Zauważyłeś jakąś armię daleko za drzewami i rzeką.

Zamyka oczy i bierze głęboki wdech po czym bierze trochę ziemi i wsmarowuje ją lekko w twarz.
- Walczę... jak zawsze...
Po tym bierze trochę piachu i obsypuje nim dłonie.
- Walczyłem od zawsze...
Wyciąga sprawnym ruchem miecz.
- I zginę honorowo...
Przecina kilka razy powietrze mieczem, po czym nakreśla pentagram mieczem w powietrzu.
- I wy dziś zginiecie, obiecuję, że nie odpuszczę wam łatwo...

///Bóg, honor, ojczyzna zamienia się w szatan, śmierć, zguba////

Czekali już tam na ciebie.
-Gotowy? Walczmy o honor.

- Walczmy.
Powoli schodzi do nich aż w końcu staje przed nimi.
- Jak będzie przebiegała walka? Turowo. Jeden na jednego? Czy może idziemy z żywiołem?

-Jak zawsze.

- Czyli jeden ja jednego.
Znów robi pentagram w powietrzu, tylko, że tym razem palcem.

Oddziały wroga się zbliżały, zauważyłeś, że po drodze są dwie wioski tętniące życiem.
Było tam wielu mężczyzn.

- Wioski. Niech ktoś pójdzie rekrutować chętnych do walki.
Nadal "maluje" pentagram.

-Oni się nie nadadzą, nie umieją walczyć w bezpośredniej walce.

- Lecz czy mają honor? Czy mają honor aby walczyć o swoje?! Ma ktoś iść i rekrutować tych, którzy chcą walczyć o swoje! Jeśli trzeba to umrzeć!
Kończy "malowanie" pentagramu i wbija miecz w ziemię po czym klęka.

//dziwne to, ale ok...
Wielki Mistrz poszedł po nich.
Twój kompan za to coś ci zaproponował:
-Możemy ich zabić, nie stając do bezpośredniej walki...

- Tak. Czy armia przechodzi wąwozem? Możemy też zasypać ich strzałami, kamieniami, wszystkim. Możemy wziąć ich w ognień krzyżowy.

-Będą przechodzić, to dobry pomysł, ale Wielki mistrz się nie zgodzi.

//Gdzie udawałem Ruska? A co do pentagram, możesz uważać to za nienormalne, nie za bardzo mnie to obchodzi. Dla mnie to normalne//
- Robimy.. wybory. Jeśli większość wybierze mój pomysł idziemy po mojemu, jeśli nie to po woli Mistrza.

-Myślę, że możemy temu zaradzić.

- Jak?

-Dowiesz się w swoim czasie.
Kompan odszedł, do ciebie przybywało coraz więcej mężczyzn.

Zaczyna się modlić.

Kompan przyszedł.
-Wielki Mistrz nie będzie walczył, więc możemy spełnić swój plan.

- Dobrze, wytłumacz mi tylko jak go przekonałeś?
Jego oczy przeszywają kompana.

Trochę trudno było to widać, szczególnie przez jego maskę.
-Coś sugerujesz?

- Nie. A teraz ustaw ludzi tak aby obsypywali wrogą armię. Wąwóz dobrze się do tego nada. Jeśli tego będzie za mało to weźmiemy ich w ogień krzyżowy.

-Zrobię to.
Twój kompan poprowadził ludzi na brzegi kanionu.

Wstaje i wyciąga miecz, zaczyna ćwiczyć.

Nie było na to czasu.
-Idą przez kanion! przygotować się!

Znów rysuje pentagram mieczem w powietrzu.
- Gdy będą po środku atakować! Gdy osłabną w mocnym stopniu atakować ogniem krzyżowym!

-Tak jest!
Wrogie jednostki zaczęły przechodzić, armia zaczęła ją atakować, przy okazji spuszczając na nich kłody.

Spluwa na ziemię.
- Mówiłem, że łatwo nie odpuszczę.

Walka trwała, kila twoich padło martwych od strzał, jednak wygrywaliście przewagą ponad czterdziestu ludzi.

Nadal patrzy na to i zaczyna rysować przeróżne pentagramy na ziemi.

Walka ucichła, twój kompan do ciebie podszedł.
-koniec, wygraliśmy.

- Dobrze.

Walka dobiegła końca, jednak wizja przeszłości ciągle trwałą, coś tutaj było ewidentnie nie tak.

- Czyżbym utknął?
Rozgląda się szybko.

Ludzie się bawią, świętują.
Zbliżał się wieczór, a twój kompan zniknął.

Powoli odchodzi od nich wszystkich.
- Ku*wa.

Zauważyłeś jakiś kopiec piasku kilka metrów dalej.

Podchodzi do niego.

Był świeży.

- Tylko nie to...
Woła ludzi.

Kilka osób przyszło, na wpół trzeźwych.

- Odkopać to. Prędko.

Odkopali to, były to zwłoki Wielkiego Mistrza.

Wzdycha.
- Zwołać zebranie.

Ludzie zebrali się dość szybko, ustawili się przed tobą w pół okręgu.

- Ogłaszam, że Wielki Mistrz nie żyje! Jego ciało zostało przed chwilą znalezione przeze mnie. Nie wiem kto to zrobił.
Ależ wiem...
- Ogłaszam żałobę.

Żołnierze złożyli zgodny hołd przy grobie zmarłego, a następnie odeszli do swych domów.

Patrzy na zachodzące słońce.

Ostatecznie zaszło za wielką górą Fudżi.