Co sądzicie o tym człowieku?

Dlaczego dzisiaj się go tak chwali, mimo że w swoich pracach błędnie zakładał teorię że Słońce jest centrum Wszechświata?

Co się dziwić, to było dawno temu. Ale heliocentryzm jest godny chwalenia bo i dzisiaj niektórzy mu przeczą

Heliocentryzm nie jest prawdziwy, ale w porównaniu do wcześniej wyznawanego geocentryzmu był ogromnym krokiem w stronę prawdy.
Współcześnie wiemy, że jego teoria nie była w pełni poprawna, ale gdybyśmy żyli w jego czasach i dysponowali dostępną wtedy wiedzą i technologią, to prawdopodobnie żaden z nas nie byłby w stanie dokonać tak wielkich odkryć, jak on.
A przynajmniej mogę z pewnością powiedzieć, że ja nie dałbym rady.

Jakich wielkich odkryć? Jak można by być takim ignorantem żeby wierzyć że akurat najbliższa nam gwiazda jest centrum Wszechświata? Obecny stan wiedzy nie był na tyle uzupełniony, że określał dokładne położenie Słońca względem Wszechświata. Sceptycyzm.

tadeusz999 pisze:
Jakich wielkich odkryć? Jak można by być takim ignorantem żeby wierzyć że akurat najbliższa nam gwiazda jest centrum Wszechświata? Obecny stan wiedzy nie był na tyle uzupełniony, że określał dokładne położenie Słońca względem Wszechświata. Sceptycyzm.

W takim wypadku prawie każdy odkrywca jest ignorantem

Heliocentryzm nie jest jak wiadomo poprawny, bo pokazywał Słońce jak centrum Wszechświata, ale jest zdecydowanie bardziej bliższy prawdy niż głośny znów od niedawna geocentryzm.

tadeusz999 pisze:
Jakich wielkich odkryć?

np. odkrycie i dowiedzenie, że ziemia krąży wokół słońca.

tadeusz999 pisze:
Jakich wielkich odkryć? Jak można by być takim ignorantem żeby wierzyć że akurat najbliższa nam gwiazda jest centrum Wszechświata? Obecny stan wiedzy nie był na tyle uzupełniony, że określał dokładne położenie Słońca względem Wszechświata. Sceptycyzm.

W tamtych czasach większość ludzi - także tych najinteligentniejszych - było święcie przekonanych, że Ziemia jest centrum Wszechświata.
A ty ignorantem się tego, który po ustaleniu, że jak ktoś ustalił, że Ziemia i inne planety krążą dookoła Słońca, to się lekko zapędził i jednocześnie uznał Słońce za centrum całego Wszechświata.
Zwłaszcza, że nie wiedział i nie mógł wiedzieć, czym właściwie są gwiazdy i planety.
Że Słońce jest tylko jedną z wielu gwiazd, po prostu będącą bliżej.
Według ówczesnej wiedzy astronomicznej gwiazdy były "małymi nieruchomymi światełkami na niebie", a planety "małymi ruchomymi światełkami na niebie".

Bycie wychowanym w kłamstwie i jakiekolwiek, choćby najmniejsze zbliżenie się do prawdy wymaga większej inteligencji, niż po prostu wychowanie się w prawdzie.
To, że wielu obecnie żyjących ludzi ma ten luksus łatwego dostępu do naukowych faktów nie czyni ignorantami ludzi bez tego dostępu.
Ignorant to nie jest ktoś, kto po prostu nie ma wiedzy, tylko ktoś, kto nawet nie chce tej wiedzy zdobywać. A tego o Koperniku na pewno nie można powiedzieć.
Prędzej o kimś, kto uparcie ocenia według współczesnych standardów ludzi żyjących w dawnych czasach.

Chcesz mi, Mijak, napisać, że sceptycyzm w tamtych czasach nie istniał? Przecież rozumiejąc zjawisko perspektywy mogliby dojść do problemu że inne gwiazdy to tak na prawdę gwiazdy jak Słońce zważywszy chociażby na ich podobne właściwości.

Giordano Bruno wpadł na taki pomysł i w nagrodę został spalony na stosie.

Sceptycyzm istniał, ale miał swoje granice.
Ludzie ogólnie dużo bardziej ufali swojej intuicji, niż obecnie.
A środowiska naukowe bardzo niechętnie podchodziły do każdego, kto podważał ich wiedzę.
Kiedyś w podstawówce powiedziałem jakiemuś dzieciakowi, że słońce jest gwiazdą, on na to "głupi jesteś, słońce to słońce, a nie gwiazda". Teraz sobie wyobraź, że żyjesz właśnie wśród tak myślących ludzi - tylko że niektórzy z nich mają korony na głowach i miecze w rękach. A gdy ktoś mówi coś, co kłóci się z ich wizją świata, zaczynają się czuć niepewnie - a nie lubią się tak czuć.
Nawet, jeśli ktoś pomyślał "a co, jeśli to małe coś tak naprawdę jest duże, tylko bardzo daleko" - to nie mówiłby o tym głośno, dopóki nie miałby naprawdę dobrych dowodów za tą tezą.
Już samo twierdzenie, że Ziemia wcale nie jest centrum Wszechświata było niezwykłym przejawem sceptycyzmu jak na takie warunki.
I wielkim odkryciem.

No to korzystając z tematu, inna kontrowersyjna sprawa:

Kopernik był Polakiem, Prusakiem, tak jak Skłodowska-Curie miał podwójną narodowość, czy też w ogóle nie powinniśmy mówić w tamtych czasach o przynależnościach narodowych?

Podobno uważał się za Niemca.

AdvBioSys pisze:
Podobno uważał się za Niemca.

To był najprawdopodobniej jego pierwszy język.

Choć wtedy kwestie narodowościowe nie były istotne porównując np. do kwestii klasy społecznej

Zacznijmy od tego, że Kopernik była kobietą.
A biorąc pod uwagę najnowszą tendencję w kinematografii - najprawdopodobniej czarnoskórą.

Mijak pisze:
Sceptycyzm istniał, ale miał swoje granice.
Ludzie ogólnie dużo bardziej ufali swojej intuicji, niż obecnie.
A środowiska naukowe bardzo niechętnie podchodziły do każdego, kto podważał ich wiedzę.
Kiedyś w podstawówce powiedziałem jakiemuś dzieciakowi, że słońce jest gwiazdą, on na to "głupi jesteś, słońce to słońce, a nie gwiazda". Teraz sobie wyobraź, że żyjesz właśnie wśród tak myślących ludzi - tylko że niektórzy z nich mają korony na głowach i miecze w rękach. A gdy ktoś mówi coś, co kłóci się z ich wizją świata, zaczynają się czuć niepewnie - a nie lubią się tak czuć.
Nawet, jeśli ktoś pomyślał "a co, jeśli to małe coś tak naprawdę jest duże, tylko bardzo daleko" - to nie mówiłby o tym głośno, dopóki nie miałby naprawdę dobrych dowodów za tą tezą.
Już samo twierdzenie, że Ziemia wcale nie jest centrum Wszechświata było niezwykłym przejawem sceptycyzmu jak na takie warunki.
I wielkim odkryciem.

Dzięki temu właśnie sceptycyzmowi ludzie myślący wyeliminowali ludzi z mieczami w rękach za pomocą stworzenia lepszej technologii niż miecze. Rewolucja naukowa spowodowała rewolucję przemysłową. Ale i tak sądzę, że zmiany te powinny trwać szybciej.