Gdybyście mieli do wyboru zostać męczennikami albo nie to co byście wybrali? Co w ogóle uważacie o męczeństwie- męczennicy idący z własnej woli na śmierć są raczej samobójcami, czy wzorami świętości i oddania?
Co myślicie o postawie Antoniego Padewskiego albo Andrzeja Boboli, którzy sami chcieli umrzeć za Boga?

Są wielkimi ludźmi.

wiesz, za bycie męczennikiem zostaje się świętym także

Nie zawsze

Sprawa jest prosta:
"Można pragnąć męczęństwa, ale nie należy go szukać"

Gdzieś przeczytałem te mądre słowa. Ja osobiście nawet chciałbym umrzeć za Chrystusa. Ale nie jest to dla mnie jakimś nie wiem jak dużym pragnieniem.

Poświęcenie życia to naprawdę wielki wyczyn i takim osobom, które dobrowolnie oddały swoje życie za Jezusa naprawdę należy się ogromny szacunek

Bóg który mówił o wartości życia chwilę potem:

I dlatego to tak wielki czyn?

Jak dla mnie to niektórzy męczennicy popełnili efektowne samobójstwo z dosyć błahego powodu.

Muhammad to w miarę rozumiał i stwierdził chociażby, że kłamstwo jest wartę przeżycia i że Bóg nie pochwala tak głupiego samobójstwa jak nie zaprzestanie głoszenia swojej religii, gdy zostaniesz wielokrotnie upomniany by tego nie robić.

Widzisz Znawca, bo nam w życiu chodzi o sprawy większej wagi..

Tutaj masz prosty bilans, trup nikogo nie nawróci. Zasadnicza różnica między odwagą, a głupotą.

Tyle że dla chrześcijan "Chrystus jest życiem, a śmierć zyskiem". Więc nie powinniśmy bać się (przynajmniej w założeniu) aż tak śmierci.

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
trup nikogo nie nawróci

Nic bardziej mylnego. Męczennicy chrześcijańscy mogą być wzorem do naśladowania dla innych.

KoalaStefan pisze:
Gdybyście mieli do wyboru zostać męczennikami albo nie to co byście wybrali? Co w ogóle uważacie o męczeństwie- męczennicy idący z własnej woli na śmierć są raczej samobójcami, czy wzorami świętości i oddania?
Co myślicie o postawie Antoniego Padewskiego albo Andrzeja Boboli, którzy sami chcieli umrzeć za Boga?

Szanuję męczenników, i ogromny podziw dla kogoś kto wolał nawet umrzeć niż skłamać co do wiary, ale sam, gdybym był np. porwany przez islamskich terrorystów, uważałbym że lepiej jest skłamać, że się np. uwierzyło w Allacha, a w sercu modlić się do Boga, niż cały czas uparcie trwać przy swoim, i nie chcieć choćby pozornie udawać że posłuchało się oprawców

Ale jak nawet udajesz że się wierzy w kogoś innego czy coś w tym stylu to jakby wypierasz się Boga i wstydzisz/boisz się przyznać do tego jakiej wiary jesteś

Owszem, ale z tego, co wiem, to jeśli idzie o sprawę życia i śmierci to nie jest to grzech, a na pewno nie ciężki. Tak jakby co.