Duża, dobrze oświetlona polana w lesie dębowym. W jej centrum rośnie stare, potężne drzewo, o które opiera się siedzący po turecku człowiek ubrany w zielony habit i pałatkę, skutecznie uniemożliwiajace dostrzeżenie jego twarzy czy nawet dokładnej sylwetki. Na jego kolanach spoczywa solidna laska, zaś przed nim leży stary i bardzo gruby wolumin.