Czym jest według was czas? Co o nim sądzicie?

Czas zapieprza ciągle do przodu. Czy da się go cofnąć? Nie wiem. Ale wiem, że potrzeba do tego mnóstwo samozaparcia i energii.

1. w filozofii i fizyce: wielkość pozwalająca określić kolejność zdarzeń i porównywać odstępy między nimi;
2. w teorii względności: jeden z wymiarów czasoprzestrzeni;
3. wyodrębniony okres;
4. określony moment; chwila;
5. odpowiednia pora; termin;
6. w grach zespołowych: przerwa w grze na żądanie trenera; time-out;
7. kategoria i forma gramatyczna czasownika

Co sądzę?
Czas jest spoko. Jestem ciekawy, czy rzeczywiście jest kwantowalny

Czas to jest jakiś element naszych myśli, głównie powiązany z naszą pamięcią i wiedzą. Nie jest realnym zjawiskiem, bo gdyby wyprać nam mózg (co jest możliwe) - nagle okazałoby się że przeszłości nie było takiej, jaką znaliśmy dotychczas, mimo że faktycznie nic się nie zmieniło. Oznacza to, że czas jest tylko informacją w naszym umyśle, którą zawsze można poddać w wątpliwość - bo niczego nigdy się dogłębnie nie zbada.

Myślę, że jest zarówno czas rzeczywisty, jak i reprezentacja czasu i jego upływu jaka zachodzi w naszych umysłach.

Reprezentacja czasu jest tym, co podał Rhobar
a czas sam w sobie jest czymś, co istnieje niezależnie od nas. Choćby i dlatego, że zanim ludzie powstali też upływał

W czas rzeczywisty wierzysz, ale nie potrafisz udowodnić jego istnienia. Podaj mi najlepsze dowody, ja ci powiem: Wszystkie te obserwacje można poddać w wątpliwość, bo były prowadzone przez istoty niedoskonałe.

RhobarIII pisze:
W czas rzeczywisty wierzysz, ale nie potrafisz udowodnić jego istnienia. Podaj mi najlepsze dowody, ja ci powiem: Wszystkie te obserwacje można poddać w wątpliwość, bo były prowadzone przez istoty niedoskonałe.

W modelu rzeczywistości opartym o wyniki obserwacji wszystkich znanych mi istot ludzkich da się udowodnić istnienie czasu.

A modelu bardziej absolutnego (a pewnie o takim myślisz) udowadniać nie zamierzam, bo i nie widzę potrzeby.

Twoja argumentacja nie opierałaby się przecież na negowaniu obserwacji, tylko na negowaniu zasadności modelu rzeczywistości jaki przyjąłem, czyż nie?

Da się udowodnić istnienie czasu, ale tylko jeśli przyjmiemy jakiś model rzeczywistości. Mimo że może być on kompletną bzdurą. Bardzo wiarygodną, ale bzdurą. Czyli musisz w coś uwierzyć, aby udowodnić że czas istnieje. Czyli po prawdzie nie udowadniasz istnienia czasu całkowicie obiektywnie, bo obierasz jakiś punkt widzenia: Punkt widzenia znanej nam nauki. Nie udowadniasz więc nic tym, którzy tego punktu widzenia nie podzielają.

Przypominam, że nauka nie zamierza niczego udowadniać w sposób absolutny i stuprocentowy. Nie jest więc niczym złym, jeśli ktoś uzna to tylko za "najbardziej prawdopodobne na podstawie dotychczasowej wiedzy".

Po prostu ludzie, którzy mają inne założenia do niczego nie dochodzą i niczego nie odkrywają.

Jasne że nie ma nic złego w tym, aby przyjąć coś za pewnik na podstawie przesłanek. Ja sam to robię, wierząc w Boga. W naukę też wierzę, choć nie zawsze. Ale jeśli wchodzimy na tematy istnienia i nieistnienia, a więc zahaczamy o filozofię, to możemy wszystko zanegować. Stąd nie pytajmy "czy X istnieje", ale "czy X istnieje, jeśli przyjmiemy że prawdą jest Y"

RhobarIII pisze:
Stąd nie pytajmy "czy X istnieje", ale "czy X istnieje, jeśli przyjmiemy że prawdą jest Y"

Nie śmiem twierdzić inaczej.