Jeden z najstarszych budynków w mieście, który przetrwał wszystkie zniszczenia miasta, a do tego jeden z wielu zabytków Dzielnicy Szlacheckiej.. Początkowo była miejscem pogańskich wierzeń, lecz potem przebudowano ją na kościół ku czci Wiary. Jak tylko miasto stawało się bogatsze, budowlę zmieniano, aż ostatecznie kościół stał się katedrą.
Sam budynek jest jednym z większych, jego wieża dorównuje Wzgórzu Zamkowym. Poza tym jest bogato zdobiona, a na bocznych drzwiach wyryto freski, przedstawiające krótką historię Wiary w Mieście Nieszczęść. Główne wejście jest opatrzone wizerunkiem wszystkich Świętych wywodzących się z tych rejonów. Ilekroć jeden umierał, od razu umieszczano go na drzwiach, które nie zostały zajęte nawet w połowie. Wnętrze nie jest skromniejsze. Tuż przy wejściu stoją dwa posągi aniołów, bogato przyozdobione, zawierające wiele szczegółów. Potem są dwa rzędy ław, również powalające ilością zdobień upchniętych w każdą ławę po kolei. Ołtarz i prezbiterium nie są gorsze, ale widać też, że są najbardziej wiekowe. Na starych materiałach wyraźnie odbijają się nowe zdobienia, będące dziwnym kontrastem pod względem jakości.
Katedra, poza miejscem odprawiania modłów, służy też jako druga baza główna Inkwizycji. Z tyłu są pokoje dla nich, naturalnie niedostępne dla osób niewtajemniczonych.