając zadowoloną mimo, że w głębi serca była zła, że to nie ona pierwsza zabrała mapę.

-Zanieś tą mapę Sidiusowi, mnie potrzebuje flota.

- W porządku - zgodziła się. Wzięła mapę do ręki i ruszyła w stronę swojego statku.

Klita już odleciał swoim. Ty wsiadasz do swojego promu.

- Połączyć mnie z Darthem Sidiousem - rozkazała jednemu człowiekowi z załogi - Muszę mu powiedzieć, że mam rzecz po którą mnie tu wysłał.

-Rozkaz rozkaz.
-Tak?

- Mistrzu, mam kolejny element mapy - oznajmiła swojemu mistrzowi.

-Teraz udasz się na Kashyyyk.

- Jak rozkażesz mistrzu. Mam najpierw przywieźć Tobie już zdobyty element czy od razu wyruszać w dalszą drogę?

-Im szybciej tym lepiej.

- W takim razie lecę na Kashyyyk. Dam znać kiedy znajdę następny element.

-Gdzie lecieć sir?

- Lecimy na Kashyyk - odpowiedziała kapitanowi statku kończąc połączenie.

-Rozkaz rozkaz.

Stała w statku nic więcej nie mówiąc. Nie ruszyła się ani o centymetr.

"Indywidualność. Śmiesznie brzmi, zwłaszcza, gdy armia składa się z bliźniaczo podobnych do Ciebie żołnierzy, nie? Jednak jest metoda: Jedni malują zbroję, inni golą głowy, a ja... A ja zapuściłem wąsy, z których jestem dumny."
Tenże tekst jest najczęściej powtarzaną myślą porucznika Noxa, który właśnie stał w przed lustrem w łazience, która była częścią polowego baraku. Swoim wibroostrzem golił niechciane kępki zarostu, pozostawiając wąsy pod nosem i krótką kozią bródkę. I oczywiście włosy na głowie, których nie obcinał, jaki inni żołnierze.

Kiedy tylko dotknął wąsów poczuł przenikliwe zimno.

//W jakim sensie? Chodzi o takie zwykłe zimno w związku z dotknięciem metalowym wibroostrzem skóry czy o coś głębszego?//

//A jaka jest pogoda na Hoth?

Kontynuował.
//Cholera Cię wie, równie dobrze mogłeś go teraz przenieść w przyszłość :V//

//W pi**u zimno.
Więc kontynuował to, co robił.

Może i kontynuował, ale kiedyś wypada skończyć.

No i skończył.

Przejrzał się w lusterku i wyszedł.