Śliczny las. Podczas dnia świergot ptaków, w nocy odgłosy świerszczy...

Weast wyleguje się na słoneczku. Wącha przy okazji zieloną trawę.

Po chwili poczuł, że doskwiera mu głód. Pobiegł więc na teren polowań.

Przyszedł. Błądził po lesie bez celu.

// Nie piszę nic, bo nie mogę. Klawiatura mi się co chwila zacina, a pisanie tej wiadomości zajęło mi 10 minut. Mam ochotę wyrzucić komputer przez okno.

W końcu doszedł do wodospadu.

*Przybiegła, zatrzymała się i zaczęła wąchać... nagle dostrzegła zająca, zaczęła się cicho skracać i złapała go. Zaczęła go pożerać w niesamowitym tempie.*
-Pycha....- *kiedy skończyła, pełna obaw,że ją inne wilki wywęszą położyła się ze zrezygnowaniem pod drzewem i zasnęła, teraz najmniejszy trzask by ją obudził, czuwała.*.

*nagle Eris się obudziła. Wstała i zaczęła węszyć.*
//Jeśli ktoś jest i mu się nudzi to przyjdźcie do mnie xD

*ponownie położyła się pod drzewem. Wytarzała się w liściach,aby inne wilki jej nie wyczuły. Zasnęła. Kiedy spała wyglądała słodko :3*

//Są dwie opcje jeśli chcesz więcej fabuły : 1. Znajdz sobie stado
2. Odwiedz tereny zamieszkane przez inne wilki lub terytorium darkrose wtedy na 100 prosent kogoś spotkasz i pociągnie się fabuła dalej proste ?

*obudziła się,wstała i zaczęła węszyć...czuła mięso...i to nie byle jakie. Podążyła za zapachem.*

Usiadła pod drzewem i wzdychnęła ciężko
-Hmm...samotność czy...stado?...-posmutniała, na samo wspomnienie o dawnej rodzinie,której...już po prostu nie ma...inna grupa potężniejszych wilków zaatakowała ich i ... od tamtego czasu Eris podróżuję sama, bo nie chcę powtórzyć tego ponownie. Przychodzi jej z trudem samo myślenie o większej grupie wilków. Serce zaczyna szybciej bić, a jej oddech był co raz częstszy. Próbuję się uspokoić...

Przywędrował, stanął obok niej. - Jeżeli chcesz jeść, to nie idź tam. To cię osłabi. Jedzenie trzeba zdobywać samemu, wtedy jest się silnym. Wataha osłabia. To chciałaś usłyszeć? -

-Ja to wiem...-wzięła głęboki oddech. Już było w porządku. Lecz gdy w najbliższym czasie za bardzo się zdenerwuję, lub przestraszy...będzie źle.
-Pójdę, bo jestem głodna...i chcę mieć jakieś kontakty...

- Mogę ci coś załatwić, jak chcesz jeść. Jestem w tym dobry. -

-Poradzę sobie...pójdę tam i zjem...ale to za chwilę...-spojrzała w księżyc.

- Jak chcesz... - Oddalił się nieco i ułożył w krzewie bluszczu trującego.

-Idę...-wymruczała, następnie powoli udała się do wyznaczonego celu.

A on drzemał.

- cocococococococo?! - Mało nie poleciał, kiedy usłyszał wycie. Za to skoczył na równe nogi. Pewnie ktoś powiedziałby, że nie namyślając się, ale ja powiem, że namyślając się, ale bardzo szybko, pobiegł w kierunku słyszenia. Głos pustki przyprawiał go o bardzo, bardzo, bardzo złe przeczucia.

Niprzyszedl i szybko złapał jelenia i związal mu kopyta po czym położył jeszcze żywego jelenia przy krzaku bluszczu warga a na skórze jelenia wyprawil napis swoja krwią : to dla was przyjaciele ; dla ciebie wargu że byłeś zobaczyć przynajmniej co się stało i dla ciebie wilczyco że mimo tego co zrobilaś mi wczoraj ja no nie chce byś byla na mnie lub na siebie zla lesz chcę być twoim przyjaciel ( i na EM nie starczylo krwi bo zemdlal i usnal przy ich krzaku bluszczu ... )

Obudził się a wokół niego była wielka plama krwi ... - ble ochyda eh dobra to przysune im tego bambiego pod pyski może kiedyś się obudzą i zjedzą... - popchał jelenia w stronę wilczycy i warga sam zaś położył się przy tym krzaku bluszczu by ich popilnować ...

Obudziła się. Wstała.
-Co się wczoraj sta...-przypomniała sobie przebieg zdarzeń wieczora.
-Nie...czemu...-zaczęła płakać,nie panowała nad tym.
Usiadła i ciężko wzdychnęła

Angel_Kubixarius pisze:
Obudził się a wokół niego była wielka plama krwi ... - ble ochyda eh dobra to przysune im tego bambiego pod pyski może kiedyś się obudzą i zjedzą... - popchał jelenia w stronę wilczycy i warga sam zaś położył się przy tym krzaku bluszczu by ich popilnować ...

// Nie, że się czepiam, ale... "ochyda"?

Natychmiast obudził się i zerwał na równe nogi, spojrzał na nią. - Są i dobre strony. -

-Jakie niby?!-warknęła głośno.

- Twoja imponująca siła, a przy tym gracja, z jaką się nią posługujesz, choćby. Wzbudzasz strach w ofierze, wręcz przerażenie. Możesz zapędzić ją w róg tak, że nie będzie mogła się ruszyć, a potem dopaść i zadać szybką, lub nawet powolną śmierć. -

-Ale nie panuję nad tym i mogę zranić ważną dla mnie osobę...-wlepiła swój wzrok w ziemię.
- Przerażenie?... Czemu?...

- Zapanujesz więc nad tym. -

-Ale..to jest nie możliwe...-mruknęła.

- Wszystko jest możliwe. - Patrzał na nią z pełną powagą.

-Nie wierzę w cuda, bo potem się okażę,że to wszystko brednie...

- Intrygujesz mnie. Wolisz płakać nad swoim losem, niż go zmienić? -

-Wolę go zmienić. Ale po co próbować skoro i tak wiem,że to jest nie możliwe. Jedyna opcja to użalanie się nad sobą. Czego nie lubię. Ale nie mam innego wyjścia!-zmarszczyła się.

- Nie będę cię przekonywał. Zdecyduj się, czy chcesz to zmienić, co jest możliwe, czy żyć w smutku do końca życia. -

-Kiedyś może będę na tyle zdeterminowana,że spróbuję nie możliwego...-wzdychnęła ciężko.

- A może chcesz pomocy? -

-Nie...dziękuję. Mam pytanie...wczoraj...wyglądałam strasznie? Jak się zachowywałam po tej przemianie?

- Strasznie i cudownie... - Rzekł z cieniem uśmiechu w głosie. - Pragnęłaś wilczej krwi. -

-A więc poluję na wilki...na swoich braci...-wzdychnęła ciężko.
-Cudownie?-zdziwiła się dość mocno.

Pokiwał głową energicznie, z zapałem.

-Czemu tak uważasz?-usiadła na przeciwko niego.

- Może to wynika z moich genów, może to dlatego że przypominałaś mi warga... -

-Rozumiem...-położyła się i zawinęła się w kulkę,rozmyślała.

Zasiadł, nie wiedząc co ze sobą począć.

Przechadzali się razem między drzewami. Sasha wtuliła się w Bezimiennego.
- Jestem głooooodna...
Spostrzegli Warga i wilczycę. Jak najszybciej wgramolili się w krzaki i ich obserwowali. Połamali przy okazji kilka gałęzi :D

- Młode? Co tu robią młode? -

Per Pan Bezimienny wystawił głowę z krzaków. Spojrzał na warga, nic jednak nie powiedział.

Spojrzał na niego. Oczy warga mogły przerazić tak młode szczenię. - Witam cię, nieimienny wilku. -

MOGŁY.
- E... .Em... Dzień dobry.... - Powiedział z nutką strachu w głosie.