Realism:
1. The quality or fact of representing a person or thing in a way that is accurate and true to life.

2. The attitude or practice of accepting a situation as it is and being prepared to deal with it accordingly.

Realizm brzmi naukowo. Realizm dla mnie oznacza obiektywizm (bezstronność, postawa badawcza wolna od przesądów i uprzedzeń). Praktyczność (oparty na praktyce; też: przeznaczony do zastosowania w praktyce). I pragmatyzm (postawa życiowa polegająca na trzeźwej ocenie sytuacji i podejmowaniu wyłącznie działań, które zapewniają skuteczność).

Brzmi jak postawa, cecha osobowości godna kultywowania. A jakie jest wasze zdanie na ten temat?

Lubię realizm, mogę stwierdzić że nawet się stosuję. Chociaż w wyniku wewnętrznych, ewolucyjnych insynktów które każą nam robić to co nie jest racjonalne i jest zbyt emocjonalne bycie prawdziwym realistą nie musi być wcale tak prostą sprawą.

Moralność gryzie mi się z pragmatyzmem do tego stopnia, że wyeliminowałem ją całkowicie.
Moralność wymaga, żebyś postępował w cnotliwy sposób nawet wtedy, gdy nikt nie patrzy.
Moralny często oznacza nieskuteczny.
Poza ascetami ludzie nie są moralni, tak naprawdę udają albo oszukują samych siebie, że takimi są.
Rozmawiałem wczoraj z WładcąAwarów i w sumie nawet przekonał mnie do faszyzmu.
Co mi z altruistycznej lewicowej tolerancji, jeśli na tym tracę?
Tak patrząc zupełnie neutralnie na spektrum polityczne wyłania mi się obraz lewicy (kosmopolityczna, tolerancyjna, otwarta, empatyczna, interesy wszystkich) i prawicy (narodowościowa, nietolerancyjna, zamknięta umysłowo, egoistyczna, interesy elit).
Pragmatyzm wymaga, żebym popierał taką partię i ustrój, która najwięcej mi zagwarantuje. Naturalne wydaje się, że niższa klasa społeczna będzie lewicowa, średnia centrystyczna, wyższa prawicowa...

Richyard pisze:
Moralność gryzie mi się z pragmatyzmem do tego stopnia, że wyeliminowałem ją całkowicie.
Moralność wymaga, żebyś postępował w cnotliwy sposób nawet wtedy, gdy nikt nie patrzy.
Moralny często oznacza nieskuteczny.
Poza ascetami ludzie nie są moralni, tak naprawdę udają albo oszukują samych siebie, że takimi są.
Rozmawiałem wczoraj z WładcąAwarów i w sumie nawet przekonał mnie do faszyzmu.
Co mi z altruistycznej lewicowej tolerancji, jeśli na tym tracę?
Tak patrząc zupełnie neutralnie na spektrum polityczne wyłania mi się obraz lewicy (kosmopolityczna, tolerancyjna, otwarta, empatyczna, interesy wszystkich) i prawicy (narodowościowa, nietolerancyjna, zamknięta umysłowo, egoistyczna, interesy elit).
Pragmatyzm wymaga, żebym popierał taką partię i ustrój, która najwięcej mi zagwarantuje. Naturalne wydaje się, że niższa klasa społeczna będzie lewicowa, średnia centrystyczna, wyższa prawicowa...

Można określić mnie jako przedstawiciela klasy niskiej, a jestem centrystą.

Richyard pisze:
wydaje się, że niższa klasa społeczna będzie lewicowa, średnia centrystyczna, wyższa prawicowa...

Ciekawe czemu w rzeczywistości jest na odwrót xD

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
Ciekawe czemu w rzeczywistości jest na odwrót xD

Bo Richyard ma na myśli sferę gospodarczą, a ty obyczajową.

Mijak pisze:
Bo Richyard ma na myśli sferę gospodarczą, a ty obyczajową.

Widzę, że każdy z nas chce się tu widzieć jako klasa wyższa xd

Nie wiem skąd pomysł, że obyczajowa lewica to klasa wyższa, albo że gospodarcza prawica to klasa wyższa. To się nie pokrywa z analizą wyników wyborów.

Mijak pisze:
Bo Richyard ma na myśli sferę gospodarczą, a ty obyczajową.

"narodowościowa, nietolerancyjna, zamknięta umysłowo, egoistyczna, interesy elit" No w hoi gospodarcza strefa

ZnawcaLiteraturyPolskiej pisze:
"narodowościowa, nietolerancyjna, zamknięta umysłowo, egoistyczna, interesy elit" No w hoi gospodarcza strefa

A, faktycznie nie przeczytałem posta Richyarda wystarczająco szczegółowo. W takim razie jego "naturalne przewidywania" się nie sprawdzają w rzeczywistości, ale można spekulować, dlaczego tak jest.

www.totylkoteoria.pl/2018/06/poglady-naukowcow-raport.html?m=1


Polscy naukowcy, czyli elita intelektualna, są bardziej lewicowi niż prawicowi. Co można zobaczyć bo popularności partii razem. Więc teza Richyarda została obalona.

Zależy też jak on definiuje elite, bo strzelam że wygląda to tak elita = ja i moje grupy poglądowe.

Richyard pisze:
Rozmawiałem wczoraj z WładcąAwarów i w sumie nawet przekonał mnie do faszyzmu.
Co mi z altruistycznej lewicowej tolerancji, jeśli na tym tracę?

problem jest taki, że jeśli wzrośnie w siłę dowolny faszyzm, który nie jest Twoim faszyzmem to stracisz.
Powinieneś być za faszyzmem polskim, a przeciw faszyzmowi niemieckiemu, francuskiemu etc. Bo tamci faszyści są dla ciebie zagrożeniem.
No i jeśli w poglądach masz zwalczanie innych to należy liczyć się z tym, że oni nie będą chętni do pomocy Tobie.

I ostatecznie - faszyzm we Włoszech ładnie wyglądał na papierze, ale w efekcie kraj skończył z beznadziejnie słabą armią i słabą gospodarką. W II WŚ Włochy były bite regularnie, często mimo przewagi liczebnej. Tak było np w Grecji i Afryce.

Co do tolerancyjności - na pewno warto określić jak bardzo jesteś tolerancyjny, bo można być trochę tolerancyjnym, a można też radykalnie afirmować inność. Jednak jeśli tak byś zrobił to automatycznie stałbyś się sojusznikiem wszystkich osób tolerancyjnych na świecie.

Gdyby w Anglii i Niemczech wygrywali tolerancyjni to dużo byśmy na tym zyskali - ot choćby możliwość pracy w tych krajach.
Ale jeśli samemu jest się np. faszystą zwalczającym inne narody - to na przykładzie Międlara - mogą Cię do Anglii nie wpuścić, bo to nie jest w ich interesie, żebyś tam przyjeżdżał.

pan_hejter pisze:
Zależy też jak on definiuje elite, bo strzelam że wygląda to tak elita = ja i moje grupy poglądowe.

Hejter, mistrz obiektywności