Załóżmy taką sytuację.
Hitler nie popełnił samobójstwa tylko wpadł w ręce aliantów. Przy optymistycznym dla tego scenariusza rozwoju wypadków Sowieci nie zabili Adolfa i ten może stanąć przed międzynarodowym sądem jako wisienka na torcie przy zakończeniu IIWŚ.
I załóżmy, że twój wybór zadecyduje, co się z nim stanie. Czy właściwym powinno być skazanie go na śmierć, na dożywocie czy może nawet próba jego resocjalizacji?

Na gułag bym go skazał. Na kołymę

to w sumie zalezy - jesli chcemy zrobic teatr sprawiedliwosci jak w Norymberdze to kara smierci, natomiast wolalbym probe resocjalizacji i jesli bylaby nieudana to dozywocie, aczkolwiek nie potepialbym za pierwsza opcje nikogo, zwlaszcza gdyby proces toczony byl dalej w powojennym ferworze

Jeśli byśmy wybrali karę śmierci to byśmy się do niego upodobnili, bo Hitler zabijał. Resocjalizacja jest ryzykowna, bo nie zawsze działa. Dożywocie, ale takie bez możliwości wyjścia na wolność jest najrozsądniejsze.

Przy choćby próbie resocjalizacji miliony europejczyków i amerykanów mogłoby znienawidzić rząd, i samą idee resocjalizacji więc trochę słaba opcja

Dlatego kara śmierci, (z oficjalnym powiedzeniem że nazizm to ciota i ch*j) bo przecież mamy pewność jego zbrodni toteż nie ma co się bawić w jakieś dożywocia

Dożywocie, ponieważ nie byłabym wstanie wydać na kogokolwiek wyroku śmierci, a naprawdę szczerze wątpię, że resocjalizacja w tym przypadku byłaby efektywna. Chociaż gdyby ta kara nie zależałaby ode mnie i wydanym wyrokiem byłaby śmierć to nie protestowałabym jakoś specjalnie.

Koteczek_21 pisze:
Jeśli byśmy wybrali karę śmierci to byśmy się do niego upodobnili, bo Hitler zabijał.

Tak, tak. A alianci są święci i nigdy nikogo masowo nie mordowali, co upoważnia ich do skazywania nazistów na śmierć.

Osobiście nie skazywałbym go na śmierć, tylko wsadził na dożywocie do jakiegoś obozu koncentracyjnego, żeby czuł się tak, jak tamtejsi więźniowie, tzn. spanie we własnym kale, ciężka praca razem z innymi zbrodniarzami itd. Oczywiście zero jakichkolwiek eksterminacji. O ile przychyliłbym się do resocjalizacji niedoszłego malarza, bo w końcu to też człowiek i mogłaby się mu należeć szansa, to jednak takowa resocjalizacja mogłaby spowodować gniew ponad miliarda ludzi, którzy byli ogarnięci działaniami wojennymi. Jeśli mam wybrać między skazaniem go na dożywocie, a gniewem miliarda ludzi przez resocjalizację Adolfa, to wybrałbym rzecz jasna to pierwsze.

Ale gdyby jego ktoś skazał na śmierć, to jakoś bym się tym nie przejął.

Wolałbym wysłać go na wakacje do obozu

Nazywają swoją zemstę sprawiedliwością.

Psychiatryk.