Jedna z dzielnic Miami, oczywiste jest to, że ta dzielnica jest blisko plaży. Znajdzie się tutaj wiele hotelów, restauracji a także dyskotek. W okolicy jest także jeden komisariat policji

Radio:
Po kilkunastu minutach trafiłaś do South Beach. Przez chodnik przechodziło wielu ludzi, chociaż była noc. W okolicznym hotelu odbywała się dyskoteka.

Skryła się w jednym z zaciemnionych zaułków. Szukała osób nietrzeźwych bądź.na inne sposoby nie obecnych. Takich, które najlepiej poruszały się samotnie.i mogłaby bez problemu zaciągnąć do zaułka.

Po paru minutach zobaczyłaś taką osobę, młody, pijany przystojny mężczyzna w garniturze, szedł powoli ale ledwo stał na nogach.

Idealnie, będzie miał dużo pieniędzy przy sobie...

Wyszła z zaułka i po przyjacielsku objęła go ramieniem. Po przyjacielsku, ale zaczęła go ściągać do zaułka:
- Kolego..! Jak my żeśmy się dawno nie widzieli! - Kłamała, idąc z nim do cienistej przestrzeni między budynkami.

- Cooo... O, to ty! Barbara, tak? Choolera, przytyłaś trochę od czasu gdy Cię ostatnio bzyknąłem, hehe. - Poszedł za tobą.

Wciągnęła go do zaułka:
- Ciebie też miło widzieć, kochasiu. - Po czym walnęła go pięścią w tył głowy, ale tak by ogłuszyć, nie zabić.

Udało się. Przystojniak padł na ziemię nieprzytomny.

- Sorry, Bzykadełko. Teraz zobaczymy, kotku, co masz w środku. - Zaczęła przeszukiwać przystojniaczka.

Miał przy sobie tylko portfel a w nim jego dowód osobisty oraz trzysta dolarów.

O kurna, to lepsze niż wygrana w loterii! Całą sumę zgarnęła do własnej kieszeni. Z czystej ciekawości sprawdziła też, jak nazywał się przystojniaczek

Nazywał się Joshua Kean.

E, standard. Odstawiła Joshuę pod ścianę i wmieszała się w tłum na chodniku, by przejść do innego zaułka, jakiś odcinek dalej.

Tu już ludzi było trochę mniej ale nadal przechodzili. Nikogo pijanego nie ujrzałaś.

A szkoda, chociaż i tak już chyba swój limit szczęścia wyczerpała. Ktoś samotny, na uboczu, albo gdzieś na plaży?

Chociaż niektórych takich znalazłaś, odmawiali zaciągnięcia do zaułku.

Dobra, czyli limit szczęścia w South Beach jej się wyczerpał. Siup, do Downtown.

// Zmiana tematu. Zacznę.///

Radio:
Po dziesięciu minutach trafiłeś do South Beach.

Było jeszcze wcześnie, więc szansa, że trafi na jakichś naprocentowanych, a'la Joshua Kean, była mała. Przechadzała się więc tylko bulwarem.

Ruch był całkiem duży, a plaża była praktycznie pełna. Pełno ludzi się kąpało w wodzie i tak dalej. Natomiast ty chodziłaś sobie spokojnie po ulicy.

To tutaj żyje duch Miami, czyż nie? Może jest tu jakiś bar, gdzie można by miło spędzić czas?

Owszem, był taki azjatycki bar niedaleko. Nazywał się ''Czerwony Smok''.

Poszła tam. Miała ochotę na szklankę czegoś wysokoprocentowego.

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Radio:
Wychodząc z baru trafiłaś ponownie do South Beach.

I jak zwykle, zaczęła się przechadzać, czatując na błogich, nieświadomych pijaków i pijaczki.

Takowych pijaków lub pijaczek nie widziałaś.

To jest South Beach! Tutaj co chwilę ktoś, zataczając się, powinien opuszczać restaurację czy dyskotekę! Miami, gdzie pochowałeś pijaków? Niestrudzenie szukała.

Najwyraźniej to nie twój dzień, pijaków nie widziałaś. Byli tu sami przechodnie, kulturyści, piękne kobiety w strojach kąpielowych... Nic ciekawego.

No i masz Ci, pieski los, Carmelity los. Wybrała się do slumsów. Lubiła to miejsce nocami, było w nim coś wszechogarniającego, a jednak także niesamowitego...

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Kuba:
Znalazłeś się przy jednym z hoteli. Na przeciwko widziałeś plażę na której były piękne kobiety w strojach kąpielowych. Obok Ciebie też czasem takie przechodziły. Ogólnie, duży ruch.

No i o to chodziło! Brakuje tylko czegoś do picia... Hotel hotelem, ale jest tu jakiś bar albo restauracja? Cokolwiek, gdzie można kupić coś zimnego dla ochłody?

Niedaleko była zaparkowana lodziarnia na kółkach... Był też Bar ''Czerwony Smok'', azjatycki.

W sumie to bar wydawał się ciekawą opcją, tyle już słyszał o tej całej sake, ale nigdy nie miał okazji jej spróbować... Ruszył tam.

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Skwarek:
Po dłuższym spacerze trafiłeś pod adres domu twojego celu. Przy drzwiach był garaż, ale jego piękny, nowoczesny samochód stał jednak na zewnątrz.

- Niezły wózek..
Powiedział pod nosem a następnie podszedł do drzwi i zapukał w nie, czekając aż ktoś otworzy.

Po chwili otworzył ci ubrany w garniaka mężczyzna w średnim wieku.
- Tak, o co chodzi? - Spytał uprzejmie.

-Pan Aaron Pierce, zgadza się? Jest pan sam w domu?

- Żona i dzieci są w środku, ale nie rozumiem czemu pana to interesuje. - Po spytaniu o nazwisko i imię mężczyzna skinął głową.

-Po prostu chciałem z panem porozmawiać na osobności, czy to takie dziwne? Dzieci potrafią przeszkadzać w niektórych rozmowach...
Odpowiedział spokojnym głosem.
-Ładny ma pan samochód, dużo kosztował?

- Ano, dużo. Do tanich nie należał. - Odpowiedział krótko.

- Kiedy będzie można się z panem spotkać na osobności? To dla mnie bardzo ważne... Słyszałem, że ma pan dowody na to, że ten cholerny Carrington jest kanciarzem i tak dalej. Mógłbym panu z tym pomóc, oszukał na pieniądze mojego brata.

- Doprawdy? To świetna wiadomość. Jestem prywatnym detektywem, możesz mi zaufać. - Wystąpił na przód, wyszedł z domu i zamknął drzwi. - Mogę nawet teraz.

-Przepraszam, ale teraz nie mogę. Myślałem, że będzie pan sam na osobności i będziemy mogli szybko porozmawiać, ale muszę dostać się na spotkanie.

- Rozumiem. W takim razie kiedy i gdzie możemy się spotkać?

- Wydaje mi się, że znam dobre miejsce na spotkanie...
Podaje mu miejsce budynku w slumsach tego, w którym spotkał się z m.in Marcusem i Colinem.
- W kwestii daty... Może jutro o 15:45? Tylko niech pan weźmie dowody, porówna je pan z moimi na miejscu. Wiem, że miejsce wydaje się dziwne, ale to jedyne bezpieczne miejsce.

- Dobrze, dobrze. Rozumiem pańskie obawy. Zatem postanowione. Życzę miłego dnia, do jutra. - Uśmiechnął się półgębkiem i wrócił do mieszkania. Zamknął drzwi na klucz.