Jedna z najbardziej prestiżowych restauracji w mieście. Można tu się najeść do syta, a ceny są niskie jak na poziom potraw, który jest zaskakująco wysoki. Dlatego jest to jedna z najbardziej popularnych restauracji w całym mieście. Restauracja posiada swoje stoliki na zewnątrz lokalu jak i w środku, a posiada także miejsce dla dzieci.

//No to post startowy i lecimy//

Kolejny nudny dzień. Jake dzisiaj miał kupę roboty, restaurację odwiedzić miał burmistrz miasta, a praca Jake'a wisiała na włosku ze względu na bardzo surowego szefa. Dzisiejsza kolacja pozwoliłaby Jake'owi pokazać kim naprawdę jest i, że zasługuje na tą robotę. Dzień w pracy zaczął nerwowo, wypominał wszystkim błędy. Było to spowodowane stresem jaki odczuwał przed ważną kolacją. W głowie miał plany jak zaskoczyć burmistrza. Jeszcze nigdy nie gotował dla takiej ważnej osoby, więc przez to jego stres był zdwojony. Dzień zleciał szybko, klientów było pięciu i każdy był zadowolony. O 19 miał przyjść burmistrz. Jake zaczął się przygotowywać, biegał po całej kuchni w poszukiwaniu składników żeby nie zajmować się tym za późno. Gdy dzwonek zamontowany nad drzwiami zadzwonił, ten wychylił się zza ściany i zobaczył postać burmistrza. Szef go powitał i razem usiedli przy stoliku. W mgnieniu oka podbiegła do nich kelnerka, która z uśmiechem na twarzy wręczyła im menu i czekała aż burmistrz złoży zamówienie. Jake czekał tylko na moment, kiedy te zamówienie otrzyma. Po otrzymaniu zamówienia wystartował jak rakieta w stronę kuchni i rozpoczął swoją pracę. Robił to bardzo spokojnie, nie śpieszył się. Chciał to zrobić jak najlepiej. Po chwili gęś faszerowana farszem ziemniaczanym w sosie własnym była gotowa. Położył ją na talerzu i powiadomił kelnerkę, że może podać klientom posiłek.

// mam napisać reakcję burmistrza czy ty będziesz za niego pisał?

//Ja napiszę, ale to za niedługo. //

//Zapomniałem o tobie//

Kelnerka, młoda i urodziwa Suzan, która dopiero niedawno zaczęła swoją pracę tutaj, wzięła niepewnie tackę w dłonie i śmiertelnie uważając na gęś, zaniosła ją burmistrzowi i szybko umknęła za kontuar. Chyba cała załoga restauracji zaczęła z uwagą obserwować burmistrza.

Jake wychylał się co chwila za ścianę, oczekując reakcji burmistrza na posiłek. Trzymał kciuki i wiedział, że od tych kilku sekund zależy jego kariera.

No to burmistrz jadł, jadł i jadł, nie wychylał twarzy znad posiłku, aż w końcu podniósł głowę i...z uznaniem dla potrawy pokiwał głową, a nawet pochwalił ją przed swoim współpracownikiem, z którym akurat dzisiaj jadł. Pełen sukces, na twarzach pracowników restauracji można było widzieć szczęście.

Jake oparł się o ścianę i głęboko odetchnął. Podświadomie zaczął się uśmiechać. Po kilku sekundach zabrał się za przygotowywanie swojej popisowej zupy. Po sukcesie z gęsią teraz starał się jeszcze bardziej, aby dokończyć swoją pracę. Gdy już skończył gotować, przelał zupę do misek i przyozdobił ziołami. Zupa była gotowa, położył ją na blacie i pstryknął palcami aby dać znać kelnerce.

//Ej, ty się samoadminujesz! Czemu niby odpowiedziałeś za NPC?//

//sorki, myslalem ze takimi postaciami moge samemu kierowac, daj mi chwile to poprawie

Po zupę znów podeszła Suzan, jednak krzywo spojrzała na zupę, po tym nie pewnie na Ciebie:
- Po co mu zupa? Przecież jest zadowolony z kaczki, starczy mu też pewnie, by najadł się do syta. Poza tym, zupa na drugie danie? - Była zupełnie zaskoczona.

- Jeżeli posmakowała mu gęś, to moja zupa skradnie jego serce, aa raczej żołądek.. A kolejność nie jest taka ważnaa- odpowiedział

- Ale...To poważny człowiek, chyba zdziwi go taka kolejność...Nie wiem...- Zmieszała się.

Suzan jeszcze raz spojrzała na Ciebie, później na zupę, wzięła ją w dłonie i odwrócił się by zanieść potrawę burmistrzowi, ale wtedy zobaczyliście, że ten już bierze rachunek(!), z ożywieniem zachwalając gęś przed kelnerem. Suzan odwróciła się do Ciebie z zwycięską miną:
- A jednak wyszło na moje! -

- No to liczyłam, dzięki Jake ~ - Uszczęśliwiona, wzięła zupę i zabrała się za nią na małym stoliku w kuchni. Po minucie, połowy zupy już nie było. Tymczasem, burmistrz zapłacił i wyszedł. Może sypnął też napiwkiem?

Jako ze Suzan jadla podszedl do stolika i sprawdzil czy cos zostawil. Po tym podszedl do szefa
- Czy dobrze sie spisalem szefie?

Tak, był tam dosyć spory napiwek, wynoszący prawie 10$. Twój szef, starszy Pan Hamilton, od razu gdy usłyszał pytanie, złapał Cię za ramiona i spojrzał na Ciebie srogo:
- Chłopcze.-

-Tak?- spytał poddenerwowany

- Spisałeś się na medal. - Zaśmiał się serdecznie i poklepał Cię po przyjacielsku w ramię.
- Żałuję, że sam tej kaczki nie próbowałem! Wyglądała lepiej niż moja żona 50 lat temu!

//to gęś była xd

-Dziękuję szefie. Włożyłem w nią dużo serca.

//Pan Hamilton ma kiepski wzrok.//

- Dużo serca? Byłem pewien, że była faszerowana ziemniakami! - Zażartował i zaśmiał się z własnego dowcipu. Po tym odszedł od Ciebie, jednak zdążył powiedzieć - Pracuj tak dalej chłopcze, a może zasłużysz na podwyżkę, jeszcze w tym...kiedyś. -

// czy mogę zakończyć dzisiaj pracę i założyć temat ze swoim domem czy coś?

//Nope. Pracy jeszcze nie kończ. Domek możesz jak najbardziej zrobić. //