Lucario

Obudziłeś się w jakimś lesie. Tak gęstym, że promienie słońca ledwo przebijały się przez liście.

Lucario
-Co się stało-Halo jest tu ktoś

Lucario

- hej! Gdzie ja jestem!? - usłyszałeś kogoś dość niedaleko.

-Kim on jest
-Wstaje

Lucario

Nieopodal na ziemi leżał jakiś chłopak. Był odwrócony plecami i równie skołowany co ty.
- halo? Jest tu ktoś?

Lucario
-Kim jesteś i co tu robisz

Lucario

Chłopak odwrócił się w twoim kierunku.
- Chester?

Lucario
-Co?

Lucario

- co? Nie jestem moim Chesterem? - cofnął się od ciebie.

Lucario
-O co ci chodzi?-Jestem tak samo skołowany

Lucario

- świetnie, utknąłem w lesie z jakimś Lucario - westchnął. - wspaniale, po prostu wspaniale

Lucario
-Masz szczęście że jestem w dobrym humorze bo leżałbyś martwy

Lucario

- bardzo śmieszne - westchnął chłopak rozglądając się po lesie. - na pewno uważasz bójkę za dobry pomysł?

Lucario
-Podaje rękę -wstawiaj

Lucario

Wstał bez twojej pomocy.

- słuchaj no, nie będę pogrywał w te twoje gierki. dla kogo pracujesz? - zapytał groźnie.

Lucario
-Dla nikogo-Odchodzi

Lucario

Zatrzymała cię niewidzialna ściana. Dość boleśnie odbiłeś się od niej, po czym wylądowałeś na miękkiej trawie.

Lucario
-Co o co chodzi -Używa close combat

Lucario

Niewidzialna ściana... Pękła? Wyglądało to jak zwykłe pęknięcie z tą różnicą, że wisi w powietrzu.
- co to jest? - chłopak przejechał ręką po niewidzialnej ścianie. Po bliższych oględzinach okazało się, że jesteście w dość niewielkiej przestrzeni.
- dasz radę rozbić tę ścianę?

Lucario
-Byłbym w stanie szybciej gdybyś miał pokemona-ponownie używa close combat

Lucario

Przez pęknięcie mogłeś dostrzec jaskrawą biel.
- jeszcze trochę! Użyj close combat! - krzyknął chłopak.

Lucario
-używa close combat

Lucario

Przebiliście się przez ścianę. W nieskazitelnie białym pokoju stała jakaś kobieta. Włosy związane w warkocz, biały kitel, jeansy i to miłe spojrzenie.
- jeszcze nie teraz - odparła, po czym się obudziłeś.

//Dalej wiesz gdzie

//Ale ty zaczynasz czy ja

//ty