Najważniejszym autorytetem dla każdego chrześcijanina powinien być Jezus Chrystus, a jego nauki powinny stanowić podstawę chrześcijańskiej moralności.
Jednak oprócz Ewangelii, w których Jezus wypowiada się bezpośrednio, Nowy Testament zawiera też inne księgi, w których to jego uczniowie spisywali swoje nauki. Czy powinny one być traktowane jako równoważne słowom samego Jezusa?
Osobiście gdy widzę, że jakiś dogmat chrześcijaństwa opiera się tylko na Listach Apostolskich, a nie Ewangeliach, traktuję go jako mniej istotny. Zwłaszcza, że w Ewangeliach uczniowie Jezusa byli często przedstawiani jako ludzie małej wiary, niezbyt rozumiejący jego nauki.
Być może coś zmieniło się pod tym względem, gdy po wniebowstąpieniu Jezusa zstąpił na nich Duch Święty - ale czy otrzymane od niego przez apostołów charyzmaty są wystarczające do traktowania ich zapisków na równi ze słowami samego Boga?

Myślę, że tak, sądzę że Duch działał na nich mocniej niż np. na ludzi którzy pisali ST.

Może nie idealnie na równi, ale zaraz za Jezusem. Po coś dostali tego Ducha Świętego.

Uważam, że w kontekście dyskusji na tej grupie jest to bardzo ważna sprawa. Katolicy często mówią, że poszczególnych fragmentów Pisma Świętego nie można interpretować dowolnie, tylko trzeba zawsze patrzeć na nie przez pryzmat całości. Jeśli jednak po przeczytaniu jakiejś przypowieści lub innych słów Jezusa nasuwa nam się jakaś oczywista interpretacja, a przesłanki że jednak może być błędna nie wynikają z żadnych innych słów Jezusa, tylko trzeba wnioski bardzo mocno naciągać, by przypasować je do listów apostolskich - w takim wypadku bardziej przekonujące wydaje mi się założenie, że apostołowie nie zrozumieli nauk Syna Bożego i trochę błądzili, niż to, że dzięki darom Ducha Świętego rozumieli go lepiej niż ktokolwiek inny i że każdy chrześcijanin powinien bezkrytycznie im zawierzyć. Poza tym w Dziejach Apostolskich jest dość wyraźnie opisane niezwykle silne działanie daru języków, ale nie znalazłem tam nic o tym, o czym Kościół wydaje się tak przekonany - że każdy z apostołów otrzymał wszystkie dary w jakiejś wyjątkowo silnej formie.

Owszem apostołowie byli na początku małej wiary, jednakże potem zostali oświeceni m.in. podczas ostatniej wieczerzy i potem zostali napełnieni Duchem Świętym. Jezus przed swoją męką powiedział:

J 15:15 pisze:
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Zostały im powiedziane wszelkie nauki oraz Bóg pomagał im. Uważam, że należy przyjąć listy apostolskie, jako natchnione z uwagi na to, że w Biblii była podkreślana mądrość apostołów w tych sprawach