Wielka jaskinia w Anglii niedaleko bardzo miejsca "urodzenia" Aku i małego miasteczka.
Cała jaskinia jest pokryta dziwną czarną cieczą a okoliczni rodzice straszą tym miejscem swoje dzieci.

//Marta, jak nie będziesz grzeczna to tatuś zabierze cię do Jaskini Aku i umrzesz.//

//XD//
 Aku
Wije się po jaskini licząc "Czaski" pokonanych robali

Aku

Jedna, druga, trzecia... Osiemdziesiąt, osiemdziesiąt jeden, osiemdziesiąt dwa, osiemdziesiąt trzy... Czterysta trzydzieści jeden, czterysta trzydzieści dwa... Zaraz, liczyłeś tą czaszkę czy nie?

Aku
Wypełza ze swojej jaskini i rozgląda się

Aku

Pusto trochę. Tylko jakiś robaczek nieopodal się rozglądał

Aku
Normalny czy ten duży

Aku

Był to zwykły mikrus. Jednak to bezduszne spojrzenie i te nietypowe ostrze przyprawiło cię o ciarki.

Aku
Dosyć typowy lecz dziwnie inny. Chwyta go ogonem a czterema rękoma próbuje rozerwać "Czaszkę".

Aku

Mikrus wykonał szybki unik i jednym, zwinnym ciosem odciął twoją rękę.

Aku
Zmienia się w kałużę i znowu się utwardza chwytając jego nogi. (Coś w stylu rąk wystających z kałuży)

Aku

Odciął twoje kończyny serią szybkich ciosów.

Aku
Pozostaje kałużą .Nie może mówić co trochę komplikuje sprawę z tym malcem.Oby nie miał ognia.

Aku

Maluch popatrzył chwilę na kałużę, po czym wszedł do jaskini.

Aku
Czeka na rozwój wydarzeń

Aku

Po chwili wrócił ze śnieżnobiałym kwiatem w ręce.

Aku
To chyba bardzo zły znak. Próbuje się podzielić na dwie części i jedną się oddalić najbardziej jak się da.

Aku

Robak odszedł w przeciwnym kierunku. Zignorował cię, po prostu odszedł w dal, bez walki. On tylko się bronił.

Aku
Bez duszy?Bez myśli?Bez woli?Co to jest?Kto to jest?Śmierć?Przybiera swoją normalną formę i idzie za nim utrzymująć dystans 3 metrów.

Aku

Maluch nagle się zatrzymał. Odwrócił się w twoim kierunku trzymając w ręce kwiat.

Aku
Co maluchu ?Nie mogę mówić.Pewnie tak jak ty.Ech..ten kwiat może mnie ....zabić? Czy ja mogę .....zabić ten kwiat?Nie dowiemy się tego nigdy chociaż przy szczęściu teraz.Dawaj mały! Co się stanie?!

CZEKA.

Aku

Maluch wyciągnął kwiat w twoim kierunku, jakby chciał ci go wręczyć.

Aku
Ech...my bez głosu musimy się rozumieć.
Chwila śmierci.
Chwila życia.
Niezwykle długa chwila.
Bierze kwiat prawą górną ręką.

Aku

Nagle wszystko ucichło. Kwiat był ciepły w dotyku, sprawiał, że czułeś się bezpiecznie.

Zupełnie jakbyś był niemowlęciem w objęciach matki.

Tylko ty, ona i świat przeciwko wam.

Razem sprzeciwiacie się wszelkiemu złu.

- słyszysz ich? - odezwał się nieznajomy głos. Brzmiał, jakby zewsząd.

- słyszysz ich śpiewy? - poczułeś przyjemne ciepło.

- wzywają do tańca. Wzywają cię abyś mógł zacząć od nowa. Dołącz do nich. Dołącz i napraw ten świat

Kiedy się ocknąłeś, malucha już nie było. Tylko ty, delikatny, ciepły w dotyku kwiat i świat przeciwko wam.

Aku
Jesteśmy tacy sami maluchu?

Po prostu wiesz więcej?

Zatańczmy.

Włożył kwiat tam gdzie normalnie powinny być organy wewnętrzne i udał się do jaskini bo stamtąd ten maluch wziął ten kwiat.

Aku

Głęboko w jaskini był pewien, pokryty trawą punkt. Jakim cudem nie zauważyłeś tego wcześniej?

Aku
Bo nie szukałem tego.

Tam jest ogród?dom?królestwo?

Bierze tą trawę na bok.

Aku

Trawa była mięciutka. Pod spodem znalazłeś dziurkę od klucza.

Aku
Rozgląda się za kluczem jeśli go nie znajdzie to poprostu przejdzie tą dziurą.Ale najpierw próbuje to otworzyć lub wyrwać.

Aku

Dziura wykonana jest z naprawdę twardego materiału. Ani drgnie, a o szukaniu klucza nie ma mowy.

Aku
Próbuje przejść dziurą od klucza jeśli kwiat się nie zmieści[xd]to go tu zostawia

Aku

Coś cię zatrzymało. Czyżby ten kwiat? Nie wiesz skąd, ale masz przeczucie, że kwiat jest bardzo delikatny.

Aku
Próbuje wrzucić kwiat przez dziurę a potem szybko zamienić się w ciecz i przejść.Po tym łapie kwiat. (Mam nadzieje że da się to zrozumieć)

Aku

Udało się, ale kwiat stracił dwa płatki.

Aku
Dla czego ten kwiat mnie tak martwi?Dlaczego te dwa płatki tak....bolą?

Rozgląda się by zobaczyć gdzie jest.

Aku

Jakiś ciemny pokój, w którego centrum lewitowała krystaliczna humanoidalna istota.
- oczekiwałem na twe przybycie. Proszę, usiądź wygodnie, przygotowałem dla nas partię szachów - nagle przed tobą pojawiła się szachownica.

- białe zaczynają

//Białe zaczynają, a król popycha królową, czyli podstawy szachów i życia też/

Aku
Próbuje zniszczyć białego króla i obrócić szachownice tak by czarne były po jego stronie.

Aku

Udało się ale nagle wszystko się naprawiło. Stwór spojrzał na ciebie, po czym pstryknął. Przed tobą w powietrzu pojawił się kubek herbaty.
- białe zaczynają - odparł spokojnym tonem.

Aku
Nie mogę mówić.A tak po za tym czym ty wogóle jesteś?
Mogę odmówić gry?


Raczej się nie dowiem.


Rozgląda się czy jest jakieś wyjście i jak dokładnie wygląda ta istota.

Aku

Istota o dość krystalicznej, kolorem podobnej do diamentu, z trójpalczastymi rękoma odczepionymi od reszty ciała i lewitującymi w powietrzu. Sam stwór w głowie miał świecący na żółto punkt, który zapewne jest okiem. Roześmiał się cicho.
- mówmy sobie na ty. Nie mam imienia. Od wieków was obserwowałem. Czasem lekko popchnę was do przodu, aby mój plan się udał. Jeżeli nie chcesz grać w szachy, to co innego wolisz? Spokojnie, zrozumiem cię bez słów - jedyne wyjście w postaci dziurki od klucza zniknęło. Mimo to, pokój nadal jest oświetlony, chociaż nie widzisz żadnego źródła.

//Errat! Czy jak mu tam było.//

Aku
Szłyszysz moje myśli?

W tym wypadku takie gry są dość bez sensu.

Może?

Rosyjską ruletkę?

A po za tym o co gramy?

Aku

- możemy grać o co chcesz. O pieniądze. Tak po prostu. A może o władzę nad rzeczywistością? Nie sądzisz, że rosyjska ruletka to lekka przesada? Możemy zagrać w coś innego, bardziej destrukcyjnego, ale bez wpływu na rzeczywistość. Na pewno nie tą

//Pamiętacie grę o bibliotekę w No game no life? Może to?//

//czytasz mi w myślach?

//Może trochę...//

Aku
A co wogóle mogę ci dać?

Bycie sługą?

Moją Wolę?

Moje Istnienie?

Co byś chciał?

//Jesteś czarny, więc bycie sługą to dobry pomysł//

Aku

- ostatnio odwiedzałem pewien świat. Panowała tam zasada, aby podczas wyzwań nagroda od obu stron miała taką samą wartość. Więc jeżeli przegrasz, już nigdy więcej nie będziesz mógł pozbawić życia innej istoty. Ale jeśli wygrasz - stwór podparł się ręką o głowę. - sprawię, że jeden dowolny gatunek wymrze. Ludzie, psy, smoki, wszystko jedno. Co ty na to?