1. Wszystkie nasze doznania związane ze świadomością są efektem działalności naszych neuronów
2. Nasze doznania związane ze świadomością wywołują aktywność naszych neuronów
3. Doznania świadomościowe oraz aktywność neuronalna przebiegają równolegle, ale nie można o nich mówić w kategoriach przyczynowo-skutkowych.
4. Inne

Opinie?
Można tu też wstawić rozważania na temat duszy w relacji ciało-umysł-dusza

Tylko 1

Człowiek to maszyna. Po prostu jest najbardziej skomplikowaną maszyną jaką znamy.

"cały postęp ludzkości rozwinął się właśnie wtedy, gdy człowiek zdał sobie sprawę, że ma tylko jedno, krótkie życie".

Istnieje jedynie ciało, myślenie o duszy może być jedynie przyjemną mrzonką. Chociaż chciałbym mieć po śmierci Niebyt do własnej dyspozycji...

1yes2yes
3. A czemu nie?

1. Zdaje się, że tak
2. A czemu nie na odwrót?
3. A czemu nie?

Ether pisze:
"cały postęp ludzkości rozwinął się właśnie wtedy, gdy człowiek zdał sobie sprawę, że ma tylko jedno, krótkie życie".

Istnieje jedynie ciało, myślenie o duszy może być jedynie przyjemną mrzonką. Chociaż chciałbym mieć po śmierci Niebyt do własnej dyspozycji...

ależ ja o duszy nie napisałem ani słowa.
Piszę o świadomości - niewyjaśnialnym biologicznie zjawisku, które ma jakiś związek z mózgiem i za pośrednictwem którego obserwujemy rzeczywistość

AdvBioSys pisze:
2. A czemu nie na odwrót?

bo gdyby było na odwrót to możnaby zadać to samo pytanie

2. Cóż, mnie się wydaje że to raczej aktywność neuronów odpowiada za świadomość jak już niż vice versa [choć mam nadzieję że tak nie jest, bo wtedy mam jakieś miejsce na duszę]. Ale nijak mam to stanowisko argumentować.

3. Czy masz tu na myśli, że w sytuacji, np.
"Jem czekoladę, mózg rejestruje że jest słodkie i odczuwam słodkość"
proces rejestracji słodkiego smaku i odczuwania słodkiego smaku jest równoczesny ale niepowiązany?
Tak mi bowiem brzmi fragment "ale nie można o nich mówić w kategoriach przyczynowo-skutkowych."

EDIT: Źle się wyraziłem, nie "niepowiązany" ale jedno nie jest skutkiem/przyczyną drugiego, tak?

3. Fakt, to dobry argument. Nie zamierzam go podważać.

Choć miałem na myśli kwestie typu - co jest przyczyną czego w momencie, gdy zaczynam marzyć albo myśleć o niczym.

Może po prostu zbyt szukam dziury w całym... Ja w sumie uważam, że neurony są zdecydowanie nadrzędne względem świadomości.

Cóż, nie trzeba być świadomym by się poruszać.
Żyć też nie. Odruch łazarza.

Czytałem gdzieś kiedyś, że osoba po śmierci może nawet coś powiedzieć, ale na ile to prawda? nie wiem.
Ale wątpię.

Ja również.
Czytałem o "badaniach" na gilotynowanych skazańcach, ale ich metodologia pozostawia bardzo wiele do życzenia

To z mruganiem?

To samo