Jest tutaj pare drzew (powiedzmy z 15) otoczonych kamiennym kręgiem. Na drzewach mieszka dużo ptaków i innych małych zwierzątek (np. wiewiórek) I biegają tu sarny & jelenie. Dokładnie w środku kręgu rośnie duży, rozłożysty dąb. Pozostałe drzewa to głównie sosny i klony. Krąg jest duży i otacza tylko te 15 drzew, dookoła niego też jest dużo drzew, które go "ukrywają". Reszty o tym kręgu dowiecie się później.

<szłam przez las z tygrysem i w pewnym momencie potknęłam się o jakiś głaz> Au... <wstałam i spojrzałam na kolano, z którego płynęła strużka krwi> Co za... <zobaczyłam, że nie było tam jednego kamienia, ale wiele> Hmm... Zaczęłam iść wzdłuż linii kamieni, aż doszłam w to samo miejsce> Kamienny krąg... <mruknęłam i poszłam wśród drzewa w kręgu>

Fajnie tu. <powiedziałam> Masz rację <zgodził się tygrys> Może tu zostaniemy? Będziesz mieć co jeść <powiedziałam wskazując na przebiegającego jelenia> ja sobie coś upoluję, a tam jest źródełko z wodą. <wskazałam na nie> dobrze, przez kilka dni zostańmy, a później się zobaczy <Zobaczyłam wielkiego dęba> Łał, fajny! <zawołałam i wdrapałam się na jedną z grubszych gałęzi> <pomiędzy tą, a następną była przerwa może dwudziestu centymetrów> <zeskoczyłam z drzewa i zaczęłam zbierać różne liście i pnącza> <następnie, pomiędzy dwoma gałęziami, na których wcześniej siedziałam zrobiłam coś jak hamak, ale było to dłuższe, tak by można było się na nim położyć> <siadłam na moim "hamaku" i stwierdziłam, że dobrze będzie się spać> <wdrapałam się jeszcze wyżej, aż na sam szczyt, a tam rozejrzałam się dookoła> <widziałam wiele zamków, gospodę pod feniksem, wzgórza, a na horyzoncie morze, a z drugiej strony góry> Piękna ta kraina... Masz rację <powiedział już drugi raz tego dnia tygrys, który zjawił zię na gałęzi obok mnie> Ta kraina to piękne miejsce, ale już nie długo nie będzie tak cudowne. Mroczne moce nadchodzą, a ty musisz z nimi walczyć <po tych słowach siedzieliśmy jeszcze długo podziwiając krajobraz>

<stwierdziłam, że w nocy może być zimno, więc rozpaliłam ognisko z zebranych w pobliżu suchych liści i gałęzi> <wspięłam się na dąb i położyłam w moim "hamaku" zasypiając prawie natychmiast>

*Idzie.*
Gdzie ten dom. No nie, zgubiłem się!
*Siadł na ziemię rozzłoszczony.*
Ch**era, co teraz zrobie? Jestem zbyt słaby na teleportację.
*Wzdycha.*
Muszę poczekać, aż się zregeneruje.
*Chodzi wokoło kamieni i na którymś siada. Uśmiecha się do siebie.*
Pamiętam to miejsce.
*Wzdycha.*
Jak tu pięknie...
*Dostaje olśnienia i wstaje.*
Ja znam to miejsce, więc muszę wiedzieć gdzie jest....
*Siada.*
Jednak nie, ale skoro nigdy mnie tu nie było to skąd?

<obudziłam się słysząc głos pode mną> Kto to jest? Nie wiem <odpowiedział tygrys, ale nie czułam się miło> Mogę zejść? Tak, ja tu jestem <ostrożnie zeskoczyłam z drzewa stając wprost przed tym kimś (pod którą teraz postacią jesteś?)> Kim jesteś?! <zawołałam rozkazującym tonem>

(Jestę diabełkię)
*Patrzy na nią ze zdziwieniem i wzdycha.*
Garet, a ty?

*pojawia się ognisty pył z napisem: Jej dusza jest moja*

(troll)

Ja jestem Karou. Co tu robisz?

Nigdy mnie tu nie było, a pamiętam to miejsce.
Widocznie tu byłem, ale się zgubiłem.
Zgubiłem się, bo mnie tu nie było.
Mimo, że mnie nie było, znam to miejsce przed laty.
Przed laty byłem w piekle, a może byłem po inną postacią?
Może kiedy będąc motylem tu latałem,
Będąc lisem tu ganiałem, ale teraz jestem demonem,
Który chce odnaleźć swój dom.
*Mówił to rozglądając się.*
Wiesz gdzie jesteśmy?


Oto magia wierszu białego ^^

Nie, wiem jedynie, że w jakiejś magicznej krainie.

*sprowadza lekką śnieżyce*
(:_:)

*Chowa się pod drzewem.*
Nie mam opanowanych pewnych możliwości aby stać na śniegu.

(nie wiedziałem :_:)

He, he. <zaśmiałam się cicho> A ja właśnie kocham śnieg. Po co tu przyszedłeś?

(Płacicie mi za miły nastrój...)
*Z mgły uformował się mały, biały stolik i dwa krzesła...+ śnieg przestał padać*

(Really?)
*Patrzy dziwnym wzrokiem.*
Co się dzieje.

*pada grad*
Nie podrywaj jej<głos znikąd>

Eee... Skąd ten głos? Może to mój tygrys? Nie, to nie ja.

Nie wiem. Ja jej nie podrywam!

Eee... Ok... <odsunęłam się kawałek i usiadłam na jakiejś skale> Po co tu przyszedłeś?

Sam nie wiem, czemu tu przyszedłem. Ja... to zabrzmi dziwnie, ale ja pamiętam to miejsce... Nigdy mnie tu nie było.

*robi się lekki śnieg*

Może mi się uda.
*Czaruje i robi się niebieski.*
Yaay!

*młodzian koło dwóch metrów, z czerwono-złotymi włosami i czarnymi, bez żadnego innego koloru w oczach pojawia się nagle. Ubrany w czarny płaszcz i długą, zieloną laskę z klejnotami*
???: Niebieski demon, bardzo popularne czary...
*wielka kula ognia z lodem leci w demona*

Zostaw go! <krzyknęłam wyczarowując przed demonem tarczę, na której rozbiła się kula> Coś ci zrobił?!

*robi się burza*
<demoniczny śmiech>Twoje tarcze są za słabe na mnie!*uderza laską w ziemię... Kilkadziesiąt plącz wije się do nóg elfa* Ostrożnie, zbijesz sobie paznokieć...

<z drzew wyskoczył tygrys i rzucił się na przybysza powalając go, a ja wyciągnęłam miecz i poprzecinałam plącze odskakując na bok, przed kolejnymi> A paznokcie to możesz połamać sobie ty! <wrzasnęłam wskoczyłam na tygrysa, a ten pognał przed siebie>

<Przybywa>
E, co znowu, nadal walczycie?

*śmiech znikąd, mowa znikąd*
Elfie, nawet nie wiesz jaką masz w ręku niebezpieczną zabaweczkę.
*pojawia się zaraz za nią trafiając ją porażeniem elektrycznym*
*obraca się w stronę nowo przybyłego*
Kogo moje oczy widzą, śmierć we własnej osobie.

<przez porażenie spadłam z tygrysa, a mój miecz wbił się prosto w ziemię około 2 metry ode mnie. Tygrys zawrócił i "zarzucił" mnie na swoje plecy i pobiegł dalej zostawiając za sobą miecz>

*bierze miecz*
Cudne...
*Teleportuje się*

<przychodzi przypadkiem i słyszy odgłosy walki> Co tu się dzieje ?! <przychodzi pod miejsce walki

*Pobiegł za tygrysem.*
Mam nadzieje, że nic jej nie jest.

Przyszla tutaj i usiadla na jakims kamieniu, ktory zamarzl. Probowala sie uspokoic.

Karou przyszła. Zobaczyła jakąś kobietę i schowała się za jednym z drzew, aby jej nie zobaczyła. To samo uczynił tygrys.

Uspokoila sie i odmrozila kamien. Zeskoczyla z niego i zaczela sie z kims komunikowac. Podczas rozmowy zaczala wrzeszczec, a wokol niej zaczelo strasznie wiac. Rozlaczyla sie. Wiatr wial mocniej.

Podmuch wiatru był wystarczająco duży, by Karou straciła równowagę, więc szybko się czegoś złapała. Niestety gałąź się urwała głośno trzaskając, a ona się przewróciła. Miała nadzieję, że kobieta jej nie usłyszała, co było mało prawdopodobne.

Odwrocila sie i zobaczyla Karou. Wycelowala w nia reka, na ktorej miala rekawice.
-Kim jestes i dlaczego mnie sledzisz?!

Karou wstała spokojnie i odpowiedziała.
-Nie śledzę Cię. Po prostu przyszłam tu, gdy byłaś ty.
Kurde, ale to musiało głupio zabrzmieć...
-A tak w ogóle to jestem Karou.
Dość niepewnie wyszła zza drzewa.

Na pewno? Wiesz, jestem juz dosc wkurzona. To dlaczego krylas sie za drzewem.

-Eee... Nie chciałam Ci przeszkadzać.
Powiedziała szybko Karou, co nie zabrzmiało zbyt przekonująco.

-Nic Ci nie zrobię, ale jeśli komuś powiesz...
Pokazała rękawicę.
-Będzie źle!

Źle? Co może mieć na myśli?
-Eee... Dobra, ok...

Usiadła na kamieniu.

-Jak się nazywasz?
Zapytała Karou nie spuszczając jej z oka.

Nilin, a ty?

//Chyba Nilin xD

-Już ci mówiłam, Karou. A to jest Akiva.
Powiedziała wskazując na tygrysa.

-Oswojony tygrys? Trudno wychować takie zwierze...

-Wiesz... Jak go rozzłościsz, to taki miły nie będzie...